Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου 2010

Την Αριστερά όρθια στην καρδιά μου την κρατούν μόνον οι ποιητές...

Η φράση αποδίδεται στην Ιωάννα Καρυστιάνη από τον Νίκο Χασαπόπουλο, αρθρογράφο του Βήματος, σε κείμενο στο οποίο υποστηρίζεται ότι αυτή είναι η απάντησή της σε φήμες που την ήθελαν να είναι υποψήφια περιφερειάρχης ή δήμαρχος.
Δεν ξέρω αν πράγματι η φράση ειπώθηκε ή αν ειπώθηκε έτσι ακριβώς, νομίζω όμως ότι άγγιξε πολλούς.
Μόνο που έχω την αίσθηση ότι η κ. Καρυστιάνη αναφέρεται σε κείνους τους ποιητές, τους διανοούμενους γενικότερα, που πρόσφεραν, σε καιρούς δύσκολους, όραμα, πνευματικό εύρος και ηθική δικαίωση σε μια υπόθεση σκληρά δοκιμασμένη από τη σκληρή ήττα. Και δε μπορώ παρά να σκεφτώ, όχι χωρίς μελαγχολία, πόσο οδυνηρή είναι η σιωπή και η απουσία τους στις μέρες μας. 
Βέβαια, τους ποιητές τους φέρνει ο χειμώνας. Κι ο χειμώνας είναι μπροστά μας. Και προβλέπεται βαρύς...

Δευτέρα 6 Σεπτεμβρίου 2010

131 συμβουλές για νέους εκπαιδευτικούς

Ο Richard Byrne, κάτοχος του blog Free Technology for Teachers, ζήτησε την προηγούμενη Κυριακή από τους αναγνώστες του εκπαιδευτικούς να δώσουν από μια συμβουλή σε νέους εκπαιδευτικούς. 131 εκπαιδευτικοί ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα και το αποτέλεσμα ήταν μια ενδιαφέρουσα παρουσίαση που επιμελήθηκε ο Byrne.
Είτε είστε νέος εκπαιδευτικός είτε όχι, η παρουσίαση αξίζει το χρόνο σας.
Ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια: όλες σχεδόν οι αναφορές στους μέντορες και τη θεσμική συμβουλευτική είναι αρνητικές. Λέτε να ξέρουν κάτι παραπάνω όσοι έζησαν την εφαρμογή του θεσμού;

Σάββατο 28 Αυγούστου 2010

Η ύλη των Πανελλαδικών Εξετάσεων

ΕξετάσειςΤο Υπουργείο Παιδείας ανακοίνωσε την εξεταστέα ύλη των πανελλαδικά εξεταζομένων μαθημάτων για τη Γ΄ Λυκείου των Γενικών Λυκείων και τη Δ΄ Λυκείου των Εσπερινών. Μικρή πρόοδος: η ύλη ανακοινώνεται πριν την έναρξη του σχολικού έτους. Ας ευχηθούμε ότι την επόμενη χρονιά θα έχουμε την ύλη στην αρχή του καλοκαιριού καθώς η έγκαιρη γνωστοποίησή της είναι σημαντική και για τους μαθητές που προετοιμάζονται για τις εξετάσεις και για τους εκπαιδευτικούς που πρέπει να σχεδιάσουν τη διδασκαλία τους εγκαίρως. Δεν είναι δα και κρατικό μυστικό...

Από μια πρόχειρη ματιά στην ύλη της Θεωρητικής δε φαίνεται να υπάρχουν αλλαγές σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά με εξαίρεση τη Νεοελληνική Λογοτεχνία στην ύλη της οποίας δεν περιλαμβάνονται τα δυο ποιήματα της Κικής Δημουλά. Θα ήταν ενδιαφέρον να βλέπαμε το σκεπτικό που οδήγησε τους υπεύθυνους στην απόφαση καθώς τα ποιήματα κινούνται κοντά στην αναγνωστική πρόσληψη των μαθητών και κεντρίζουν πάντα το ενδιαφέρον τους...


Κυριακή 11 Απριλίου 2010

Twitter, εργαλείο για πρόβλεψη της συμπεριφοράς της κοινής γνώμης

Η ροή των μηνυμάτων στο Twitter μπορεί να αποκαλύψει ποιες κινηματογραφικές ταινίες θα κερδίσουν την προτίμηση του κοινού και ποιες τελικά θα πατώσουν, εκτιμούν ερευνητές της Hewlett-Packard. Η ίδια προσέγγιση θα μπορούσε να δώσει ακριβείς προβλέψεις και για άλλες συμπεριφορές των χρηστών, υποστηρίζουν.

Η ερευνητική ομάδα της μεγάλης εταιρείας υπολογιστών εξέτασε τρία εκατομμύρια μηνύματα χρηστών του Twitter τα οποία αφορούσαν συνολικά 25 κινηματογραφικές ταινίες. Η ανάλυση έδωσε μια σχετικά ακριβή πρόβλεψη για την επιτυχία κάθε ταινίας πριν ακόμα βγει στις αίθουσες.

Η μελέτη της HP δεν έχει ακόμα υποβληθεί σε ανεξάρτητο έλεγχο, δημοσιεύεται όμως στην ηλεκτρονική υπηρεσία Arxiv και στο δικτυακό τόπο της εταιρείας.

  • Διαβάστε περισσότερα στο ΒΗΜΑ

  • Διαβάστε ολόκληρη τη μελέτη εδώ

Ars Grammatica

p>Η κ. Αδαμίδου παρουσιάζει στο ιστολόγιό της, την Ars Grammatica, μια πλατφόρμα ασύγχρονης τηλεκπαίδευσης για τη διδασκαλία της γραμματικής της αρχαίας ελληνικής γλώσσας, που προσφέρει τη δυνατότητα στο χρήστη να διαβάσει τη θεωρία και να λ<ύσει ασκήσεις.

Πέρα από το γεγονός ότι η προσπάθεια είναι αξιόλογη, ο δημιουργός της πλατφόρμας στο ιστολόγιο που δημιούργησε για την υποστήριξή της, αναφέρεται και στο λογισμικό που χρησιμοποίησε για την υλοποίησή της. Πρόκειται για το -άγνωστο σε μένα- Claroline, LMS ανοικτού κώδικα, το οποίο από χτες που ασχολούμαι μαζί του μου "άναψε φωτιές", καθώς φαίνεται σταθερό, λιγότερο απαιτητικό από το Moodle σε υπολογιστικούς πόρους και φαίνεται να συνεργάζεται καλύτερα με τους servers του Σχολικού Δικτύου (πότε θα καταλάβουν στο ΠΣΔ ότι ασφάλεια δε σημαίνει κλείδωμα των μισών δυνατοτήτων της php με την ενεργοποίηση του safe mode;). Για πιο αναλυτικές πληροφορίες και εντυπώσεις από το Claroline θα επανέλθω με νέα ανάρτηση.


Δείτε:


Παρασκευή 9 Απριλίου 2010

Αναλυτικά Προγράμματα Σπουδών 1899 - 1999 ή πώς να ακυρώσετε μια καλή προσπάθεια...

Το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο συγκέντρωσε το σύνολο των νομοθετικών κειμένων (νόμοι, διατάγματα και υπουργικές αποφάσεις) της περιόδου 1899 - 1999 που αφορούν ωρολόγια και αναλυτικά προγράμματα και τα παρουσιάζει ταξινομημένα με βάση την ημερομηνία έκδοσής τους στον ιστότοπό του. Η προσπάθεια είναι από μόνη της εξαιρετικά σημαντική καθώς δίνει τη δυνατότητα όχι μόνο στους ερευνητές αλλά και σε κάθε ενδιαφερόμενο να ανατρέξει σε κείμενα που προσδιόρισαν εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις και αλλαγές σ' όλη τη διάρκεια του 20ου αιώνα.

"Με τη συλλογή αυτή του Π.Ι.", όπως σημειώνει στο εισαγωγικό του σημείωμα ο Σωτήριος Γκλαβάς, "δίνεται η δυνατότητα μιας ολικής εικόνας και γενικής εκτίμησης των κατά καιρούς αλλαγών στα προγράμματα σπουδών με τις οποίες επισφραγίζονται αλλά και οριοθετούνται σημαντικές προσπάθειες για εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις από τα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι τα τέλη του 20ού, όσον αφορά την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Επιπλέον ανοίγεται δρόμος στην έρευνα επιμέρους θεματικών ενοτήτων, ενώ υπάρχει πλέον ένα γενικό και ολοκληρωμένο κείμενο αναφοράς αλλά και προσφυγής σε κάθε αναγκαία μελλοντική αναμόρφωση ή αλλαγή των ωρολογίων και αναλυτικών προγραμμάτων".

Όμως, ο τρόπος που επιλέχτηκε για την "ψηφιοποίηση" του υλικού μάλλον ακυρώνει την προσπάθεια παρά διευκολύνει την πρόσβαση σ' αυτή. Κάθε σελίδα φωτογραφήθηκε χωριστά και παρουσιάζεται ως αρχείο εικόνας (jpg ή tiff) και μάλιστα χαμηλής ανάλυσης. Το αποτέλεσμα είναι η δημιουργία τεράστιων αρχείων zip που περιέχουν το σύνολο των σελίδων σε μορφή εικόνας. Πχ., το ΠΔ217 του 1985, που αναφέρεται στα ωρολόγια και αναλυτικά προγράμματα των τεχνικών και επαγγελματικών Λυκείων της εποχής, αποτελείται από 158 (!) εικόνες συμπιεσμένες σ' ένα αρχείο 50 Mb.

Κατανοώ ασφαλώς ότι η "πραγματική" ψηφιοποίηση απαιτεί χρόνο και εξειδικευμένο προσωπικό καθώς τα προγράμματα OCR (Οπτικής Αναγνώρισης Χαρακτήρων) ψηφιοποιούν πολυτονικά κείμενα, που μάλιστα προέρχονται από εκτυπώσεις όχι ιδιαίτερα ευκρινείς, παράγοντας πολλά λάθη που πρέπει να διορθωθούν και να ελεχθούν ένα προς ένα. Δεν κατανοώ όμως, στο βαθμό που το ψηφιακό υλικό υπάρχει, γιατί δεν επιλέχθηκε να μετατραπούν οι αρχικές φωτογραφίες σε αρχεία pdf για παράδειγμα, που θα πρόσφεραν τη δυνατότητα μελέτης του κειμένου χωρίς να απαιτείται το συνεχές άνοιγμα δύσχρηστων αρχείων ανά σελίδα.

Βεβαίως, όπως αναφέρει ο κ. Γκλαβάς στο εισαγωγικό του σημείωμα, έχει κατατεθεί στην ΕΥΔ/ΕΠΨΣ πρόταση για ψηφιοποίησή τους. Ποιος ο λόγος όμως, να γίνεται δυο φορές η ίδια δουλειά;

Αφήστε τα παιδιά να blogάρουν

Όταν η Minolta συνάντησε την Αφροδίτη της Μήλου

Τεχνολογία και Τέχνη παρότι φαινομενικά κινούνται σε ασύμπτωτες τροχιές συχνά αλληλεπιδρούν και αλληλοσυμπληρώνονται. Ένα καλό παράδειγμα, κατάλληλο μάλιστα και για εκπαιδευτική χρήση, είναι η ψηφιακή αναδημιουργία της Αφροδίτης της Μήλου από την Konica Minolta.

Η εταιρεία χρησιμοποιώντας το νέο της ψηφιοποιητή (Non Contact 3d Digitizer) κατόρθωσε να αναδημιουργήσει ψηφιακά το άγαλμα αναδεικνύοντας λεπτομέρειες που είναι δύσκολο να συλλάβει ακόμα και το πιο εξασκημένο μάτι.

Κάντε κλικ στην εικόνα για να δείτε την παρουσίαση της Minolta

Πέμπτη 8 Απριλίου 2010

Μετανάστευση Εκπαιδευτικών

Ένα από τα πολλά σενάρια για τις συνέπειες της κρίσης στην ελληνική κοινωνία προβλέπει ότι ένα μεγάλο τμήμα του ενεργού οικονομικού πληθυσμού θα αναγκαστεί να μεταναστεύσει και ν'  αναζητήσει εργασία σ' άλλη χώρα. Μόνο που σ' αυτό το μεταναστευτικό ρεύμα θέση δε θα έχουν οι ανειδίκευτοι εργάτες και οι αγροτικοί πληθυσμοί αλλά το εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό.

Ως κλάδος φαίνεται ότι έχουμε το (μάλλον θλιβερό) προνόμιο να πρωταγωνιστούμε σ' αυτή την εξέλιξη. Σύμφωνα με άρθρο της Καθημερινής, θέση εργασίας στα σχολεία της Κύπρου αναζητούν πάρα πολλοί υποψήφιοι εκπαιδευτικοί από την Ελλάδα, οι οποίοι ενεγράφησαν στους καταλόγους διοριστέων.

Σύμφωνα με την εφημερίδα «Ο Φιλελεύθερος» οι προερχόμενοι από την Ελλάδα υποψήφιοι καλύπτουν το 20% (δηλαδή, ένας στους πέντε) στους πίνακες για διορισμό στη Μέση Εκπαίδευση, ενώ στη Δημοτική, το ποσοστό τους ξεπερνά το 10%. Πέρσι τον Μάρτιο, οι υποψήφιοι από την Ελλάδα, επί του συνόλου των υποψηφίων εκπαιδευτικών της Κύπρου, δεν ξεπερνούσαν το 14,4%, συνεπώς, σε διάστημα ενός έτους αυξήθηκαν κατά 5,6%.

Σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (ΕΕΥ) της Κύπρου, οι εξ Ελλάδος υποψήφιοι είναι για τα μαθήματα των Θρησκευτικών, της Φυσικής και των Φιλολογικών.

Φανταστείτε τι έχει να γίνει με τα τριαντάρια τμήματα...

Τρίτη 6 Απριλίου 2010

Ο παιδοψυχολόγος Βιζυηνός


Η ζωή και το έργο του Γεωργίου Βιζυηνού δεν είναι άγνωστα. Τα διηγήματά του, όπως «Το αμάρτημα της μητρός μου» (1883), «Ποίος ήτον ο φονεύς του αδελφού μου» (1883) και «Το μόνον της ζωής του ταξείδιον» (1884), διαβάζονται αδιαλείπτως επί σχεδόν ενάμιση αιώνα, ανεβαίνουν στο θέατρο, ενώ η ζωή και το τραγικό τέλος του έχουν εμπνεύσει ταινίες και τηλεοπτικές σειρές.


Αυτός που δεν είναι ευρέως γνωστός είναι ο επιστήμονας Βιζυηνός, ο οποίος σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1874-1875) και συνέχισε με σπουδές στη Γερμανία, στο Γκέτινγκεν, στη Λειψία και στο Βερολίνο. Το 1881 υπέβαλε στο Πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν, στα γερμανικά, διδακτορική διατριβή με θέμα την ψυχολογική και παιδαγωγική σημασία του παιχνιδιού, η οποία παρέμενε ανέκδοτη ως σήμερα στα ελληνικά.

Ο Αλέξανδρος Σιδεράς και η Παρασκευή Σιδερά - Λύτρα, καθηγητές Ελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν, ανέσυραν την ξεχασμένη διατριβή του Βιζυηνού από τις γερμανικές βιβλιοθήκες και την εκδίδουν σε ελληνική μετάφραση, σε τόμο που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις των Αδελφών Κυριακίδη. Ενδιαφέρον είναι ότι τα δεκατρία αντίτυπα της διατριβής που εντόπισαν και μελέτησαν βρέθηκαν σε γερμανικές βιβλιοθήκες και κανένα σε ελληνικές...

Διαβάστε περισσότερα στο ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Downtime

Downtime: Σύμφωνα με τη Wikipedia, ο όρος παραπέμπει σε μια χρονική περίοδο κατά την οποία ένα σύστημα αδυνατεί ν' ανταποκριθεί στη βασική του λειτουργία. Βεβαίως, όταν το downtime τείνει να εξισωθεί με το uptime(!) τότε μάλλον πρέπει να επανακαθοριστεί η βασική λειτουργία του συστήματος.

Ας είναι... Ετεροχρονισμένα αλλά εκ βάθους καρδίας "χρόνια πολλά"!

Πέμπτη 1 Απριλίου 2010

Μεταθέσεις Δευτεροβάθμιας: Μερικές απορίες και κάποιες σκέψεις

Ανακοινώθηκαν σήμερα οι μεταθέσεις των εκπαιδευτικών της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Με μια γρήγορη ματιά στα αρχεία των μεταθέσεων που ανακοίνωσε το Υπουργείο μου γεννήθηκαν κάποιες απορίες:

  • Γιατί δόθηκαν στη δημοσιότητα μόνο οι βάσεις και όχι αναλυτικά τα μόρια των εκπαιδευτικών που μετατέθηκαν; Αβλεψία; Ίσως, όμως, η επαγγελόμενη διαφάνεια θα πρέπει να είναι καθολική και για πολλούς εκπαιδευτικούς τα μόρια των συναδέλφων τους που πήραν μετάθεση είναι πολύτιμο εργαλείο για να προγραμματίσουν και τη δική τους ζωή.

  • Φαίνεται να υπάρχει κάποια ασυμφωνία ανάμεσα στο αρχείο με τις βάσεις των μεταθέσεων ανά περιοχή και τα ονόματα των εκπαιδευτικών που πήραν μετάθεση. Για την ειδικότητα των φιλολόγων πχ, στο δεύτερο αρχείο φαίνεται να μετατίθενται 2 εκπαιδευτικοί στη Δ΄Αθήνας ενώ στο αρχείο των βάσεων ανά περιοχή δεν αναφέρεται καν η βάση μετάθεσης. Αβλεψία, βιασύνη, αλλαγές της τελευταίας στιγμής, ειδικές κατηγορίες μεταθέσεων; Ας μας το διευκρινίσουν...


Πάντως, οι σχετικά λίγες μεταθέσεις εκπαιδευτικών στις μεγάλες ειδικότητες, που σηκώνουν άλλωστε και το μεγαλύτερο βάρος στα Γυμνάσια και τα Λύκεια, δείχνουν ότι το Υπουργείο αποφάσισε τελικά να κάνει τις φετινές μεταθέσεις με βάση τα οργανικά και όχι τα (σχεδόν πάγια) λειτουργικά κενά των σχολικών μονάδων. Βεβαίως τι ακριβώς σημαίνει οργανικότητα στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση είναι μια μεγάλη κουβέντα που δεν είναι του παρόντος.

Παραμένει απορία μου όμως, αν στον καθορισμό των κενών για τις μεταθέσεις λήφθηκε υπόψη το κύμα των συνταξιοδοτήσεων που ετοιμάζεται για το καλοκαίρι. Εκτός κι αν το Υπουργείο έχει κατά νου να καλύψει τα κενά που μοιραία θα δημιουργηθούν, είτε με το κλείσιμο τμημάτων (βλ τριαντάρια τμήματα) είτε με αποσπάσεις εκπαιδευτικών από άλλες περιοχές. Αλλά  στην πρώτη περίπτωση θα μιλάμε για ουσιαστική υποβάθμιση του δημόσιου σχολείου ενώ στη δεύτερη για διαιώνιση πελατειακών σχέσεων που συνιστούν μια από τις πολλές πτυχές της παθογένειας του εκπαιδευτικού μας συστήματος.

Κάνοντας κλικ εδώ, μπορείτε να κατεβάσετε ένα αρχείο xls που ετοίμασα με τον αριθμό των εκπαιδευτικών που παίρνουν μετάθεση ανά ειδικότητα και περιοχή. Τα στοιχεία αντλήθηκαν από τους πίνακες που έδωσε στη δημοσιότητα το Υπουργείο.

Τετάρτη 31 Μαρτίου 2010

Έκτη αίσθηση

Η Pattie Maes είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια του MIT, επικεφαλής της ομάδας του Fluid Interfaces group, του περίφημου Media Lab του Πανεπιστημίου. Μ' αυτή την ιδιότητα παρουσίασε πέρυσι, τέτοια εποχή περίπου, τη συσκευή "Έκτη Αίσθηση" του συνεργάτη της Pranav Mistry (αν κάνετε τον κόπο να πάτε ως το δικτυακό του τόπο, μην παραλείψετε να δείτε τη δουλειά και τους προβληματισμούς του για τη δημιουργία μιας γλώσσας προγραμματισμού για παιδιά).Η "Έκτη Αίσθηση" είναι μια φορητή συσκευή, που αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρούμε με την πραγματικότητα. Οι βασικές της λειτουργίες είναι δύο:

  • επιτρέπει να αλληλεπιδρούμε από απόσταση με μια συσκευή, κινώντας μόνο τα χέρια μας (με τρόπο ανάλογο με τον οποίο χειριζόταν ο Tom Cruise τον υπολογιστή του στο Minority Report),

  • προσφέρει τη δυνατότητα "προβολής"  δεδομένων από τον "κόσμο" των υπολογιστών στον πραγματικό κόσμο. Αυτού του είδους η τεχνολογία γνωστή και ως augmented reality (επαυξημένη πραγματικότητα) δίνει τη δυνατότητα προβολής δεδομένων στον πραγματικό κόσμο που εμπλουτίζουν τη γνώση μας γι αυτόν. Για να γίνει κατανοητό φέρτε στο νου σας τις πληροφορίες που προβάλλονται πάνω στο κράνος ενός πιλότου μαχητικού ή τις πληροφορίες για τις συνθήκες φωτογράφησης  που προβάλλονται στο σκόπευτρο μιας βιντεοκάμερας παράλληλα με την εικόνα του πραγματικού κόσμου.


Παρότι κατά τη διάρκεια της παρουσίασης η Maes είχε αναφέρει ότι το κόστος της συσκευής δεν ξεπερνούσε τα 300$, η συσκευή έμοιαζε περισσότερο με φουτουριστικό παιχνίδι παρά με εφαρμογή ώριμη για παραγωγή. Οι καταναλωτικές συσκευές όμως, (κυρίως τηλεοράσεις και παιχνιδοκονσόλες), έχουν αρχίσει να ενσωματώνουν τέτοιες δυνατότητες, που κάνουν την αντίστοιχη τεχνολογία περισσότερο προσιτή από ποτέ. Οι εξελίξεις στο συγκεκριμένο πεδίο έχουν ιδιαίτερη σημασία καθώς τεχνολογικά επιτεύγματα που ανπτύσσονται για τη βιομηχανική καταναλωτικών συσκευών μπορούν να μεταφερθούν και στην εκπαιδευτική τεχνολογία. Φανταστείτε πχ κατά τη διάρκεια μιας εκπαιδευτικής παρουσίασης κάθε μαθητής να έχει τη δυνατότητα να αλληλεπιδράσει με το υλικό που προβάλλεται ή να αναζητήσει και να αντλήσει πληροφορίες για κάποιο στοιχείο της παρουσίασης χωρίς ν' αποσπαστεί η παρουσίασή του απ' αυτή. Το μέλλον θα είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον.Βεβαίως, εμείς πρέπει πρώτα να αφομοιώσουμε τα σιντιά του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου...






Δευτέρα 29 Μαρτίου 2010

Οι εκπαιδευτικοί ευθύνονται για την κρίση!

Αυτή και οι συνάδελφοί της ευθύνονται για την κρίση!Δε διαβάσατε λάθος. Οι εκπαιδευτικοί ευθύνονται για την κρίση! Ακριβώς έτσι... Το συμπέρασμα ανήκει όχι σε κάποιον θαμώνα καφενείου αλλά στον πολύ κ. Μαρίνο, αρθρογράφο του ΒΗΜΑΤΟΣ και, αν δεν απατώμαι, μεγαλοστέλεχος του συγκροτήματος Λαμπράκη.

Μέθοδος απόδειξης η ...αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Σε άρθρο του, λέει, πριν από δέκα χρόνια είχε προφητεύσει συμφορές εξαιτίας της ηθικής κατάπτωσης και της διαφθοράς των εκπαιδευτικών. Οι συμφορές ήρθαν, άρα το αρχικό συμπέρασμα ήταν σωστό. Σοφόν το σαφές!

Βεβαίως, το αρχικό άρθρο, δημοσιευμένο τον Νοέμβριο του 1999, μέσα στην καλή χαρά του Χρηματιστηρίου (αλλά και του "κάτσε καλά Γεράσιμε"), για να αποδείξει την κεντρική του θέση προσέτρεχε στην ...αυθεντία. Όπου αυθεντία ο νυν αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ. Πάγκαλος, ο οποίος φέρεται να είχε δηλώσει ότι: "...Μαθητές και καθηγητές με την ανοχή των γονέων έχουν μπει σε ένα σύστημα αμοιβαίας και συνεχώς διευρυνόμενης διαφθοράς και αγραμματοσύνης. (...) Επειδή μαθητές και καθηγητές έχουν αμοιβαίως διαφθαρεί και δεν εργάζονται στα δημόσια σχολεία, σπουδάζουν και μορφώνονται μόνο τα παιδιά των πλουσίων οικογενειών. (...) Ούτε οι μαθητές ούτε οι καθηγητές δουλεύουν αρκετά. Δουλεύουν απαράδεκτα λίγο. Και η κύρια ευθύνη γι΄ αυτή την κατάσταση βεβαίως οφείλεται στις κυβερνήσεις του ΠαΣοΚ που κυβέρνησαν τον τόπο τα τελευταία 18 χρόνια...

"Ολα αυτά διευκολύνθηκαν και παγιώθηκαν με την εισαγωγή του κομματισμού στα σχολεία, έγραφε τότε ο καλός αρθρογράφος, με την εκπαίδευση κομσομόλων (!), που αναδείχθηκαν σε ηγεμονίσκους και εν ανάγκη τρομοκράτες(!!), ακόμη και των δασκάλων τους, με την κατάργηση της αξιολόγησης των καθηγητών, με την αποθέωση της συνδικαλιστικής δραστηριότητας διδασκόντων και διδασκομένων προς ψηφοθηρίαν των κομματικών πατρώνων τους. Και καθώς έτσι υπονομεύθηκε η πειθαρχία, επιβλήθηκε η αναξιοκρατία και διευκολύνθηκε η διαφθορά ,που αναπόφευκτα τροφοδοτήθηκε παράλληλα με τα ιδιαίτερα μαθήματα και τις ανίερες συναλλαγές(!!!) καθηγητών- μαθητών και των αναίσχυντων ή ανεγκέφαλων γονέων τους για να εξασφαλίσει το παιδί καλό βαθμό, έστω και επί πληρωμή.

Ταραχή εν κρανίω θα μου πείτε... Δε διαφωνώ ούτε και θα το έκανα θέμα σ' άλλη περίπτωση. Κάτι μου λέει όμως ότι τέτοια κείμενα (δείτε κι εκείνα των διαπιστευμένων στο Υπουργείο Παιδείας συντακτών) είναι απλώς τα τροχιοδεικτικά του επικοινωνιακού βομβαρδισμού που θ' ακολουθήσει μετά το Πάσχα, όταν θ' ανοίξουν τα ζητήματα των αλλαγών στην Παιδεία και (κυρίως) του εργασιακού καθεστώτος των εκπαιδευτικών.

Διαβάστε το κείμενο του Γ. Μαρίνου στο ΒΗΜΑ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Να νομιμοποιηθεί η ανταλλαγή αρχείων

Η φωτογραφία από το blog του Ματθαίου ΤσιμιτάκηΜια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συνέντευξη του ανθρωπολόγου Michel Bauwens πήρε ο δημοσιογράφος Ματθαίος Τσιμιτάκης για λογαριασμό της Καθημερινής.

Στη συνέντευξη ο Bauwens, ο οποίος με τα κείμενά του έχει επηρεάσει την ίδρυση και τη λειτουργία "πειρατικών κομμάτων" σ' ολόκληρη την Ευρώπη, υπεραμύνεται της ανταλλαγής αρχείων και προτείνει οι δημιουργοί να πληρώνονται με ποσοστό επί των τηλεπικοινωνιακών τελών.

"Υπάρχει μια παραδοξότητα στο υπάρχουν σύστημα. Αν αγοράσω ένα αυτοκίνητο, μπορώ να το κάνω ό, τι θέλω, να το δανείσω κ. ο. κ. Για να αποκτήσω μουσική όμως πρέπει να αποδεχτώ μια φεουδαρχική άδεια, η οποία δεν μου επιτρέπει να την μοιραστώ. Το θεωρώ απαράδεκτο. Νομίζω ότι το δικαίωμα του να μοιράζεσαι είναι υπέρτερο του δικαιώματος προστασίας της ιδιοκτησίας. Επίσης, θεωρώ ότι το υπάρχον σύστημα δεν αμείβει καλά τους δημιουργούς και δεν προστατεύει τους ίδιους, αλλά τους μεσάζοντες· αντίθετα, εκμεταλλεύεται τους δημιουργούς. Αντί να αρνηθούμε την εξέλιξη της τεχνολογίας ή να καταπατήσουμε δικαιώματα, θα μπορούσαμε να φτιάξουμε μηχανισμούς που μετρούν τη διακίνηση των αρχείων και οι καλλιτέχνες να παίρνουν από τα τηλεπικοινωνιακά τέλη αυτό που τους αναλογεί. Προϋπόθεση για αυτό είναι να νομιμοποιηθεί η ανταλλαγή αρχείων. Θα μπορούσαμε ακόμα να δούμε διάφορα είδη αδειών που να επιτρέπουν διαφορετικές χρήσεις, όπως προσπαθούν να κάνουν οι άδειες creative commons.

– Ζητάτε λοιπόν να επιβληθεί μια ρύθμιση μέσω του κράτους;

– Να μεταρρυθμίσουμε τους οργανισμούς δικαιωμάτων με πιο ανοιχτό και κοινωνικό τρόπο, υπέρ των συμφερόντων των δημιουργών και των χρηστών του Διαδικτύου. Τα ίδια προβλήματα παρουσιάζονται και σε άλλες βιομηχανίες, όπως τα φάρμακα και η επιστημονική έρευνα. Είναι υπέρτερο το δικαίωμα πρόσβασης σε ένα φάρμακο που θα σου σώσει τη ζωή, από το δικαίωμα προστασίας μιας πατέντας. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε το ζήτημα των πνευματικών δικαιωμάτων γενικά με γνώμονα το κοινωνικό συμφέρον".

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Δείτε το wiki του P2P Foundation, του ιδρύματος που ίδρυσε ο Μichel Bauwens

Κυριακή 28 Μαρτίου 2010

Windows Multipoint Server 2010

Η Microsoft ανακοίνωσε πριν από λίγες μέρες την κυκλοφορία του Windows Multipoint Server 2010. Πρόκειται για μια έκδοση των Windows Server προσαρμοσμένη στις ανάγκες των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Η ιδέα είναι απλή και προσανατολισμένη στη λογική του thin client. Στο περιβάλλον της τάξης ή του σχολικού εργαστηρίου, αντί κάθε μαθητής να έχει το δικό του pc, υπάρχει ένας και μόνος server που τρέχει το λειτουργικό και περιέχει τις απαραίτητες εφαρμογές που χρησιμοποιεί ο δάσκαλος. Κάθε μαθητής διαθέτει τη δική του οθόνη, πληκτρολόγιο και ποντίκι καθώς και μια μικρή (κι απ' ότι φαίνεται φθηνή) συσκευή διασύνδεσης με τον "κεντρικό" υπολογιστή της τάξης. Κάθε μαθητής διαθέτει το δικό του λογαριασμό στο σύστημα και μπορεί να ανοίγει και να χρησιμοποιεί οποιαδήποτε από τις διαθέσιμες εφαρμογές ανεξάρτητα από τις εφαρμογές που τρέχουν οι συμμαθητές του. Η δουλειά των μαθητών μπορεί να ελέγχεται κάθε στιγμή από το δάσκαλο και να αποθηκεύεται σε προσωπικούς φακέλους των μαθητών, σε δημόσιους φακέλους ή στο "σύννεφο".

Η λύση έχει μια σειρά από πλεονεκτήματα που πρέπει να συνεκτιμηθούν στο πλαίσιο των προσπαθειών για τη δημιουργία ψηφιακών τάξεων:

  1. Χαμηλό κόστος: Αν και η Microsoft διαθέτει το λογισμικό, προς το παρόν, μόνο σε OEMs, οι πρώτες πληροφορίες μιλούν για χαμηλό κόστος. Ενδεικτικά πάντως, η HP διαθέτει ήδη στην αμερικανική αγορά λύσεις servers (υλικό και λογισμικό) που ξεκινούν από τα 519$ και απολήγουν στα 989$ (δείτε εδώ), με τριετή μάλιστα υποστήριξη onsite. Ανεξάρτητα από τη διαμόρφωση των τελικών τιμών η λύση του WMS 2010 δίνει μια και καλή τέλος στο φαύλο κύκλο λογισμικού - υλικού, με το δεύτερο να απαξιώνεται πολύ γρήγορα εξαιτίας της συνεχούς αύξησης των απαιτήσεων του δεύτερου.

  2. Ευκολότερη διαχείριση: Ο δάσκαλος - διαχειριστής του συστήματος δε χρειάζεται παρά να συντηρεί και να αναβαθμίζει το λογισμικό του server αντί να δαπανά χρόνο για να ρυθμίζει κάθε pc χωριστά.

  3. Αυξημένος έλεγχος και ασφάλεια: Οι λογαριασμοί των μαθητών μπορούν να ελεγχθούν εύκολα από το λογαριασμό του διαχειριστή, ο οποίος μπορεί κάθε στιγμή να παρέμβει για να βοηθήσει τους μαθητές ή να αποτρέψει μια μη επιτρεπτή ενέργεια. Παράλληλα, η ύπαρξη ενός και μόνο μηχανήματος στο χώρο μπορεί να συμβάλει στη θωράκισή του από δικτυακές ή άλλες απειλές που κατατρέχουν τα σχολικά εργαστήρια.


Βεβαίως, όλα αυτά πρέπει να αποδειχτούν και στην πράξη και να συγκριθούν και με ανάλογες λύσεις που προέρχονται από άλλες εταιρείες. Είναι όμως σημαντικό να συνεκτιμηθούν πριν τη λήψη αποφάσεων πολυδιαφημισμένων, πολυδάπανων και εντέλει ατελέσφορων. Η εμπειρία των netbooks θα πρέπει να γίνει μάθημα.

[youtube /v/2oIUzlrrcAY&hl=en_US&fs=1&]

Δικτυακά κολάζ με το Vuvox


Το Vuvox είναι μια δωρεάν δικτυακή υπηρεσία που επιτρέπει τη γρήγορη δημιουργία εντυπωσιακών κολάζ χρησιμοποιώντας κείμενο, εικόνες, ήχο, βίντεο και RSS feeds. Το αποτέλεσμα μπορεί να επικολληθεί, όπως θα κάναμε και μ' ένα βίντεο από το YouTube, στο ιστολόγιό μας, σ' έναν ιστότοπο ή ν' αποτελέσει τμήμα μιας ευρύτερης παρουσίασης. Το υλικό που χρησιμοποιούμε μπορεί να είναι είτε πρωτότυπο είτε υλικό που προέρχεται από άλλες ιστοσελίδες, ψηφιακά αποθετήρια κλπ. Η εφαρμογή, κατάλληλη και για τη δημιουργία μικρών εκπαιδευτικών παρουσιάσεων, ανήκει στην κατηγορία των mashups, των δικτυακών δηλαδή εφαρμογών που συνδυάζουν επαναχρησιμοποιούμενα δεδομένα από περισσότερες από μια πηγές για τη δημιουργία πρωτότυπου υλικού.

Διαδικτυομανείς...

Είναι ηλικίας από 12 έως 24 ετών, κυρίως αγόρια. Κάθονται κατά μέσο όρο 17 ώρες την ημέρα μπροστά στον υπολογιστή τους παίζοντας ηλεκτρονικά παιχνίδια, σερφάροντας στο Διαδίκτυο ή συνομιλώντας με τους κυβερνοφίλους τους. Πολλές φορές ξεχνάνε να φάνε ή να φροντίσουν τον εαυτό τους και έχουν χαμηλές επιδόσεις στο σχολείο. Πραγματικούς φίλους δεν έχουν. Υποφέρουν από αϋπνία και μπορεί να γίνουν επιθετικοί αν κάποιος τολμήσει να τους στερήσει την αγαπημένη τους ενασχόληση.
 Είναι οι «διαδικτυομανείς», άτομα που παρουσιάζουν μια νέα μορφή εξάρτησης, την εξάρτηση από τον κυβερνοχώρο, που απειλεί τόσο τη σωματική όσο και την ψυχική τους υγεία. Η ολοκληρωτική καταβύθιση στην εικονική πραγματικότητα είναι ένα ιδιαίτερα ανησυχητικό φαινόμενο, που τα τελευταία χρόνια εξαπλώνεται με ταχύτατους ρυθμούς σε άτομα κυρίως νεαρής ηλικίας, τα οποία είναι πιο ευάλωτα στις πάσης φύσεως «μόδες» που εύκολα εξελίσσονται σε πραγματικές εξαρτήσεις. Είναι μάλιστα τόσο ισχυρή η γοητεία που ασκεί το ηλεκτρονικό μέσο στον υπό διαμόρφωση πνευματικό και συναισθηματικό κόσμο του εφήβου, ώστε κάθε προσπάθεια των γονέων να βάλουν φρένο σε αυτή την πρωτόγνωρη μορφή εξάρτησης αντιμετωπίζεται συχνά με υπερβολικά ξεσπάσματα θυμού ή ακόμη και βίας από την πλευρά των εφήβων.
Διαβάστε περισσότερα στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Ηλεκτρονική επίθεση στο site της Ελευθεροτυπίας

Επίθεση στο site της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣΗλεκτρονική επίθεση δέχθηκε από το βράδυ της Παρασκευής μέχρι το απόγευμα του Σαββάτου η ηλεκτρονική σελίδα της Ελευθεροτυπίας, στην διεύθυνση www.enet.gr.
Τα πρώτα προβλήματα στο site της Ελευθεροτυπίας ξεκίνησαν αργά το βράδυ της Παρασκευής καθώς ήταν δύσκολη έως αδύνατη η είσοδος σε αυτό. Με το πέρασμα των ωρών η κατάσταση επιδεινωνόταν ενώ οι τεχνικοί της εφημερίδας διαπίστωναν ότι αυτή οφειλόταν σε ηλεκτρονική επίθεση.

Στη διάρκεια της ημέρας αρκετά ήταν τα ακροδεξιά και «εθνικιστικά» site και blog που επιδοκίμαζαν την επίθεση συνδέοντάς την άμεσα με το αποκαλυπτικό βίντεο με τους ένστολους το οποίο είχε λίγες ώρες πριν αναρτηθεί στις ηλεκτρονικές σελίδες της εφημερίδας και αναμεταδόθηκε από όλα τα ελληνικά τηλεοπτικά κανάλια. Η επίθεση συνεχίστηκε μέχρι και νωρίς το απόγευμα του Σαββάτου.

Η μέθοδος της επίθεσης

Οι «άγνωστοι» χάκερς χρησιμοποίησαν ειδική εφαρμογή (script) η οποία παράγει «τεχνητή» κίνηση στο site με δεκάδες «αιτήσεις» σύνδεσης ανά δευτερόλεπτο δημιουργώντας φαινόμενο «πλημμυρίδας» με αποτέλεσμα να μην είναι εφικτή η πρόσβαση στο site. Από τέτοιου είδους επιθέσεις δεν κινδυνεύουν τα δεδομένα (κείμενα, εικόνες) ενός site ωστόσο δημιουργούνται σοβαρά προβλήματα στη λειτουργία του.

Συνδρομητικές ηλεκτρονικές εφημερίδες

Η ηλεκτρονική έκδοση των TimesΠριν από δυο περίπου χρόνια είχα κάνει εγγραφή στο ηλεκτρονικό αρχείο των Times του Λονδίνου, μια καταπληκτική υπηρεσία που σου έδινε την ευκαιρία να περιηγηθείς στα φύλλα της ιστορικότερης ευρωπαϊκής εφημερίδας από την έκδοσή της ως τις μέρες μας. Η ελεύθερη πρόσβαση στο υλικό είχε κρατήσει, αν θυμάμαι καλά, ένα τρίμηνο κι έπειτα μετατράπηκε σε συνδρομητική και μάλιστα με σχεδόν απαγορευτικό τίμημα.

Αυτή ήταν η πρώτη πράξη της προσπάθειας του Μέρντοχ να τιμολογήσει ένα τμήμα έστω της ηλεκτρονικής έκδοσης της εφημερίδας του. Την προηγούμενη εβδομάδα ένα mail των Times ζητούσε την επιβεβαίωση της παλιάς εγγραφής υποσχόμενο πολλές νέες υπηρεσίες για τα μέλη. Τα λογότυπα των πιστωτικών καρτών στο τέλος του μηνύματος απέτρεψαν την προσεκτικότερη ανάγνωση του μηνύματος. Όπως διαβάζω σήμερα στην Καθημερινή, από τον Ιούνιο οι ιστοσελίδες της βρετανικής εφημερίδας The Times και της κυριακάτικης έκδοσης The Sunday Times θα γίνουν συνδρομητικές. Η ημερήσια συνδρομή καθορίστηκε στη 1 λίρα (περίπου 1,12 ευρώ), ενώ θα υπάρχει και η δυνατότητα εβδομαδιαίας συνδρομής στο ύψος των 2 λιρών για τις ιστοσελίδες της ημερήσιας (www.thetimes.co.uk) και της κυριακάτικης έκδοσης (thesundaytimes.co.uk), οι οποίες θα εγκαινιαστούν στις αρχές Μαΐου, σε αντικατάσταση της υφιστάμενης κοινής ιστοσελίδας Times Online (www.timesonline.co.uk).

Το επιχειρηματικό σχέδιο του Μέρντοχ για την τιμολόγηση των ηλεκτρονικών εκδόσεων του ομίλου του έρχεται ως απάντηση στη συνεχιζόμενη πτώση των πωλήσεων των έντυπων εκδόσεων. Από την έκβαση του εγχειρήματος θα εξαρτηθεί αν και κατά πόσο θα ακολουθήσουν το δικό του μοντέλο και άλλοι εκδότες καθώς και η στάση τους έναντι των "Νέων Μέσων" που συχνά αναδημοσιεύουν τμήματα ή και ολόκληρα άρθρα των εφημερίδων τους. Στην Ελλάδα ανάλογη προσπάθεια έγινε από το ΒΗΜΑ, που αρχικά ζήτησε συνδρομή για την ανάγνωση της εφημερίδας ενώ στη συνέχεια περιορίστηκε στη συνδρομή για εκέινους που επιθυμούν να σχολιάζουν τα κείμενά του (πόσοι ανταποκρίθηκαν άραγε;)

Σάββατο 27 Μαρτίου 2010

Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2010

Ψηφιακή Τάξη αλλού...

μαθητές του σχολείου καμαρώνουν μια κατασκευή...Ο Jac de Haan είναι συντονιστής του Τομέα Τεχνολογίας του Billings Middle School και παράλληλα επιμελείται το blog του Εργαστηρίου Τεχνολογίας του Σχολείου, στο οποίο καταγράφει, με τη βοήθεια των συναδέλφων του, τις εμπειρίες των μαθητών που παρακολουθούν το μάθημα αλλά και τις συζητήσεις τους για τις κοινωνικές, πολιτικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις της τεχνολογίας.

Το ιστολόγιο το ανακάλυψα τυχαία, μερικούς μήνες πριν, όταν διακρίθηκε στα Edublogs Awards. Από τα ιστολόγια που διακρίνονται στο πλαίσιο αυτού του θεσμού, περιμένει κανείς να είναι, το λιγότερο, τεχνικά άρτια και ενδιαφέροντα και το ιστολόγιο του Billings πληροί, και με το παραπάνω, αυτές τις προδιαγραφές. Ο λόγος όμως που το παρακολουθώ φανατικά είναι άλλος: οι δάσκαλοι του Billings δε φαίνεται να ακολουθούν ένα αυστηρά δομημένο πρόγραμμα σπουδών ή ακόμα κι αν το κάνουν φαίνεται να εκκινούν από τις ανάγκες και τις εμπειρίες των μαθητών τους και να οικοδομούν γνώση σε συνάφεια με την καθημερινότητά τους.

Πχ, λίγες μέρες μετά την κυκλοφορία του ipad, οι μαθητές συζήτησαν για το νέο προϊόν. Προσοχή, όχι στο πλαίσιο μιας λίγο - πολύ λαϊκίστικης προσέγγισης "σήμερα παιδιά θα πούμε για κάτι που σας ενδιαφέρει" αλλά στο πλαίσιο μιας διαθεματικής -ολιστικής προσέγγισης που ξεκινώντας από τα τεχνικά χαρακτηριστικά του προϊόντος επιχείρησε να διερευνήσει τη θέση του στην αγορά, τη σχέση του με ανταγωνιστικά προϊόντα, την ανάλυση της εμπορικής στρατηγικής της Apple μέσα από την επίσημη παρουσίαση του προϊόντος και τη διαφημιστική εκστρατεία κλπ. Ο τίτλος της δραστηριότητας; "Αποδομώντας το i-pad". Και το έκαναν. Βήμα - Βήμα (καθοδηγούμενη ανακάλυψη;) οι μαθητές ανέλυσαν τον τρόπο με τον οποίο η διαφημιστική εκστρατεία δημιουργεί ανάγκες και αποκρύπτει αδυναμίες, τα τεχνικά χαρακτηριστικά, τη σχέση του με προϊόντα που είχαν χρησιμοποιήσει οι μαθητές, τις ανάγκες τους που θα μπορούσε να καλύψει. Μ' άλλα λόγια, οι μαθητές έμαθαν να διακρίνουν πίσω από την επικοινωνιακή καταιγίδα τις πραγματικές διαστάσεις του προϊόντος σε σχέση με τις δικές τους ανάγκες. Στο τέλος ένας μαθητής καταλήγει: " ένα iphone είναι, μόνο που δε χωράει στην τσέπη σου". Η "προστιθέμενη αξία" προφανής: οι μαθητές δεν σώρευσαν πληροφορίες "μιας χρήσης" για ένα προϊόν, έμαθαν να προσεγγίζουν κριτικά, με συγκεκριμένη μεθοδολογία, ένα προϊόν, απέκτησαν δηλαδή μεταγνωστικές δεξιότητες που μπορούν να τις χρησιμοποιήσουν και σε κάθε άλλη σχετική περίσταση.

Το ίδιο και στις κατασκευές που κάνουν οι μαθητές στο εργαστήριο. Ο δάσκαλος τους αναθέτει να δημιουργήσουν στηρίγματα για βιβλία από συμπιεσμένο χαρτί εφημερίδας. Δεν πρόκειται για ένα απλό παιχνίδι αλλά για μια ολοκληρωμένη διαδικασία σχεδιασμού, δοκιμής, εφαρμογής και επανασχεδίασης. Η αξία της παιδαγωγικής παρέμβασης φανερή κι εδώ.

Αφήστε που στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων του εργαστηρίου οι μαθητές εκμεταλλεύονται, με τη βοήθεια των δασκάλων, τις οδηγίες που δίνει η Apple για τον προγραμματισμό εφαρμογών στο i-phone και δημιουργούν μια εφαρμογή ενημέρωσης για τις δραστηριότητες του σχολείου που διανέμουν ελεύθερα στο itunes...

-Έχουν άλλη κουλτούρα, είναι εκατό χρόνια μπροστά, είπε φίλος και συνάδελφος, όταν του έδειξα το ιστολόγιο.

Δεν αντιλέγω. Αλλά από την άλλη, η τάξη Τεχνολογίας του Billings φαίνεται να είναι προϊόν μιας προσέγγισης που επένδυσε, πρώτα και κύρια, σε μια συγκεκριμένη παιδαγωγική αντίληψη και όχι σε πανάκριβο (αλλά αναξιοποίητο) εξοπλισμό. Και βεβαίως διατηρώ το δικαίωμα να μελαγχολώ, όταν βλέπω τις "ψηφιακές τάξεις" μας να παίζουν στα ρηχά των κλειστών σι ντι και των στατικών που νου εφ....

Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010

Ιστολόγια ΠΣΔ: 2 χρόνια, 5954 ιστολόγια και 45855 αναρτήσεις μετά...

Στις 15 Φεβρουαρίου 2008 καταγράφεται η πρώτη ανάρτηση στα ιστολόγια του Πανελλήνιου Σχολικού Δικτύου. Ένα απλό "Γεια σου κόσμε" δίχως συνέχεια. Παρότι η επίσημη πρώτη των εκπαιδευτικών ιστολογίων τοποθετείται περίπου δυο μήνες αργότερα, τον Απρίλιο του 2008, σημασία έχει ότι έχουν περάσει περίπου δυο χρόνια από την έναρξη λειτουργίας αυτής της "κλειστής" κοινότητας ιστολόγων, μέσα στα οποία πολλά φαίνεται να έχουν αλλάξει. Έχουν όμως αλλάξει;

Τον Ιούλιο του 2008 είχα δημοσιεύσει ένα κείμενο σ' αυτό το ιστολόγιο, στο οποίο προσπαθούσα να διερευνήσω κάποια χαρακτηριστικά των ιστολογίων του ΠΣΔ με βάση τον αριθμό των ιστολογίων που υπήρχαν τότε, τον αριθμό των αναρτήσεων, τη συχνότητα ανανέωσης αλλά και τους ρυθμούς απόσυρσης από την (μάλλον δυνητική) κοινότητα. Νομίζω ότι θα ήταν ενδιαφέρον να δούμε κατά πόσο έχουν μεταβληθεί τα στοιχεία που είχαν παρουσιαστεί τότε.Στην παλιότερη προσέγγιση είχα χρησιμοποιήσει στοιχεία που είχα αντλήσει από το ΠΣΔ στις 31 Ιουλίου 2008 ενώ για την πιο πρόσφατη στοιχεία της 20ης Φεβρουαρίου 2010. Παρότι τα ποσοτικά στοιχεία δε λένε πάντα την αλήθεια, κάποιες διαπιστώσεις είναι, νομίζω, ενδιαφέρουσες:

  • Τον Ιούλιο του 2008 ο αριθμός των ιστολογίων του ΠΣΔ ήταν 2334 ενώ τώρα 5954. Παρότι η μεταβολή είναι μεγάλη (255,1%) ο ρυθμός εμπλοκής εκπαιδευτικών με τα ιστολόγια έχει επιβραδυνθεί σημαντικά. Ενώ χρειάστηκαν περίπου τρεις μήνες για να φτάσουν τα ιστολόγια τα 2334, πέρασαν περίπου δυο χρόνια για να προσεγγίσουν τις 6000. Από το Σεπτέμβριο του 2008 και μετά η καμπύλη μεταβολής του αριθμού των ιστολογίων είναι ομαλή παρά το γεγονός ότι δοκιμαστικά ιστολόγια (χωρίς συνέχεια) δημιουργήθηκαν μαζικά είτε στο πλαίσιο προγραμμάτων επιμόρφωσης είτε στο πλαίσιο των μαθημάτων Πληροφορικής στο Γυμνάσιο.

  • Αντίστοιχη της μεταβολής του αριθμού των ιστολογίων είναι και η μεταβολή του αριθμού αναρτήσεων ανά ιστολόγιο. Από 2,82 αναρτήσεις ανά ιστολόγιο φτάσαμε στις 7,7 (αύξηση 273%). Ο συνολικός αριθμός αναρτήσεων είναι 45855 αλλά θα πρέπει να σημειωθεί ότι σ' αυτόν καταμετρώνται και περίπου 2000 αναρτήσεις που έγιναν σε ιστολόγια που "μετακόμισαν" στο ΠΣΔ, κυρίως από τη wordpress και το blogspot.

  • Αυξητικά είναι όμως και τα φαινόμενα "συγκεντρωτισμού" στα ιστολόγια. Τον Ιούλιο του 2008 οι αναρτήσεις των 20 πιο ενεργών ιστολογίων αντιπροσώπευαν το  43,7% του συνόλου ενώ σήμερα το 52,7%. Αν μάλιστα υπολογίσουμε τις αναρτήσεις όχι στο σύνολο των ιστολογίων αλλά στα ιστολόγια που έχουν περισσότερες από 5 αναρτήσεις (συνήθως ο μικρότερος αριθμός αναρτήσεων παραπέμπει σε δοκιμαστικό ιστολόγιο) τότε το ποσοστό εκτοξεύεται στο 61,89%.

  •  Σχεδόν αμετάβλητα είναι τα ποσοστά των ιστολογίων επί του συνόλου με βάση είτε τον αριθμό των δημοσιεύσεων τους είτε με βάση τον ρυθμό της ανανέωσής τους (βλ και πίνακα παρακάτω).

  • Μόλις το 13,37% (796) των ιστολογίων ανανεώθηκαν το τελευταίο δίμηνο. Αν μάλιστα υπολογίσουμε τα ιστολόγια που έχουν πάνω από 4 αναρτήσεις το ποσοστό αυτό πέφτει στο 2,87% (171). 


Μερικά συμπεράσματα:

  •  Ο αριθμός των ενεργών ιστολογίων είναι μάλλον μικρός και πρέπει να αναζητηθεί κοντά στον αριθμό των ιστολογίων που ανανεώθηκαν το τελευταίο δίμηνο (171). Ο ισχυρισμός των υπευθύνων του ΠΣΔ στον απολογισμό του πρώτου χρόνου λειτουργίας ότι τα ενεργά ιστολόγια είναι περίπου 500 δεν επιβεβαιώνεται σε καμιά στιγμή λειτουργίας τους.

  • Το μεγαλύτερο μέρος των αναρτήσεων προέρχεται από λίγα ιστολόγια.

  • Η αρχική διάθεση και ο ενθουσιασμός πολλών συναδέλφων για τις ΤΠΕ οδηγεί σε πειραματισμούς συνήθως χωρίς συνέχεια. Έτσι, ένα μεγάλο τμήμα των ιστολογίων του Σχολικού Δικτύου (περίπου 90%) είναι ανενεργό.

  • Μικρό ποσοστό των ιστολογίων είναι προσανατολισμένο για χρήση στο πλαίσιο της διδασκαλίας κι αυτά που έχουν τέτοιο προσανατολισμό είναι περισσότερο "συλλογές" διδακτικού υλικού, προορισμένα να παίξουν υποστηρικτικό κι όχι ενεργό ρόλο στο πλαίσιο της διδακτικής πράξης.

  •  Ο διάλογος μεταξύ των ιστολογίων είναι, στην καλύτερη περίπτωση, υποτονικός. Οι ιστολόγοι του ΠΣΔ είναι, στην πράξη, επώνυμοι, δικαίωμα σχολιασμού έχουν μόνο τα (πάλι επώνυμα) μέλη του ΠΣΔ και αυτή η ιδιομορφία κάνει τους πάντες πολύ προσεκτικούς. Είναι χαρακτηριστικό ότι "ζωηρός" διάλογος δεν έχει καταγραφεί ποτέ ενώ μόνο σε μια περίπτωση οι αναρτήσεις ξέφυγαν από το πλαίσιο της ευπρέπειας (ό,τι κι αν σημαίνει) κι εκεί μάλλον με ευθύνη του διαχειριστή που κοινοποίησε τους κωδικούς του ...σ' όλο το σχολείο!

  • Αυτό το τελευταίο στοιχείο οδηγεί ένα ποσοστό ιστολόγων εκτός ΠΣΔ, όπου υπάρχει μια εξαιρετικά ζωντανή κοινότητα με άλλους όρους λειτουργίας (περισσότερα σε μελλοντική ανάρτηση)

  • Από την άποψη του περιεχομένου, λίγα ιστολόγια του ΠΣΔ είναι μονοθεματικά ενώ τα περισσότερα έχουν μια ευρύτατη θεματολογία (ανάλυση περιεχομένου όμως σε επόμενη ανάρτηση).


Πίνακας μετρήσεων

Φωτογραφία 1948

[youtube /v/h0xw5HqR09w&hl=en_US&fs=1&]Κική Δημουλά σήμερα. Παρήγορο να διαπιστώνεις ότι η ποίηση μαγεύει ακόμα τα παιδιά. Ο δάσκαλος, βεβαίως - βεβαίως, το βιολί του. "Φωτογραφία 1948". "Παράλληλο κείμενο" στο "Κονιάκ Μηδέν Αστέρων".  Χαρείτε το
  • Το ποίημα από τη συλλογή Το λίγο του κόσμου (1971). Ακούγεται η Προσωπογραφία της μητέρας μου από το δίσκο του Μάνου Χατζιδάκι Το χαμόγελο της Τζοκόντα (1964).

Το διαβατήριο της σφαίρας

Πρόσφυγες από το Ιράκ. Για την απόδοση της ιδιότητας του πολίτη και πάλι ο λόγος. Ανάμεσα σε εθνικιστικές κορώνες, φτηνό λαϊκισμό και χυδαία κινδυλογία που ψαρεύει στα θολά μιας κοινωνίας που χάνει τον συνεκτικό της ιστό, ψύχραιμος και εύστοχος ο λόγος του Παντελή Μπουκάλα.

"Έπρεπε να πεθάνει, έπρεπε να σκοτωθεί από τις εννιά σφαίρες που τον σημάδεψαν για να αξιωθεί τον τίτλο του πολίτη. Έτσι, ως πολίτη, ουδέτερα, δίχως αναφορά στην καταγωγή και την εθνικότητά του, καταγράφτηκε, νεκρός πια, τόσο στην επίσημη γλώσσα των δηλώσεων από τον κάπως συγκρατημένο Μιχάλη Χρυσοχοΐδη και τους ενθουσιασμένους με την «επιτυχία» τους υφισταμένους του, όσο και στα ρεπορτάζ των περισσότερων καναλιών και εφημερίδων. Ο θάνατος του εικοσιπεντάχρονου Αλβανού Νίκου Τόντι έγινε το διαβατήριό του προς την αποεθνικοποιημένη ιδιότητα του πολίτη, και αυτή η «αναβάθμισή» του ήταν μια κάποια συγγνώμη, όχι ευθεία πάντως, όχι θαρραλέα. Το «δεν θα γίνεις Έλληνας ποτέ, Αλβανέ» βρήκε στον Βύρωνα μια αιματηρή αναίρεση: Αν πεθάνεις, αν μετρηθείς σαν παράπλευρη απώλεια, τότε θα γίνεις, όχι Ελληνας βέβαια, αλλά πολίτης της Ελλάδας, εσύ, ένας αδιάφορος για όλα τούτα πολίτης της δημοκρατίας του Κάτω Κόσμου πια.

Στο υπουργείο που αυτοδοξάζεται σαν υπουργείο Προστασίας του Πολίτη πρέπει να ήταν απολύτως σίγουροι εξαρχής, πριν γίνει η βαλλιστική εξέταση, ότι οι σφαίρες που έπληξαν τον αθώο που εγκλωβίστηκε ανάμεσα στα διασταυρούμενα πυρά είχαν φύγει από τα όπλα των αστυνομικών και όχι των κακοποιών· άλλωστε οι κραυγές νίκης των αστυνομικών, «τον φάγαμε τον...», μόλις σωριάστηκε νεκρός ο αμέτοχος, δεν άφηναν περιθώρια να παιχτεί άλλο σενάριο, εξυπηρετικό για την ΕΛ. ΑΣ. (και την Ελλάδα). Γι’ αυτό και έσπευσαν να μιλήσουν για πολίτη, όχι για Αλβανό. Γιατί ξέρουμε δα πόσο αρνητικά χρωματίζεται η λέξη Αλβανός, χρόνια τώρα, στα δελτία Τύπου της Αστυνομίας και στα ρεπορτάζ που υιοθετούν την «επίσημη» λογική αυθορμήτως ή από εθνικοωφελιμιστικό παπαγαλισμό· η συγκεκριμένη εθνικότητα πλασάρεται μεθοδικά σαν συνώνυμη της παραβατικότητας, περίπου με τον ίδιο τρόπο που κάποτε στα λεξικά της Εσπερίας στο λήμμα «Greek» δινόταν σαν συνώνυμο το «δόλιος» ή το «κλέφτης».

Αλλά και πάλι, αν δεν ήταν ομογενής ο Νίκος Τόντι, όπως τουλάχιστον τον καταγράφουν ορισμένοι, θα του πρόσφεραν σαν νεκρικό κτέρισμα τον τίτλο του πολίτη;"

ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2010

Δημοσιεύστε προστατευμένο περιεχόμενο στο διαδίκτυο

Κάποιες φορές θέλουμε να δημοσιεύσουμε περιεχόμενο στο διαδίκτυο και να το κρατήσουμε μακριά  από "αδιάκριτα βλέμματα". Μια από τις λύσεις που ξεχωρίζει, κυρίως για την ευχρηστία της, είναι το copytaste.com. Γράφουμε το κείμενο που επιθυμούμε ή μεταφέρουμε βίντεο ή  εικόνες, τα προστατεύουμε με κωδικό και κοινοποιούμε στους επιθυμητούς αποδέκτες τη διεύθυνση και τον κωδικό πρόσβασης.

Παρότι δε διαθέτει τις δυνατότητες συνεργατικής δημιουργίας κειμένου που προσφέρουν πχ τα GoogleDocs, αποτελεί μια γρήγορη και εύχρηστη λύση για όσους επιθυμούν να εκμεταλλεύονται τις δυνατότητες του διαδικτύου αποφεύγοντας την υπερβολική έκθεση.

Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2010

Καλωσόρισες στο Ταξίδι Φυγής

       Το Περιφερειακό Γραφείο για τις Βαλτικές και Βόρειες χώρες της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες δημιούργησε το παιγνίδι Ταξίδι Φυγής. Παίζοντας το παιχνίδι «Ταξίδι Φυγής», οι μαθητές μπορούν να ταυτιστούν με τον πρωταγωνιστή του παιγνιδιού, ένα νεαρό πρόσφυγα ο οποίος αναγκάζεται να εγκαταλείψει τη χώρα του και αντιμετωπίζει μία σειρά από δυσκολίες και διλήμματα τόσο κατά τη διάρκεια της φυγής όσο και κατά την άφιξή του στη χώρα ασύλου. Με αυτό το βιωματικό τρόπο, ο μαθητής ενημερώνεται και ευαισθητοποιείται για το τι σημαίνει να είσαι πρόσφυγας. Στο Δίκτυο Δεδομένων, την υποστηρικτική ενότητα, οι μαθητές θα βρουν επιπρόσθετα κείμενα, πραγματικές ιστορίες προσφύγων και ταινίες μικρού μήκους. Με αυτόν τον τρόπο οι μαθητές έχουν τη δυνατότητα να ενημερωθούν για θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, το δίκαιο ασύλου και για την καθημερινή ζωή των προσφύγων.

Οι εκπαιδευτικοί μπορούν να ανατρέξουν στον οδηγό που περιέχει εισηγήσεις για διεξαγωγή αποστολών και συζητήσεων, ασκήσεις και παιχνίδια ρόλων (role play) στην τάξη.

Παρότι το παιχνίδι απευθύνεται σε μαθητές ηλικίας 13-16 ετών μπορεί να χρησιμοποιηθεί, κατά τη γνώμη μου, ως υποστηρικτικό υλικό και στη διδασκαλία της ενότητας για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στην Έκφραση - Έκθεση της Γ΄ Λυκείου.

Δείτε:

  •  Ταξίδι Φυγής: η ελληνική έκδοση του παιχνιδιού

  • Οδηγός: ολοκληρωμένος οδηγός δραστηριοτήτων για τον εκπαιδευτικό


Σχετικοί Σύνδεσμοι:

Φωνητική μετάφραση σε πραγματικό χρόνο

Αν ισχύουν οι πληροφορίες που έρχονται από την Google, το ...επεισόδιο του πύργου της Βαβέλ σύντομα θ' αποτελεί μια παρένθεση στην επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων.

Σε συνέντευξή του στους Times του Λονδίνου, ο Frank Och, επικεφαλής του τομέα ανάπτυξης εφαρμογών μετάφρασης της Google, δήλωσε ότι η εταιρεία αναπτύσσει μια εφαρμογή αυτόματης αναγνώρισης φωνής και μετάφρασης (σχεδόν) σε πραγματικό χρόνο.

Η εφαρμογή θα χρησιμοποιηθεί αρχικά σε κινητά τηλέφωνα που βασίζονται στο Android, το λειτουργικό σύστημα της εταιρείας για φορητές συσκευές, αίροντας τους περιορισμούς επικοινωνίας μεταξύ δυο συνομιλητών οι οποίοι δεν έχουν κοινό γλωσσικό κώδικα.

Μεταξύ μας πάντως, με βάση τις ως τώρα επιδόσεις των συστημάτων αναγνώρισης φωνής, είμαι εξαιρετικά επιφυλακτικός για την επιτυχία το σχεδίου της Google. Σίγουρα όμως θα πρέπει να περιμένουμε αρκετά, αφού η εταιρεία υπολογίζει ότι οι πρώτες εμπορικές εφαρμογές θα είναι έτοιμες στα τέλη του 2012.

Θα έρθει καιρός;

[youtube /v/RQvdLStTANc&hl=en_US&fs=1&]

Είμαι φτιαγμένος, καιρό τώρα, μ' όσα βλέπω να γίνονται γύρω μου κι είπα ν' ανεβάσω το "Θάρθει καιρός" της Κατερίνας Γώγου, έτσι να εκτονωθεί λίγο ο θυμός, να δραπετεύσει το μυαλό σ' εκείνη την εποχή που "θ' αλλάξουνε τα πράγματα", που "τα παιδιά θα διαλέγουνε γονείς" και έννοιες και λέξεις όπως εξευτελισμός, τιμή, κέρδος θα τις κρατάμε "για το μάθημα της Ιστορίας". Κι αντί να δω το βίντεο, βλέπω τη γνωστή οθόνη της Google. Το περιεχόμενο που πας να δεις έχει επισημανθεί από "χρήστες" ως ακατάλληλο, γι αυτό πρέπει να συνδεθείς για να πιστοποιήσεις ότι είσαι 18 κλπ. Πάλι καλά! Γιατί στην περίπτωση των blogs ανάλογες καταγγελίες ανώνυμων χρηστών (μονομερώς ανησυχούντων και σκανδαλωδώς εισακουομένων) οδήγησαν στο οριστικό κλείσιμό τους. Η άλλη πλευρά της ελευθερίας στο Διαδίκτυο...

Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2010

Φέρτε τη βραδύτητα στο σχολείο!

Μήπως στο σχολείο αναπτύσσουμε ταχύτητα για να μην πλησιάζουμε το άγνωστο; Μήπως τρέχουμε για να μη βλέπουμε και να μην αισθανόμαστε; Μήπως βιαζόμαστε για να μη σκεφτόμαστε;

Στα ερωτήματα αυτά επιχειρεί να δώσει απαντήσεις με κείμενό του ο Γ. Μαυρογιώργος, καθηγητής Παιδαγωγικής στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Ο συγγραφέας αφού αναφέρεται στις κυρίαρχες παραδοχές για τη «διαχείριση» του σχολικού χρόνου καταλήγει σε μια ενδιαφέρουσα όσο και "αιρετική" άποψη: να φέρουμε τη βραδύτητα στα σχολεία.

[...] "Η ιδέα που προτείνεται στη συνέχεια μου ήρθε από το βιβλίο «Η βραδύτητα» του Κούντερα. Διαβάζω, λοιπόν:
«Γιατί χάθηκε η ηδονή της βραδύτητας; Α, πού είναι οι παλιοί αργόσχολοι; Πού είναι αυτοί οι φυγόπονοι ήρωες των λαϊκών τραγουδιών, αυτοί οι πλάνητες που χαζεύουν από μύλο σε μύλο και κοιμούνται στο ύπαιθρο; 'Αραγε χάθηκαν μαζί με τους χωματόδρομους, μαζί με τα λιβάδια και τα ξέφωτα, μαζί με τη φύση;
Και αλλού:
Υπάρχει κρυφός σύνδεσμος μεταξύ βραδύτητας και μνήμης, μεταξύ ταχύτητας και λήθης. Ας πάρουμε μια όσο το δυνατόν πιο κοινότοπη κατάσταση: κάποιος περπατάει στο δρόμο. Ξαφνικά θέλει να θυμηθεί κάτι, αλλά του διαφεύγει η ανάμνηση. Εκείνη τη στιγμή, μηχανικά, επιβραδύνει το βήμα του. Αντιθέτως, κάποιος που προσπαθεί να ξεχάσει ένα δυσάρεστο περιστατικό που έζησε πριν από λίγο, επιταχύνει εν αγνοία του το βάδισμά του, σαν να θέλει να απομακρυνθεί γρήγορα από κάτι που, χρονικά, βρίσκεται ακόμα πολύ κοντά του...Στα υπαρξιακά μαθηματικά αυτή η εμπειρία παίρνει τη μορφή δύο στοιχειωδών εξισώσεων: Ο βαθμός της βραδύτητας είναι ευθέως ανάλογος με την ένταση της μνήμης. Ο βαθμός της ταχύτητας είναι ευθέως ανάλογος με την ένταση της λήθης».
Μα, καλά, σκέφτομαι: μήπως στο σχολείο αναπτύσσουμε ταχύτητα για να μη πλησιάζουμε το άγνωστο; Μήπως τρέχουμε για να μη βλέπουμε και να μην αισθανόμαστε; Μήπως βιαζόμαστε για να μη σκεφτόμαστε; Παντού χρονικές προδιαγραφές: έναρξη, λήξη, διάρκεια, κουδούνι, έγκαιρη προσέλευση, πρωινή ώρα, τελευταία ώρα, διάλειμμα κ.ά. Αρχίζει και τελειώνει κάτι, όχι γιατί ενδιαφέρονται δάσκαλοι και μαθητές, άλλα γιατί ΄χτύπησε κουδούνι΄. Ο ΄χρόνος είναι χρήμα΄, ΄χρόνου Φείδου΄ και άλλα! Σε συνθήκες συνωστισμού επιθυμιών, αναγκών και ενδιαφερόντων, σε μια αντιφατική κοινωνική τοπογραφία, εκπαιδευτικοί και μαθητές καλούνται σε συγκεκριμένες υποχρεωτικές κοινωνικές σχέσεις. Έτσι, τα βιολογικά άτομα μεταμορφώνονται σε ιδεολογικά υποκείμενα με ΄συνείδηση χρόνου΄, σε ένα πλαίσιο ΄πανοπτικής επιτήρησης΄. Για κάθε συγκεκριμένη δραστηριότητα κάθε συγκεκριμένου ατόμου υπάρχει συγκεκριμένος χώρος σε προγραμματισμένη χρονική στιγμή!
Μήπως είναι ώρα να επαναδιαπραγματευτούμε το νόημα του «χαμένου» χρόνου για να μπορούμε να «κατοικούμε» στο χρόνο; Μια διεργασία που θα μπορούσε να προωθηθεί για τον επαναπροσδιορισμό αυτής της κατάστασης, τουλάχιστον στο επίπεδο της μικροκλίμακας του σχολείου, είναι να ανιχνεύουμε, να καταγράφουμε και να επαναδιαπραγματευόμαστε το νόημα που έχει ο «χαμένος»σχολικός χρόνος για εκπαιδευτικούς και μαθητές/τριες και να δώσουμε το χρόνο πίσω, στους ίδιους, τόσο στην ποσοτική όσο και στην ποιοτική διάσταση, και να διευρύνουμε τη σχετική αυτονομία τους για ό,τι μπορούν να κάνουν μέσα στο χρόνο τους.
Αν μείνουμε προσκολλημένοι στις κρατούσες αντιλήψεις, η τυραννία του σχολικού χρόνου θα μας κρατάει δέσμιους της έμμονης ιδέας για το πόσο και το πότε, σε απόσταση από ερωτήματα του γιατί. Έχουμε γίνει δρομείς της ταχύτητας στη δράση για να «ολοκληρώνουμε» έγκαιρα τη διδακτέα ύλη, χωρίς να μένει χρόνος για το δρόμο αντοχής του στοχασμού. Η αγωνία της «ολοκλήρωσης» της ύλης εξορίζει τη σοφία και την ηδονή της βραδύτητας. Η εκπαιδευτική διαδικασία, έτσι κι αλλιώς, είναι οργανωμένη με διευθετήσεις ιεραρχικής κατάταξης, κατανομής και επιλογής της διδακτέας ύλης. Η σχολική γνώση είναι κοινωνικά επιλεγμένη και επομένως επιλεκτική και "παραδειγματική". Γιατί τόση ομηρία στην έμμονη ιδέα της "ολοκλήρωσης" σε καθορισμένα χρονικά πλαίσια; Αφού ο τι ορίζεται ως «διδακτέα ύλη» είναι επιλογή, γιατί τη διδάσκουμε ως τελεσίδικη και οριστική-ολοκληρωμένη εκδοχή γνώσης; Γιατί τόση εμμονή στη μηχανιστική προσήλωση στην εκδοχή γνώσης των σελίδων του εγκεκριμένου σχολικού εγχειριδίου;
Ουσιαστική ανασυγκρότηση των μορφών κατανομής και διευθέτησης του σχολικού χρόνου περνάει μέσα από μια συνολική ανασυγκρότηση της εκπαίδευσης για βαθύτερο εκδημοκρατισμό του περιεχομένου και της μορφής της εκπαίδευσης, με διεύρυνση της σχετικής αυτονομίας και της ενεργού συμμετοχής των υποκειμένων της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Θέλουμε τη βραδύτητα για να μπορούμε να πλησιάζουμε στο αίνιγμα του νοήματος αυτών που κάνουμε. Στο κάτω-κάτω, όσοι είμαστε στην εκπαίδευση έχουμε ιδιαίτερους λόγους να «σπεύδουμε βραδέως». Η επιβράδυνση δεν είναι απώλεια. Δίνει χώρο στο μυαλό και στην καρδιά που υφαίνουν τη ζωή. Τουλάχιστον, έτσι μπορούμε να αρχίζουμε να διεκδικούμε λιγότερα εμπόδια ανάμεσα στην εργασία και στη ζωή, όπως μας προτείνει ο Ε.Τόμσον (1983) ή να ανακαλύπτουμε «τις χαρές του αργού χρόνου»,όπως μας προτρέπει ο Th. Εriksen (2005 ). Ο σχολικός χρόνος δεν είναι για τους εκπαιδευόμενους, απλώς, χρόνος προετοιμασίας για τη ζωή ούτε είναι, απλώς, χρόνος εργασίας για τους εκπαιδευτικούς. Είναι χρόνος ζωής..."

Oλόκληρο το άρθρο στο Alfavita

Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010

Οδηγός για τη διδακτική αξιοποίηση του Google Earth

Ο Richard Byrne εκπαιδευτικός και κάτοχος του (πολυ)βραβευμένου ιστολογίου Free Technology for Teachers,  έγραψε και διανέμει ελεύθερα έναν οδηγό για τις εκπαιδευτικές χρήσεις του Google Earth. Παρότι οι εκπαιδευτικές εμπειρίες του συγγραφέα προέρχονται από ένα εκπαιδευτικό σύστημα πολύ διαφορετικό από το δικό μας, ο οδηγός μπορεί να φανεί εξαιρετικά χρήσιμος.



κλικ για να δείτε τον οδηγό σε πλήρη οθόνη

Google Earth και διδασκαλία της Ιστορίας

Το Google Earth αποτελεί εξαιρετική πηγή για τον εμπλουτισμό της διδασκαλίας της Ιστορίας. Μετακινήσεις πληθυσμών, πόλεμοι, μεγάλες μάχες, αλλαγές συνόρων μπορούν να διδαχθούν αποτελεσματικά με τη χρήση των χαρτών της Google.

Στις 4 Φεβρουαρίου η Google ανακοίνωσε μια ενδιαφέρουσα προσθήκη  στο Google Earth 5.0. Η προσθήκη παρουσιάζει αεροφωτογραφίες 35 Ευρωπαϊκών πόλεων που βομβαρδίστηκαν ανηλεώς κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Επιλέγοντας μια από τις διαθέσιμες πόλεις και μετακινώντας τη λωρίδα χρόνου μπορείτε να παρακολουθήσετε την εξέλιξη των πόλεων από την προπολεμική περίοδο ως τις αρχές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, την έκταση των καταστροφών από τους βομβαρδισμούς  καθώς και την ανοικοδόμηση και την επέκταση ως τις μέρες μας.

Για να πάρετε μια ιδέα για τον τρόπο λειτουργίας της εφαρμογής δείτε το παρακάτω βίντεο

[youtube /v/FOR0fPTx-os&hl=en_US&fs=1&]

Η εφαρμογή νομίζω ότι θα φανεί ενδιαφέρουσα σε συναδέλφους που διδάσκουν την Ιστορία Γενικής Παιδείας Γ΄ Λυκείου (μάλιστα αυτή την περίοδο διδάσκουμε την ενότητα για τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο).

Μια συμβουλή για όσους αποφασίσουν να τη χρησιμοποιήσουν: αν η σύνδεση του σχολείου "σέρνεται", προτιμήστε να καταγράψετε τις αεροφωτογραφίες των πόλεων που σας ενδιαφέρουν με τη βοήθεια ενός σχετικού προγράμματος (πχ Camtasia) και δείξτε στους μαθητές το βίντεο εκτός σύνδεσης.

Αν ενδιαφέρεστε και για άλλες εκπαιδευτικές χρήσεις του Google Earth δείτε και τα παρακάτω ενδιαφέροντα άρθρα:



WordItOut

Την άνοιξη του 2008 είχε κάνει την εμφάνισή του το Wordle. Δίνοντάς του ένα κείμενο, δημιουργούσε ένα "συννεφάκι" με τις συχνότερα εμφανιζόμενες λέξεις. Αν και είχε προταθεί (και) για εκπαιδευτική χρήση, η εφαρμογή παρέμεινε απλώς μια δημοφιλής μέθοδος "οπτικοποίησης" κειμένου. Το βασικότερο πρόβλημά της ήταν η απουσία δυνατοτήτων παραμετροποίησης. Πώς να δείξεις πχ τις συχνότερα εμφανιζόμενες λέξεις σ' ένα κείμενο όταν το τελικό συννεφάκι επέμενε να εμφανίζει ως συχνότερα εμφανιζόμενες λέξεις τα άρθρα, τους συνδέσμους και τα μόρια;

Το κενό έρχεται να καλύψει το WordItOut, μια εφαρμογή που μοιάζει αρκετά με το Wordle προσφέροντας όμως περισσότερες δυνατότητες παραμετροποίησης. Μπορείτε να αντιγράψετε και να επικολλήσετε οποιοδήποτε κείμενο στην εφαρμογή και αφού δημιουργηθεί το "σύννεφο" των λέξεων να τροποποιήσετε την εμφάνισή του ορίζοντας νέο χρώμα υπόβαθρου, γραμματοσειρά, μέγεθος κλπ. Η πιο ενδιαφέρουσα όμως δυνατότητά του είναι η επιλογή που μας επιτρέπει να εξαιρέσουμε συγκεκριμένες λέξεις του κειμένου.

Το WordItOut δίνει τη δυνατότητα στους μαθητές να εντοπίσουν γρήγορα τις συχνότερα εμφανιζόμενες λέξεις στο κείμενο και να συζητήσουν έπειτα τις γλωσσικές επιλογές του συγγραφέα.

Αν και βρίσκεται σε beta έκδοση το WordItOut είναι αρκετά σταθερό και αναπτύσσεται συνεχώς. Δοκιμάστε το!