...ο ηλίθιος έβλεπε το(ν) δάκτυλο

Πώς ανοίγει;

Κουτόφραγκοι! Εμείς έχουμε DVD.

Ωραίες εποχές

Όταν πήγαινα σχολείο (...δε θέλω σχόλια) ο πατέρας μου συνήθιζε να ρωτά κάθε χρόνο τέτοιες μέρες:

-Τι σας έκαναν σήμερα στο σχολείο;
- Ε, μπήκε ένας κύριος, μας είπε τι θα κάνουμε φέτος, μας μοίρασαν κάτι βιβλία και μετά μας είπαν να φύγουμε.

Την επόμενη μέρα τα ίδια:

-Τι σας έκαναν σήμερα στο σχολείο;

- Ε, μπήκε μια κυρία, μας είπε τι θα κάνουμε φέτος, μας μοίρασαν κάτι βιβλία και μετά μας είπαν να φύγουμε.

Την τρίτη μέρα πάλι τα ίδια:

-Τι σας έκαναν σήμερα στο σχολείο;

- Ε, μπήκε μια κυρία, μας είπε τι θα κάνουμε φέτος, μας μοίρασαν κάτι βιβλία και μετά μας είπαν να φύγουμε.

Έπαιρνε το πολύ σοβαρό του κι έλεγε:

- Μου φαίνεται ότι ΤΖΑΜΠΑ σε στέλνουμε σχολείο!

ΩΡΑΙΕΣ ΕΠΟΧΕΣ!

Να νομιμοποιηθεί η ανταλλαγή αρχείων

Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συνέντευξη του ανθρωπολόγου Michel Bauwens πήρε ο δημοσιογράφος Ματθαίος Τσιμιτάκης για λογαριασμό της Καθημερινής.

Στη συνέντευξη ο Bauwens, ο οποίος με τα κείμενά του έχει επηρεάσει την ίδρυση και τη λειτουργία "πειρατικών κομμάτων" σ' ολόκληρη την Ευρώπη, υπεραμύνεται της ανταλλαγής αρχείων και προτείνει οι δημιουργοί να πληρώνονται με ποσοστό επί των τηλεπικοινωνιακών τελών.

"Υπάρχει μια παραδοξότητα στο υπάρχουν σύστημα. Αν αγοράσω ένα αυτοκίνητο, μπορώ να το κάνω ό, τι θέλω, να το δανείσω κ. ο. κ. Για να αποκτήσω μουσική όμως πρέπει να αποδεχτώ μια φεουδαρχική άδεια, η οποία δεν μου επιτρέπει να την μοιραστώ. Το θεωρώ απαράδεκτο. Νομίζω ότι το δικαίωμα του να μοιράζεσαι είναι υπέρτερο του δικαιώματος προστασίας της ιδιοκτησίας. Επίσης, θεωρώ ότι το υπάρχον σύστημα δεν αμείβει καλά τους δημιουργούς και δεν προστατεύει τους ίδιους, αλλά τους μεσάζοντες· αντίθετα, εκμεταλλεύεται τους δημιουργούς. Αντί να αρνηθούμε την εξέλιξη της τεχνολογίας ή να καταπατήσουμε δικαιώματα, θα μπορούσαμε να φτιάξουμε μηχανισμούς που μετρούν τη διακίνηση των αρχείων και οι καλλιτέχνες να παίρνουν από τα τηλεπικοινωνιακά τέλη αυτό που τους αναλογεί. Προϋπόθεση για αυτό είναι να νομιμοποιηθεί η ανταλλαγή αρχείων. Θα μπορούσαμε ακόμα να δούμε διάφορα είδη αδειών που να επιτρέπουν διαφορετικές χρήσεις, όπως προσπαθούν να κάνουν οι άδειες creative commons.

– Ζητάτε λοιπόν να επιβληθεί μια ρύθμιση μέσω του κράτους;

– Να μεταρρυθμίσουμε τους οργανισμούς δικαιωμάτων με πιο ανοιχτό και κοινωνικό τρόπο, υπέρ των συμφερόντων των δημιουργών και των χρηστών του Διαδικτύου. Τα ίδια προβλήματα παρουσιάζονται και σε άλλες βιομηχανίες, όπως τα φάρμακα και η επιστημονική έρευνα. Είναι υπέρτερο το δικαίωμα πρόσβασης σε ένα φάρμακο που θα σου σώσει τη ζωή, από το δικαίωμα προστασίας μιας πατέντας. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε το ζήτημα των πνευματικών δικαιωμάτων γενικά με γνώμονα το κοινωνικό συμφέρον".

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Δείτε το wiki του P2P Foundation, του ιδρύματος που ίδρυσε ο Μichel Bauwens

Τα 50 καλύτερα αγγλόφωνα εκπαιδευτικά ιστολόγια-Μέρος 1ο

Αρχίζουμε σήμερα μια σειρά αναρτήσεων με θέμα "Τα 50 καλύτερα αγγλόφωνα εκπαιδευτικά ιστολόγια". Σκοπός μας ν' αναδείξουμε τον πλούτο του προβληματισμού που αναπτύσσεται μεταξύ των εκπαιδευτικών, κυρίως στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, και να δώσουμε ιδέες εκπαιδευτικών τεχνικών και εφαρμογών στους συναδέλφους. 

Σήμερα παρουσιάζουμε τα πρώτα 5 ιστολόγια. Ας σημειωθεί πως η σειρά παρουσίασης δεν κατ' ανάγκη αξιολογική. Όλα τα ιστολόγια είναι εξαιρετικά και κυρίως με πολύχρονη και συνεπή παρουσία. Φυσικά κάποιες ιδιαίτερες συμπάθειες έχουμε και φαίνονται στις παρουσιάσεις.

1. Free Technology for Teachers

Δημιουργημένο από τον Richard Byrnes, εκπαιδευτικό που διδάσκει Ιστορία, έχει βραβευθεί τρεις φορές στο παρελθόν ως το καλύτερο ιστολόγιο στην κατηγορία του. Ειδικός στη χρήση εφαρμογών της Google στην εκπαίδευση ο δημιουργός του, παρουσιάζει καθημερινά δεκάδες εφαρμογές και προτάσεις για χρήση στην τάξη. Στα θετικά του οι σύντομες και μεστές αναρτήσεις, η απουσία στόμφου και "ακαδημαϊσμού"  και οι έξυπνες συμβουλές για εκπαιδευτική χρήση των εφαρμογών. Κατεβάστε δωρεάν τους σύντομους οδηγούς του Richard Byrnes για εκπαιδευτική χρήση δημοφιλών εφαρμογών.

2. Half an Hour

Ιστολόγιο του Stephen Downes, ευαγγελιστή των Νέων Τεχνολογιών. Εισηγητής του όρου e-learning 2.0, πρωτοπόρος του podcasting και videocasting, ακαδημαϊκός δάσκαλος και καλοφαγάς, ο ρόκερ από τον Καναδά, εργάζεται και γράφει ασταμάτητα για θέματα νέων τεχνολογιών, συνεργατικής μάθησης και e-learning. Προερχόμενος από το χώρο της φιλοσοφίας και της επιστημολογίας, είναι εμβριθής μελετητής των κοινωνικών επιπτώσεων της τεχνολογίας. Οξύθυμος και συχνά καβγατζής δε διστάζει να τα βάλει μ' ό,τι τον ενοχλεί και, παρά τα εθνικοπατριωτικά του που συχνά μ' ενοχλούν, έχει υιοθετήσει έναν εντελώς προσωπικό τρόπο γραφής, μακριά από τα στερεότυπα των ακαδημαϊκών κύκλων.

3. iLearn Technology

Ιστολόγιο της Kelly Tenkely, με πολλές ιδέες για διδασκαλία κυρίως στην Πρωτοβάθμια εκπαίδευση αλλά και κείμενα για κοινότητες μάθησης και πρακτικής, για την επαγγελματική στήριξη και ανάπτυξη των εκπαιδευτικών και τη δημιουργία Προσωπικών Δικτύων Μάθησης (PLN's). Αν και δεν ασχολείται πλέον με τη διδασκαλία συνεχίζει να είναι ενεργό μέλος πολλών κοινοτήτων μάθησης ξεχωρίζοντας για τα οραματικά στοιχεία στα κείμενά της για τη διδασκαλία και τις Νέες Τεχνολογίες. Το σοβαρότερο ελάττωμά της: είναι φανατική των προϊόντων της Apple. Ουδείς τέλειος...


4. Around the Corner

Ιστολόγιο του Miguel Guhlin, εκπαιδευτικού τεχνολόγου με μακρά προσφορά σε θέματα εκπαιδευτικού σχεδιασμού. Το Around the Corner αποτελεί έναν από τα σημαντικότερα ιστολόγια για όσους ενδιαφέρονται να υιοθετήσουν νέες εκπαιδευτικές πρακτικές με τη χρήση του CMS Moodle. Παράλληλα, αποτελεί μια από τις σημαντικότερες πηγές προβληματισμού για την προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων και της ιδιωτικότητας στο Διαδίκτυο. Συμπερασματικά, μια εξαιρετικά σημαντική πρόταση για συχνή επίσκεψη και υιοθέτηση τεχνικών.

5. Cool Cat Teacher Blog

H Vicki Davis δεν είναι αυτό που θα λέγαμε ειδική σε θέματα τεχνολογίας. Είναι όμως ενθουσιώδης δασκάλα και εξίσου ενθουσιώδης με τη νέα τεχνολογία. Πρωτοπόρος της χρήσης εικονικών κόσμων στην εκπαίδευση, καταφεύγει   στη νέα τεχνολογία όχι ως αυτοσκοπό αλλά για να ενισχύσει την προσπάθειά της να ενισχύσει, να εμψυχώσει και να πληροφορήσει αυτούς που η ίδια αποκαλεί "την πιο υπέροχη γενιά νέων ανθρώπων". Το ιστολόγιό της αποτελεί ένα εξαιρετικό ημερολόγιο εμπνευσμένης διδασκαλίας που παντρεύει με τρόπο ιδανικό τον εκπαιδευτικό σχεδιασμό με τον αυτοσχεδιασμό και την άμεση αντίδραση σε κάθε μαθησιακή πρόκληση.

Αντίο Λεωνίδα!

Θα θυμάμαι πάντα το ζεστό χαμόγελο, τη σοφία, τη βαθιά ανθρωπιά. 

Κι ας βρέθηκα έκτοτε σχεδόν πάντα απέναντι,

θα θυμάμαι πάντα

τη ζεστή βραδιά του Ιουνίου 1984

Πλατεία Συντάγματος

στα δυο λεπτά σιγής για τον Ενρίκο Μπερλινγκουέρ

τη φυσαρμόνικα του Πάσπα να παίζει

Παντιέρα Ρόσσα

κι όλα να φαίνονται δυνατά

κι ανθρώπινα...

Δείτε

Δάσκαλοι - μαθητές: μόνο μάθημα, όχι φίλοι

Η Πολιτεία του Μιζούρι ψήφισε διάταξη νόμου σύμφωνα με την οποία δάσκαλοι και μαθητές δεν επιτρέπεται να έχουν καμιά απευθείας επαφή είτε μέσω κοινωνικών δικτύων είτε μέσω οποιαδήποτε άλλης εφαρμογής. Μπορούν να επικοινωνούν μόνο σε επίπεδο εκπαιδευτικών εφαρμογών δημιουργημένων και απολύτως ελεγχόμενων από τη σχολική μονάδα στην οποία εργάζονται.

Οι αντιρρήσεις για τη χρήση των κοινωνικών δικτύων στην εκπαίδευση φυσικά δεν μπορούν να παραβλεφθούν. Από την άλλη όμως, παρατηρείται ένα είδος δαιμονοποίησης τόσο της τεχνολογίας όσο και της απευθείας επαφής μεταξύ εκπαιδευτικών - μαθητών. Χαρακτηριστικά είναι τα παρακάτω:

1. Οι μαθητές μπορούν να χρησιμοποιούν εφαρμογές που ελέγχονται από τις αρχές του σχολείου και μόνο μετά από έγγραφη συναίνεση των κηδεμόνων τους (λες και μιλάμε για επικίνδυνη δραστηριότητα για την οποία απαιτείται γονική συναίνεση)

2. Οι δάσκαλοι δε μπορούν να διαθέτουν οποιαδήποτε εφαρμογή ακόμη κι εκτός της εργασίας τους που να επιτρέπει απευθείας επικοινωνία με νυν και ΠΡΩΗΝ μαθητές τους (ένα είδος προληπτικής ποινικοποίησης ανθρώπινων σχέσεων, η οποία, μεταξύ των άλλων, αποκλείει οποιαδήποτε μορφή εξατομικευμένης αντιμετώπισης μαθησιακών προβλημάτων)

3. Η διάταξη έχει περιληφθεί σε νομοσχέδιο για την προστασία των μαθητών από τη σεξουαλική παρενόχληση (ο δάσκαλος θεωρείται εξ ορισμού ύποπτος)

Ολόκληρος ο νόμος, κάνοντας κλικ εδώ  (SECTION 162.069)

Το πρόγραμμα σπουδών για τα γλωσσικά μαθήματα της Α΄ Λυκείου

Υπογράφηκε και δημοσιεύτηκε η απόφαση για το πρόγραμμα σπουδών των φιλολογικών μαθημάτων της Α΄ Λυκείου. Όσοι είχαμε την τύχη να παρακολουθήσουμε τον κ. Κουτσογιάννη είχαμε πάρει μια ιδέα αλλά, καθώς το κείμενο είναι εκτενέστατο, θα χρειαστεί αρκετή μελέτη για να διαμορφώσουμε άποψη για το περιεχόμενό του. 

Δυο παρατηρήσεις, προς το παρόν, από μια πρόχειρη μελέτη του υλικού:

• Το πρόγραμμα σπουδών εισάγει μερικές πολύ ενδιαφέρουσες "μετατοπίσεις", για να δανειστώ τον όρο όρο του κ. Κουτσογιάννη, οι οποίες φαίνεται να ανοίγουν νέες προοπτικές για τη διδασκαλία των γλωσσικών μαθημάτων.
• Δεν αντιλαμβάνομαι τη σχέση ανάμεσα στο Μείζον Πρόγραμμα Επιμόρφωσης και το νέο πρόγραμμα σπουδών. Μήπως θα χρειαστεί μια νέα επιμόρφωση;

Μπορείτε να κατεβάσετε το αρχείο κάνοντας κλικ εδώ

Η εξεταστέα ύλη των Πανελλαδικώς εξεταζόμενων μαθημάτων 2011 - 2012

Το συνήθως καλά πληροφορημένο esos.gr δημοσιεύει σήμερα σε αποκλειστικότητα την υπουργική απόφαση για τον καθορισμό της ύλης των πανελλαδικά εξεταζόμενων μαθημάτων για το σχολικό έτος 2011 -2012.

Το σχετικό αρχείο (πού το βρήκατε ρε παιδιά κι έχει τέτοιο χάλι;) εδώ.
Update: Λίγο ψάξιμο et voila, το αρχείο σε πολύ καλύτερη μορφή, εδώ

Οι πιο αποτυχημένες τεχνολογικές προβλέψεις

"Νομίζω ότι η παγκόσμια αγορά δε σηκώνει πάνω από πέντε υπολογιστές". Τάδε έφη Thomas Watson, πρόεδρος της IBM, εν έτει 1943. Αυτή και άλλες απίθανες προβλέψεις παρουσιάζονται στο απολαυστικό infographic του visual.ly. Γιατί οι "ειδικοί" και οι τεχνοκράτες σπανίως έχουν δίκιο...

Ιστολόγια ΠΑΚΕ Πατρών

Επειδή τα ιστολόγιά μας εξελίχθηκαν και μαζί άλλαξε και η εμφάνισή τους (και σε μια δυο περιπτώσεις και τα ονόματά τους), κρίθηκε επιβεβλημένη μια περιορισμένη ανανέωση της μικρής εφαρμογής συνάθροισής τους. Την εφαρμογή τη βρίσκουμε, φυσικά, στην ίδια διεύθυνση.

(Αν χρησιμοποιούσατε συχνά στο παρελθόν την εφαρμογή, ίσως χρειαστεί να καθαρίσετε την προσωρινή μνήμη του φυλλομετρητή για να φανούν οι αλλαγές)

Καμιά ελπίδα για εκπαιδευτική αξιοποίηση!

Η Ελευθερία ανακάλυψε το voki κι εγώ θυμήθηκα μια σαχλαμαρούλα που έκανε αίσθηση πριν δυο τρία χρόνια. Πάντως "μιλάει" άψογα ελληνικά κι έχει πλάκα! Φυσικά ΔΕΝ προσφέρεται για εκπαιδευτική αξιοποίηση. Κάντε κλικ στην εικόνα παρακάτω...

Άκουσέ με, κύριε Πρόεδρε!

Με φαντασία και χιούμορ Αμερικανοί εκπαιδευτικοί και ενεργοί πολίτες που συμμετέχουν στη καμπάνια Save Our Schools, ζητούν από τον Αμερικανό Πρόεδρο να τους ακούσει. Με κεντρικό σύνθημα "Ξαναφέρνουμε το δημόσιο χαρακτήρα στο δημόσιο σχολείο", διαμαρτύρονται για την παράδοση του σχολείου στις δυνάμεις της αγοράς και προγραμματίζουν σειρά εκδηλώσεων σ' όλη τη χώρα για την επόμενη εβδομάδα, ζητώντας ενίσχυση του δημόσιου σχολείου. 

Στο πλαίσιο της εκστρατείας γράφτηκε το τραγούδι Please Mr. President (ListenTo Me). Διαβάστε τους στίχους (την επιείκειά σας για τη μετάφραση), απ' ότι φαίνεται δεν έχουμε μόνο εμείς προβλήματα (ή μάλλον τα προβλήματα στην εποχή της παγκοσμιοποίησης είναι πλέον κοινά).

Άκουσέ με, σε παρακαλώ, κ. Πρόεδρε,

πραγματικά θα 'θελα να με προσέξεις,

περίμενα κάτι παραπάνω όταν σε εκλέξαμε

αλλά το κίνητρό σου μου φαίνεται θολό.

The Super Book of Web Tools for Educators

11 σημαντικοί εκπαιδευτικοί bloggers και "ευαγγελιστές" των Νέων Τεχνολογιών από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού συν-έγραψαν και διαθέτουν δωρεάν στο διαδίκτυο το "The Super Book of Web Tools for Educators", έναν οδηγό που απευθύνεται, σύμφωνα με το προλογικό σημείωμα, σε εκπαιδευτικούς "που θέλουν να χρησιμοποιήσουν τις τεχνολογίες στις τάξεις τους αλλά δεν ξέρουν από πού να ξεκινήσουν".
Το βιβλίο που υπογράφουν οι Steven Anderson, Adam Bellow, Richard Byrne, George Couros, Larry Ferlazzo, Lee Kolbert, Patrick Larkin, Cory Plough, Beth Still, Kelly Tenkely και Silvia Rosenthal Tolisano, αποτελεί ένα πολύ καλό οδηγό με πολλές ιδέες για τη χρήση των δικτυακών εργαλείων στην τάξη.
Επειδή, όμως, είμαι γκρινιάρης, θα μου επιτρέψετε μια - δυο "πικρές" σκέψεις. Στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, και μάλιστα στη μητρόπολη του καπιταλισμού, φαίνεται να ανθεί η πρακτική του διαμοιρασμού της γνώσης αλλά και της συνεργασίας. Στα καθ' ημάς, πόσο πιθανό θα ήταν να εκδοθεί κάτι ανάλογο, από συγγραφείς τέτοιου κύρους, και να διατίθεται ελεύθερα;
Εγκλωβισμένοι στη λογική της "κάρπωσης" της δικής μας δουλειάς, θα προτιμούσαμε να το δούμε ν' αραχνιάζει αχρείαστο στο ράφι κάποιου βιβλιοπωλείου, τυπικό εφόδιο για υπηρεσιακή ή ακαδημαϊκή εξέλιξη, παρά να το μοιραστούμε, να το αξιοποιήσουμε αλλά και να καρπωθούμε την ανατροφοδότηση στο πλαίσιο της κοινότητας.
Ο δρόμος για τη σύγκλισή μας (και) σ' αυτό τον τομέα, φαίνεται να περνά, μεταξύ των άλλων, από την αλλαγή νοοτροπίας αλλά και τη διαμόρφωση κουλτούρας συνεργασίας...

Έλλειψη έμπνευσης;

Αν πρέπει σώνει και καλά να γράψετε κάτι στο blog, το twitter, το facebook, το Google+ ή ...σε κάποιο από τα πολλά social media που έχουν εισβάλει για τα καλά στη ζωή μας, συμβουλευτείτε τον παρακάτω οδηγό. 17 (ολόκληροι) τρόποι δημιουργικής έκφρασης στα social media.

ΠΗΓΉ: MarketingProfs

5 εξαιρετικά extensions για το Google+ στον Chrome

Σύμφωνα με τον Paul Allen, είναι θέμα ωρών πριν φτάσουν τα 10 εκατομμύρια οι χρήστες του Google+. Που σημαίνει πως ήδη ο πληθυσμός των +ers είναι μία Ελλάδα προς το παρόν. Κι αυτό μόλις σε 7 μέρες. Κανένα άλλο wannabe κοινωνικό δίκτυο δεν κατόρθωσε να έχει τέτοιους ρυθμούς, σε τόσες λίγες μέρες (όχι, ούτε το Diaspora, ούτε το Atly). Ας δούμε όμως πώς γίνεται ακόμα ευκολότερη και καλύτερη η εμπειρία Google με 5 extentions που μπορείτε να κατεβάσετε στον browser σας Chrome για να απολαύσετε ακόμα περισσότερο το Google+

+Everything

Όσοι χρησιμοποιούμε το Google+, όταν επισκεπτόμαστε sites της Google βλέπουμε μία μαύρη ζώνη με όλες τις ειδοποιήσεις  του Google+ και το ονομάζουμε crack-bar. Πάνω σε αυτή τη ζώνη βλέπουμε αν υπάρχουν νέες ειδοποιήσεις, έχουμε γρήγορη πρόσβαση στο gmail ή τα documents, το ημερολόγιο κλπ. Αν χρησιμοποιείτε chrome, ένα εξαιρετικό extension είναι το +Everything που θα σας επιτρέπει να έχετε το crack bar στην πάνω μεριά όλων των σελίδων που επισκέπτεστε, ανεξάρτητα αν είναι της Google ή όχι. Έτσι θα έχετε άμεση πρόσβαση στο προφίλ και τα Google + σας, όπου κι αν σερφάρετε, χωρίς να χάνετε χρόνο. Αν δεν επιθυμείτε να βλέπετε το crack bar στην πάνω μεριά της σελίδας σας, μπορείτε πολύ απλά να το απενεργοποιήσετε, ενώ το extension σας δίνει την επιλογή να τοποθετήσετε το πορτοκαλί εικονίδιο του +everything στη γραμμή εργαλείων σας στον Chrome, για πιο «διακριτική» πρόσβαση.

Google+: ένα εναλλακτικό Facebook (και) για εκπαιδευτική χρήση;

Η καλή μου δασκάλα Terra Computerata, είχε την καλοσύνη να με καλέσει στο Google+, την εφαρμογή κοινωνικής δικτύωσης της Google, που βρίσκεται ακόμα σε δοκιμαστική φάση ανάπτυξης και απευθύνεται σε προσκεκλημένους χρήστες απ' όλο τον κόσμο. 

Πρώτες εντυπώσεις (μετά από ολονύχτια έρευνα): 

Η Google δεν ανακαλύπτει τον τροχό. Η εφαρμογή είναι ένα εναλλακτικό Facebook, προϊόν της επίμονης προσπάθειας της εταιρίας ν' αποσπάσει ένα κομμάτι της αγοράς που κατέχει μονοπωλιακά το μεγαλύτερο κοινωνικό δίκτυο του πλανήτη. Δεν τα κατάφερε με το Buzz, επιχειρεί εκ νέου τώρα με το Google+...  

Παρότι ο πόλεμος των επιχειρηματικών συμφερόντων είναι αδιάφορος για τον τελικό χρήστη, κάποιες φορές αποδεικνύεται επωφελής, καθώς διευθετεί νέες κοίτες δυνατοτήτων στο διαδίκτυο. Πέρα από τα επιμέρους χαρακτηριστικά της εφαρμογής, τα οποία λίγο - πολύ συνιστούν ανασχεδιασμό βασικών λειτουργιών του Facebook, το Google+ εισάγει μια σημαντική καινοτομία που απαντά στο πιο αδύναμο    χαρακτηριστικό του Facebook, την έλλειψη σοβαρής πολιτικής προστασίας των προσωπικών δεδομένων. 

Ο χρήστης του Google+ έχει τη δυνατότητα να οργανώσει τις επαφές του σε διαφορετικούς κύκλους (πχ. οικογένεια, φίλοι, συνεργάτες, μαθητές κλπ) και ν' αποφασίζει κάθε φορά ποιες από τις πληροφορίες που διαμοιράζει θα είναι διαθέσιμες σε κάθε ομάδα.  

Όσοι έχουν δοκιμάσει να εκμεταλλευτούν τη μεγάλη διείσδυση και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του Facebook στην εκπαιδευτική πράξη, έχουν έρθει αντιμέτωποι με τον εύλογο σκεπτικισμό εκπαιδευτικών και μαθητών για την αδιάκριτη διείσδυση της μιας ομάδας στον κόσμο της άλλης. 

Στο Google+ όμως, κάθε χρήστης μπορεί ν' αποφασίζει ποιες πληροφορίες θα μοιράζεται είτε με κάθε ομάδα είτε με κάθε χρήστη χωριστά. 

Η δυνατότητα αυτή, που έλκει την καταγωγή της από τα "πραγματικά" κοινωνικά δίκτυα (δεν μοιραζόμαστε λχ με τους συνεργάτες μας τις ίδιες πληροφορίες που μοιραζόμαστε με την οικογένεια), προσφέρει νέες δυνατότητες για εκπαιδευτικές χρήσεις. 

Για να τις διερευνήσουμε συλλογικά, σας έχω στείλει πρόσκληση για την υπηρεσία. Μήπως να το εντάσσαμε και σε κάποιο από τα επόμενα μαθήματα κ. Τσέλιο;

Περισσότερα:

Το demo του Google+

protestpoetry blog

Μια και συζητάμε για τη διδακτική αξιοποίηση των ιστολογίων, μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα προσέγγιση είναι το protestpoetry. Δημιουργημένο από την ομάδα μαθητών του Λυκείου της Ευαγγελικής Σχολής Σμύρνης που παρακολουθούν το μάθημα της Ευρωπαϊκής Λογοτεχνίας, περιλαμβάνει ποιήματα και τραγούδια διαμαρτυρίας κυρίως από εξωευρωπαϊκές κουλτούρες. Αξίζει την προσοχή μας και ως μεθοδολογία δουλειάς αλλά και ως αποτέλεσμα.

Δείτε το ιστολόγιο.

Τα βιντεοπαιχνίδια δεν ευθύνονται για τη βία…

Το κείμενο που ακολουθεί είναι η συμβολή μου στον προβληματισμό που αναπτύχθηκε στο χθεσινό μάθημα για τα ηλεκτρονικά παιχνίδια...

Κάθε εποχή έχει ένα βολικό δαίμονα. Του φορτώνει όλες τις αμαρτίες του κόσμου και ξενοιάζει. Κι όσο πιο καθολικός ο αφορισμός τόσο πιο εύκολο να γίνει αιτία όλων των δεινών. Αντιρρήσεις δεν επιτρέπονται, άλλωστε “το λένε όλοι”.

Στη δική μου γενιά, για παράδειγμα, η αιτία όλων των δεινών ήταν η τηλεόραση. Ποια τηλεόραση δηλαδή; Δυο κανάλια είχαμε όλα κι όλα, με πρόγραμμα πέντε – έξι ωρών την ημέρα. Κι όμως, αυτή η αστεία, με τα σημερινά δεδομένα, τηλεόραση ευθυνόταν για όλα τα δεινά.

Αδιάβαστος ερχόταν ο μαθητής στο σχολείο; Τον “ξεμυάλισε” η τηλεόραση… Επιθετικός; Εμ, μ’ αυτά τα βίαια αμερικάνικα έργα που παίζει η τηλεόραση… Και για τις μουσικές που ακούγαμε και για τις μουσικές που δεν ακούγαμε, και για τις αξίες που είχαμε και για τις αξίες που δεν είχαμε, και για τα ελληνικά που μιλάγαμε και (κυρίως) για τα ελληνικά που δεν μιλάγαμε, πάλι η τηλεόραση έφταιγε. Και να παρελαύνουν ειδικοί και “ειδικοί” και να τρομοκρατούν τους άμοιρους γονείς για το πώς η τηλεόραση αποβλακώνει, για το πώς σκοτώνει τα εγκεφαλικά κύτταρα, για τα μηνύματα που ύπουλα διοχετεύει στην ανυποψίαστη νεολαία και απειλούν το έθνος, την πίστη, τη θρησκεία, την οικογένεια, την ηθική, στο όνομα -Κύριος οίδε- ποιων ανομολόγητων σκοπών και συμφερόντων…

Σήμερα, χωρίς η τηλεόραση να έχει περάσει στο απυρόβλητο, νέοι κίνδυνοι έρχονται να στοιχειώσουν τον ύπνο των γονιών. Ένας απ’ αυτούς είναι τα βιντεοπαιχνίδια που ενοχοποιούνται κυρίως για την έξαρση της βίας στη νεολαία. Σχεδόν δεν υπάρχει αιματηρό επεισόδιο με πρωταγωνιστές νέους που να μην φέρνει στην επιφάνεια τη στενή, υποτίθεται, σχέση ανάμεσα στα βιντεοπαιχνίδια και τον εθισμό στη βία. Μάλιστα σε ακραία περιστατικά νεολαιίστικης βία, η ενασχόληση των νεαρών παραβατών με κάποιο ηλεκτρονικό παιχνίδι συνδέεται με την παραβατική συμπεριφορά με (σχεδόν) αποκλειστική σχέση αιτίου – αιτιατού.

Σήμανση βιντεοπαιχνιδιών

Παρότι πρόσφατες έρευνες τείνουν να αποενοχοποιήσουν τα ηλεκτρονικά παιχνίδια, τουλάχιστον ως προς τη σχέση τους με την επιθετικότητα των νέων, αυτό δε σημαίνει ότι κάθε παιχνίδι είναι κατάλληλο για κάθε παιδί. Είναι προφανές ότι δεν προορίζονται όλα τα παιχνίδια για όλους.

Όπως δε θα επέτρεπα στην οκτάχρονη κόρη μου να δει τον "Εξορκιστή", έτσι δε θα της επέτρεπα και να παίξει Resident Evil. Δεν έχει την ψυχοσυναισθηματική ωριμότητα να διαχειριστεί την ωμή βία και το μεταφυσικό περιβάλλον του παιχνιδιού ούτε και το στρες που θα της δημιουργούσε. Νομίζω ότι κανείς γονιός δε θα επέτρεπε κάτι τέτοιο, τουλάχιστον ενσυνείδητα.

Κι όμως, έχει τύχει να δω παιδιά, ελάχιστα μεγαλύτερα, να παίζουν με τις ώρες παιχνίδια που περιέχουν υλικό -όχι πάντα βίαιο- αλλά πάντως απολύτως ακατάλληλο για την ηλικία τους. Παιχνίδια που διδάσκουν τον τζόγο, που εμπεριέχουν ή ενθαρρύνουν τις διακρίσεις, παιχνίδια με σεξουαλικό περιεχόμενο ή με απεικονίσεις χρήσης ναρκωτικών βρίσκονται συχνά στους υπολογιστές των παιδιών.

Το ψηφιακό χάσμα, που πολύ συχνά χωρίζει τα παιδιά από τους γονείς τους, εμποδίζει την αποτελεσματική εποπτεία της χρήσης των βιντεοπαιχνιδιών με αποτέλεσμα η αφοπλιστική παραδοχή "...εγώ δεν έχω ιδέα από υπολογιστές" να οδηγεί είτε στην πλήρη απαγόρευση είτε στην ανεξέλεγκτη χρήση των παιχνιδιών.

Να το ξεκαθαρίσουμε: απαγόρευση των παιχνιδιών δεν μπορεί να υπάρξει. Τα παιχνίδια αποτελούν κομμάτι της κουλτούρας των νέων και αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει. Αν απαγορεύονται στο σπίτι θα είναι πάντα διαθέσιμος ο υπολογιστής κάποιου φίλου ή το net cafe της γωνίας.

Ταξίδι Φυγής

Παραθέτω κάποιες πληροφορίες για το παιχνίδι "Ταξίδι Φυγής", το οποίο πρότεινα στο σημερινό μάθημα.  


Το Περιφερειακό Γραφείο για τις Βαλτικές και Βόρειες χώρες της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες δημιούργησε το παιγνίδι Ταξίδι Φυγής. Παίζοντας το παιχνίδι, οι μαθητές μπορούν να ταυτιστούν με τον πρωταγωνιστή του παιγνιδιού, ένα νεαρό πρόσφυγα ο οποίος αναγκάζεται να εγκαταλείψει τη χώρα του και αντιμετωπίζει μία σειρά από δυσκολίες και διλήμματα τόσο κατά τη διάρκεια της φυγής όσο και κατά την άφιξή του στη χώρα ασύλου. Με αυτό το βιωματικό τρόπο, ο μαθητής ενημερώνεται και ευαισθητοποιείται για το τι σημαίνει να είσαι πρόσφυγας. Στο Δίκτυο Δεδομένων, την υποστηρικτική ενότητα, οι μαθητές θα βρουν επιπρόσθετα κείμενα, πραγματικές ιστορίες προσφύγων και ταινίες μικρού μήκους. Με αυτόν τον τρόπο έχουν τη δυνατότητα να ενημερωθούν για θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, το δίκαιο ασύλου και για την καθημερινή ζωή των προσφύγων.