Πέμπτη 31 Ιουλίου 2008

Καταδίκη Κινέζου εκπαιδευτικού

Σε λίγες μέρες τα μάτια όλου του κόσμου θα στραφούν στην Κίνα. Είναι βέβαιο ότι η "υπερταχεία" της παγκόσμιας οικονομίας θα παρουσιάσει στους Ολυμπιακούς Αγώνες το πιο λαμπρό της πρόσωπο.

Πίσω όμως από τη λαμπρή εικόνα που θα ταξιδεύει στους τηλεοπτικούς μας δέκτες, το κινεζικό καθεστώς θα συνεχίζει να καταπατά βάναυσα τα πιο στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα.

Ο Κινέζος εκπαιδευτικός Liu Shaokun καταδικάστηκε σε καταναγκαστική εργασία ενός έτους με την κατηγορία ότι δημοσιοποίησε μέσω του Διαδικτύου φωτογραφίες σχολικών κτηρίων που κατέρρευσαν στη διάρκεια του φονικού σεισμού της 12ης Μαΐου στην επαρχία Σιτσουάν της νοτιοδυτικής Κίνας. Τη σύλληψη και την παράνομη κράτησή του καταγγέλλει η μη κυβερνητική οργάνωση Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Ο εκπαιδευτικός, που είχε δημοσιοποιήσει στο Διαδίκτυο φωτογραφίες κατεστραμμένων σχολικών κτηρίων και είχε εκφράσει την οργή του για την άθλια κατασκευή τους, συνελήφθη στις 25 Ιουνίου 2008 μέσα στην τάξη του με την κατηγορία της "διάδοσης φημών και της διασάλευσης της κοινωνικής τάξης". Αργότερα οι αρχές πληροφόρησαν την οικογένειά του ότι ανακρίνεται με την κατηγορία της «υποκίνησης σε στάση».

Ας σημειωθεί ότι εκφράζονται φόβοι για την κατάσταση της υγείας του εκπαιδευτικού καθώς οι αρχές αρνήθηκαν τόσο σε ανεξάρτητους παρατηρητές όσο και στην οικογένειά του να τον επισκεφθούν.

Περισσότερες πληροφορίες για την υπόθεση μπορείτε να διαβάσετε εδώ. Στην ίδια διεύθυνση υπάρχουν και τα e-mails των διπλωματικών αντιπροσωπειών της Κίνας ανά τον κόσμο. Ας μην το αφήσουμε να περάσει έτσι αποχαυνωμένοι από τη λάμψη των αγώνων τους.

Νέος κύκλος σεμιναρίων για την αξιοποίηση των ΤΠΕ



Το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο ανακοίνωσε τη διεξαγωγή νέων επιμορφωτικών προγραμμάτων για 600 Εκπαιδευτικούς και συγκεκριμένα 210 Εκπαιδευτικούς της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης (Κλάδου ΠΕ70) και 390 Εκπαιδευτικούς της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (Κλάδων ΠΕ02, ΠΕ04, ΠΕ06 και ΠΕ19-20) για τη χρήση και αξιοποίηση εκπαιδευτικού λογισμικού στη διδασκαλία. Τα επιμορφωτικά αυτά προγράμματα θα έχουν πιλοτικό χαρακτήρα.

Σκοπός της επιμόρφωσης είναι αφενός η απόκτηση και ολοκληρωμένη αξιοποίηση σύγχρονων εκπαιδευτικών λογισμικών στην εκπαιδευτική διαδικασία, τα οποία θα καλύπτουν μεγάλο αριθμό από διδακτικές θεματικές ενότητες της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, και αφετέρου η επιμόρφωση εκπαιδευτικών για την εξασφάλιση της αποτελεσματικότερης παραγωγικής εφαρμογής και αξιοποίησης μέσα στην τάξη, τόσο των λογισμικών αυτών, όσο και των ΤΠΕ γενικότερα.

Τα προγράμματα θα διεξαχθούν στις πόλεις: Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Ιωάννινα και Ηράκλειο κατά το διάστημα Σεπτεμβρίου ? Νοεμβρίου 2008 και θα οδηγούν σε πιστοποίηση γνώσεων και ικανοτήτων.

Κάθε επιμορφωτικό πρόγραμμα θα ολοκληρωθεί σε δύο Φάσεις.

  • Η Α΄ Φάση αφορά στην επιμόρφωση των εκπαιδευτικών για τη χρήση και αξιοποίηση του εκπαιδευτικού λογισμικού στην τάξη.

  • Η Β'  Φάση αφορά στην εκπόνηση από κάθε επιμορφούμενο μιας εργασίας (project) με βάση τα εκπαιδευτικά που θα χρησιμοποιηθούν στην επιμόρφωση. Το ακριβές περιεχόμενο της εργασίας θα ορίζεται από τους επιμορφωτές και οι επιμορφούμενοι θα πρέπει να εκπονήσουν και να υποβάλουν τις εργασίες τους δέκα ημέρες μετά την ολοκλήρωση της Α? Φάσης και αφού πρώτα χρησιμοποιήσουν τα εκπαιδευτικά λογισμικά στις τάξεις τους. Στη συνέχεια οι Επιμορφωτές θα αξιολογήσουν τις εργασίες.


Τα επιμορφωτικά προγράμματα θα διεξαχθούν απογευματινές ώρες, εκτός ωραρίου εργασίας και θα είναι διάρκειας πέντε (5) διδακτικών ωρών ανά εργάσιμη ημέρα.

Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στη σχετική σελίδα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου.

Οι αιτήσεις υποβάλλονται ηλεκτρονικά μέχρι 10/09/2008.

Να πω δυο (άντε τρία) πράγματα για τα blogs του Σχολικού Δικτύου; (the sequel)

Η σημαντικότερη αρετή κάθε διαδικτυακής υπηρεσίας είναι η αξιοπιστία της. Καλές οι προηγμένες δυνατότητες αλλά τι να τις κάνεις αν δεν είναι διαθέσιμες όταν τις χρειάζεσαι; Σκεφτείτε να έχετε ετοιμάσει μια δραστηριότητα για το μάθημά σας, να έχετε ανεβάσει το υλικό στον ιστοτόπο ή στο ιστολόγιό σας και την κρίσιμη στιγμή να έχει "πέσει". Είναι και οι νόμοι του Μέρφι που ανεβάζουν εκθετικά την πιθανότητα να συμβεί κάτι τέτοιο αναλογικά με την κρισιμότητα του ρόλου της δικτυακής εφαρμογής. Ειδικά για το Σχολικό Δίκτυο, όμως, η πιθανότητα να συμβεί κάτι τέτοιο φοβάμαι ότι είναι μεγαλύτερη απ' ότι συνήθως.

Δεν θέλω να είμαι άδικος. Το Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο αποτελεί σπουδαίο έργο για τη δική μας πραγματικότητα. Μεγάλο το εύρος των εφαρμογών του, σπουδαία η διασύνδεση των σχολικών μονάδων, σημαντική η συνεισφορά του στον ψηφιακό αλφαβητισμό της εκπαιδευτικής κοινότητας.

Ούτε θέλω να είμαι μεμψίμοιρος. Σε συστήματα αυτού του μεγέθους η πιθανότητα του λάθους, της αστοχίας υλικού, του τυχαίου γεγονότος δεν μπορούν ποτέ να προσδιοριστούν εκ των προτέρων ούτε και να αποκλειστούν. Δε θα έμπαινα στον κόπο να γράψω αυτό το κείμενο αν μιλούσαμε για μεμονωμένα προβλήματα που μπορούν να προκύψουν σε οποιοδήποτε σύστημα. Αλλά δεν μιλάμε για μεμονωμένα προβλήματα. Μόλις τις τελευταίες δέκα μέρες, τρεις φορές οι υπηρεσίες του Σχολικού Δικτύου ήταν εκτός για πολλές ώρες. Την πρώτη τα ιστολόγια, τη δεύτερη και την τρίτη το σύνολο των υπηρεσιών. Και φαινόμενα σαν αυτό όπως και η υπολειτουργία διαφόρων υπηρεσιών επαναλαμβάνονται συχνά - πυκνά.

Ας σημειωθεί επίσης πως ποτέ δεν εκδίδεται μια ανακοίνωση στο portal του Σχολικού Δικτύου είτε για να προειδοποιήσει για μια επερχόμενη διακοπή είτε για να εξηγήσει (έστω εκ των υστέρων) τι συνέβη. Η εντύπωση που δίνεται είναι ότι οι υπηρεσίες προς εκπαιδευτικούς και μαθητές είναι ένα είδος "πάρεργου", μια κάποια παραχώρηση που δεν συνεπάγεται αναγκαστικά συνέπεια και επαγγελματισμό.

Να το ξεκαθαρίσω: δε μιλώ ως απογοητευμένος "πελάτης" γιατί δεν είμαι. Εκπαιδευτικός είμαι που θέλω να χρησιμοποιήσω τις ΤΠΕ στη δουλειά μου. Αλλά για να μπορώ να τις χρησιμοποιώ θα πρέπει να είναι διαθέσιμες οι υπηρεσίες του Σχολικού Δικτύου. Και καθώς θα διευρύνεται ο αριθμός των συναδέλφων που θα χρησιμοποιούν τις ΤΠΕ στην καθημερινή διδακτική πράξη η διαθεσιμότητα του Σχολικού Δικτύου και των υπηρεσιών του θα είναι κάτι παραπάνω από κρίσιμη.

Ιστορία, το αποπαίδι των φιλολογικών μαθημάτων

Με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς θα φτάσει στα σχολεία η γνωστή εγκύκλιος για τις αναθέσεις μαθημάτων ανά ειδικότητα χωρίς ιδιαίτερες αλλαγές σε σχέση με το παρελθόν. (Η μόνη αλλαγή αφορά στις αναθέσεις του κλάδου ΠΕ33 για τον οποίο όμως δεν προβλέπονται θέσεις μονίμων εκπαιδευτικών). Για μια ακόμα χρονιά η διδασκαλία της Ιστορίας θα δίνεται -έστω ως δεύτερη ανάθεση- σε θεολόγους, καθηγητές αγγλικής, γαλλικής, γερμανικής και νομικούς.

Αφελής ερώτηση: με ποιο κριτήριο ανατίθεται η διδασκαλία της Ιστορίας σε ειδικότητες πλην φιλολόγων; Και αν η απάντηση είναι το αφοπλιστικό "...έλα μωρέ, θα διαβάσουν πέντε πράγματα και θα τα πουν" γιατί δεν ισχύει το ίδιο για όλα τα μαθήματα;

Με ποιο κριτήριο -μόνη η Ιστορία από όλα τα μαθήματα- θεωρείται πάρεργο και "συμπλήρωση ωραρίου" για πέντε ειδικότητες;

Σε πόσα σχολεία η Ιστορία ανατίθεται εκ προοιμίου σε άσχετες ειδικότητες στο πλαίσιο μιας κακώς νοούμενης συναδελφικής αλληλεγγύης;

Και μη μου πείτε πως η πρακτική αυτή δεν έχει σχέση με το επίπεδο των ιστορικών γνώσεων των μαθητών...

Ας το θυμηθούμε την επόμενη φορά που με την ευκαιρία κάποιας επετείου θα δούμε τα γνωστά εξυπνακίστικα ρεπορτάζ με μαθητές να τοποθετούν τον Κολοκοτρώνη στην πύλη του Πολυτεχνείου και τον Βενιζέλο στα Δερβενάκια...

Ο άγνωστος κύριος Douglas Engelbart

Μετά από σαράντα σχεδόν χρόνια πλησιάζει πλέον το τέλος του γνωστού σε όλους ποντικιού των προσωπικών υπολογιστών.Η εταιρεία ερευνών Gartner προβλέπει ότι σε τρία έως πέντε χρόνια τα ποντίκια δεν θα χρησιμοποιούνται για τον χειρισμό των υπολογιστών και θα αντικατασταθούν από μηχανισμούς αφής αλλά και αναγνώρισης εκφράσεων προσώπου.

Η Panasonic έχει ήδη ξεκινήσει να κινείται προς αυτή την κατεύθυνση, με τις συσκευές της να αναγνωρίζουν τις κινήσεις χεριών και κεφαλιού του χρήστη για τη λειτουργία τους. Άλλες εταιρείες αναπτύσσουν τρόπους χειρισμού συσκευών με τη σκέψη, μέσω μιας συσκευής που ο χρήστης φοράει στο κεφάλι.

Ανεξάρτητα από το αν θα επαληθευτούν οι προβλέψεις της Gartner, το ποντίκι αποτέλεσε τη βασική συσκευή εισόδου δεδομένων για περισσότερο από σαράντα χρόνια. Ελάχιστοι όμως γνωρίζουν ότι ο εφευρέτης του  D. Engelbart, ουσιαστικά δεν αποκόμισε οφέλη από αυτό καθώς η πατέντα με την οποία είχε κατοχυρωθεί το 1970 έληξε το 1987, λίγα χρόνια πριν τη διάδοση των προσωπικών υπολογιστών που κατέστησαν το ποντίκι αναντικατάστατη συσκευή. Μάλιστα σε συνέντευξή του ο  Engelbart ανέφερε ότι το Ινστιτούτο Ερευνών του Πανεπιστημίου του Στράτφορντ, του οποίου υπήρξε για χρόνια διευθυντής, δεν κατάλαβε ποτέ την αξία της πατέντας και μετά από λίγα χρόνια την παραχώρησε στην Apple έναντι μόλις 40.000$!

Η πρωτοποριακή ερευνητική εργασία του Engelbart στους τομείς της αλληλεπίδρασης ανθρώπου-υπολογιστή, του γραφικού περιβάλλοντος χρήσης των υπολογιστών, του ARPANET, προδρόμου του Internet, και των υπολογιστικών δικτύων, παρότι άσκησε καθοριστική επίδραση στην εξέλιξη της Πληροφορικής, παραμένει άγνωστη στο ευρύ κοινό. Μόλις το 2000 τιμήθηκε με το Εθνικό Μετάλλιο Τεχνολογίας, την ανώτερη τιμητική διάκριση για ερευνητές στις ΗΠΑ και το έργο του άρχισε να γίνεται αντικείμενο συζήτησης και μελέτης μεταξύ των ειδικών.

Σήμερα, στα 83 του χρόνια, ο Engelbart συνεχίζει να εργάζεται και διευθύνει την εταιρεία Bootstrap Institute, που ίδρυσε το 1988 με την κόρη του Christina Engelbart. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εντοπίζονται κυρίως στη μελέτη της συλλογικής ευφυΐας (collective IQ), ενός νέου, εξαιρετικά ενδιαφέροντος πεδίου, που μελετά μαζικές συμπεριφορές από το επίπεδο των στοιχειωδών σωματίων ως εκείνο των ανθρώπινων κοινωνιών.

Τετάρτη 30 Ιουλίου 2008

Bluetooth: ο μεγάλος μαρτυριάρης

Οι κινήσεις εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών ανά τον κόσμο έχουν εντοπιστεί τα τελευταία χρόνια μέσω των σημάτων Bluetooth που εκπέμπουν συσκευές όπως κινητά τηλέφωνα, φορητοί υπολογιστές και ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές. Τα σήματα εντοπίζονται χωρίς να το γνωρίζουν οι χρήστες, μέσω εκατοντάδων ανιχνευτών που έχουν εγκατασταθεί σε διάφορες τοποθεσίες, στο πλαίσιο του προγράμματος Cityware που άρχισε πριν από τρία χρόνια στη βρετανική πόλη Μπαθ. Οι πληροφορίες αποθηκεύονται στη συνέχεια σε μια κεντρική βάση δεδομένων που χρησιμοποιείται για τους σκοπούς της έρευνας σχετικά με το πώς κινούνται οι άνθρωποι στο αστικό περιβάλλον.

Σύμφωνα με άρθρο της Ελίνας Σαράντη στην Ελευθεροτυπία, σκοπός του προγράμματος που υλοποιείται από το Πανεπιστήμιο του Μπαθ δεν είναι ο εντοπισμός της ταυτότητας των πολιτών αλλά η συμπεριφορά των κατοίκων της πόλης ως συνόλου.

Ωστόσο πολλοί επισημαίνουν ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά, καθώς πολλοί χρήστες Bluetooth καταχωρίζουν ονόματα ή ψευδώνυμα, που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τον εντοπισμό της ταυτότητάς τους. Εκπρόσωπος της αρμόδιας ρυθμιστικής αρχής στη Βρετανία δήλωσε στην «Γκάρντιαν» ότι οι πολίτες πρέπει να «σκέφτονται προσεκτικά» πριν ανοίξουν το Bluetooth τους. «Πρόκειται για άλλο ένα παράδειγμα βλακώδους χρήσης της τεχνολογίας», είπε στην εφημερίδα ο Σάιμον Ντέιβις, διευθυντής της οργάνωσης Privacy International για την προστασία της ιδιωτικής ζωής.

Για να έρθουμε στα δικά μας, η χρήση του bluetooth είναι εξαιρετικά διαδεδομένη μεταξύ των μαθητών μας. Στις αυλές των σχολείων αλλά και μέσα στις σχολικές αίθουσες ανταλλάσσονται ακατάπαυστα βιντεάκια, mp3 και άλλα αρχεία (και όχι πάντα με αθώο περιεχόμενο). Τα κινητά τηλέφωνα, παρά την απαγόρευσή τους στα σχολεία, αποτελούν "απαραίτητο" αξεσουάρ των περισσότερων μαθητών συχνά με την ανοχή των ίδιων των γονιών τους.

Πριν από δυο χρόνια, μετά την έκδοση της εγκυκλίου που απαγόρευε τη χρήση των τηλεφώνων στις σχολικές μονάδες, συζητήσαμε το θέμα με τους μαθητές του Λυκείου που υπηρετούσα τότε. Με είχε υποψιάσει η προθυμία να αποδεχτούν το περιοριστικό πλαίσιο της εγκυκλίου και έτσι την επόμενη εβδομάδα που τμήμα μου έγραφε διαγώνισμα είπα να διαπιστώσω ο ίδιος την επιτυχία του μέτρου. Με μια απλή αναζήτηση εντόπισα 14 (δεκατέσσερα) ανοικτά bluetooth σε σύνολο 25 μαθητών, τα περισσότερα μάλιστα με τα ονόματά τους και χωρίς καμιά προστασία πρόσβασης...

Κυριακή 20 Ιουλίου 2008

Να πω δυο (άντε τρία) πράγματα για τα blogs του Σχολικού Δικτύου;

Θα μου πείτε -και με το δίκιο σας- δέκα ημερών blog είσαι, άρχισες κιόλας να γκρινιάζεις;

Δεν γκρινιάζω, καταθέτω την άποψή μου για συζήτηση στο πλαίσιο της κοινότητας των χρηστών του Σχολικού Δικτύου (εντάξει, γκρινιάζω!)

Να πω προκαταβολικά ότι θεωρώ τα ιστολόγια του Σχολικού Δικτύου από τις πιο θετικές πρωτοβουλίες ως τώρα. Τα ολοένα και περισσότερα ενεργά ιστολόγια δε δίνουν μόνο βήμα σε δεκάδες συναδέλφους αλλά δημιουργούν και τις προϋποθέσεις τόσο για δημιουργική όσμωση μεταξύ μας όσο και για τη δημιουργία κοινοτήτων πρακτικής που τόσο έχουμε ανάγκη για να ξεφύγουμε από τα όρια της προσωπικής περιχαράκωσης στα όρια του σχολείου, της τάξης ή του μαθήματός μας.

Όμως, καθώς η κοινότητα μεγαλώνει είναι νομίζω καιρός να συζητηθούν κάποια θέματα που ενώ έχουν τεθεί στο ιστολόγιο της ομάδας ανάπτυξης (ως απορίες ή προσωπικά αιτήματα) δεν έχουν γίνει αντικείμενο ευρύτερης συζήτησης.

Τα blogs του Σχολικού Δικτύου πρέπει να αποφασίσουν αν αποτελούν κλειστή κοινότητα ή όχι. Γιατί αν αποτελούν μια κλειστή κοινότητα με σαφή όρια από το υπόλοιπο διαδίκτυο τότε η σημερινή πολιτική της απαγόρευσης σχολίων από τους μη εγγεγραμμένους χρήστες είναι απολύτως ορθή. Αν, όμως, είναι τμήμα μιας ευρύτερης πραγματικότητας, αν ενδιαφέρει η γνώμη των εκτός Σχολικού Δικτύου "ιστολόγων" και κυρίως αν μας ενδιαφέρει η γνώμη των εποίκων του διαδικτύου τότε αυτή η πολιτική πρέπει να αναθεωρηθεί.

Η παρούσα πολιτική, που επιτρέπει μόνο στα μέλη του ΠΣΔ να σχολιάζουν μια δημοσίευση, απλώς περιχαρακώνει τα ιστολόγια μέσα σ' ένα στενό, αυτοτροφοδοτούμενο κύκλο εκπαιδευτικών που, πολύ φοβάμαι, γρήγορα θα εξαντληθούν χωρίς την αλληλεπίδραση με τους φυσικούς αποδέκτες του λόγου τους. Μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικοί που για τον ένα ή τον άλλο λόγο δεν έχουν λογαριασμό στο ΠΣΔ ή δεν αισθάνονατι άνετα με την επώνυμη κατάθεση άποψης σήμερα αποκλείονται εξ ορισμού.

Προλαβαίνω την ένσταση. Κατανοώ απολύτως τις αντιρρήσεις, τον φόβο των ανεπιθυμήτων μηνυμάτων, των ανώνυμων επιθέσεων και των αντεγκλήσεων. Κατανοώ ότι το ΠΣΔ απευθύνεται και στους μαθητές, γεγονός που το κάνει ιδιαίτερα ευαίσθητο στα κακόβουλα μηνύματα.  Να υπερθεματίσω λέγοντας ότι έχω ζήσει σκηνές "απείρου κάλλους" στο παρελθόν στο πλαίσιο της Wordpress.

Αλλά τα ιστολόγια δεν είναι ένας εύκολος, εναλλακτικός τρόπος δημιουργίας ιστοτόπων ούτε ένας απλός τρόπος οργάνωσης περιεχομένου. Η ιδιαιτερότητα και η επιτυχία τους εντοπίζονται στην εγγενή ικανότητά τους να δίνουν λόγο ισότιμο στον αναγνώστη, να φωτίζουν το θέμα πολύπλευρα μέσα από την υποβολή του στη βάσανο της δημόσιας κριτικής.

Ακόμα και η ανωνυμία ακόμα και η ψευδωνυμία  υπηρετούν αυτό τον σκοπό, στο βαθμό που κάνουν ευκολότερη τη διατύπωση γνώμης. Αρκεί η άποψη που διατυπώνεται να υπηρετεί την οικονομία της συζήτησης και να είναι έντιμη απέναντι στον εαυτό πρώτα απ' όλα.

Ασφαλώς δεν προτείνω να ανοίξει ο δρόμος στο μπάχαλο. Ούτως ή άλλως οι δυνατότητες της πλατφόρμας της wordpress, που έχει υιοθετήσει το Σχολικό Δίκτυο, επιτρέπουν τον προληπτικό έλεγχο των σχολίων από τον κάτοχο του blog. Ας απενεργοποιηθεί λοιπόν η αυτόματη ανάρτηση σχολίων κι ας μεταφερθεί η ευθύνη της έγκρισης των σχολίων στον διαχειριστή κάθε ιστολογίου. Νομίζω πως κάτι τέτοιο θα απελευθέρωνε σημαντική και πολύτιμη δυναμική και θα άνοιγε τo περιεχόμενο των blogs στους φυσικούς τους αποδέκτες.

Δεν ξέρω αν υπάρχουν συνάδελφοι που μοιράζονται αυτόν τον προβληματισμό αλλά αν υπάρχουν νομίζω ότι μπορούμε να ανοίξουμε τη συζήτηση...

update 30/7/2008.  Αρκετές μέρες μετά τη δημοσίευση αυτού του κειμένου ανακάλυψα δημοσίευση συναδέλφου της ιδιωτικής εκπαίδευσης που ενισχύει τον παραπάνω προβληματισμό. Γράφει ο καλός συνάδελφος που διατηρεί το blog Ας μπούμε σε μια τάξη πως με την παρούσα πολιτική του ΠΣΔ δεν μπορεί να πει ούτε ένα ευχαριστώ σε ιστολόγια του Σχολικού Δικτύου που αναφέρονται στη δουλειά του ή να εκφράσει μια γνώμη σε κείμενα συναδέλφων που πορεύονται δρόμους παράλληλους με τον δικό του.(Διαβάστε το ενδιαφέρον κείμενο κάνοντας κλικ εδώ)

Σάββατο 19 Ιουλίου 2008

Οι νεοελληνικές σπουδές ανά τον κόσμο

Το πρώτο Παγκόσμιο Συνέδριο Νεοελληνικών Σπουδών πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία από τις 3 έως τις 5 Ιουλίου. Νεοελληνιστές από όλη την υδρόγειο συγκεντρώθηκαν στην Αθήνα προκειμένου να ανταλλάξουν τις εμπειρίες τους και να καταθέσουν τον προβληματισμό τους για ποικίλα ζητήματα τα οποία αντιμετωπίζουν στη δουλειά τους.

Το ένθετο της Ελευθεροτυπίας "Βιβλιοθήκη" δημοσιεύει ένα μικρό αλλά ενδιαφέρον αφιέρωμα για τις εργασίες του συνεδρίου και τις απόψεις που κατατέθηκαν. Όπως επισημαίνει στο κείμενό του ο Β. Χατζηβασιλείου, "...σε μια περίοδο κατά την οποία η παγκοσμιοποίηση αυξάνει θεαματικά τους ρυθμούς της, είναι αδύνατον να μη μας απασχολήσει η τύχη της νεοελληνικής λογοτεχνίας διεθνώς, όπως και οι τρόποι μέσω των οποίων μπορεί, όχι απλώς να επιζήσει, αλλά και, πιθανόν, να αποκτήσει μια καινούρια πολυεπίπεδη δυναμική."

Γράφουν:

Βαγγέλης Χατζηβασιλείου: Η διδασκαλία της ελληνικής λογοτεχνίας στο εξωτερικό

Βασίλης Λαμπρόπουλος: Η δυναμική των Νεοελληνικών Σπουδών στην Αμερική

Το Facebook αποκαλύπτει τις ημερομηνίες γέννησης των μελών του

Θα ήταν αστείο αν δεν ήταν εξαιρετικά επικίνδυνο.

Το Facebook, η γνωστή υπηρεσία κοινωνικής δικτύωσης, υπόλογη και στο παρελθόν για τον τρόπο με τον οποίο χειρίζεται τα προσωπικά δεδομένα των μελών της, έκανε άλλη μια γκάφα. Κατά την δημόσια παρουσίαση της beta έκδοσης της νέας μορφής του δημοφιλούς ιστοτόπου κοινωνικής δικτύωσης, αποκαλύφθηκαν οι ημερομηνίες γέννησης χρηστών που είχαν επιλέξει να μην εμφανίζεται δημόσια η πληροφορία αυτή! Οι ημερομηνίες γέννησης αποτελούν πολύτιμο στοιχείο για όσους προσπαθούν να υποκλέψουν προσωπικά στοιχεία με σκοπό τη δημιουργία πλαστών ταυτοτήτων.

Η γκάφα του Facebook, που οφείλεται σε λανθασμένη σχεδίαση, υπενθυμίζει πόσο ευάλωτα είναι τα προσωπικά μας δεδομένα και πόσο λίγα έχουν γίνει στην κατεύθυνση προστασίας τους.

Πρόσφατα, σε portal Πανεπιστημιακού Ιδρύματος, είδα με έκπληξη ότι η ανάκτηση των κωδικών χρήσης του συστήματος γίνεται με την εισαγωγή του αριθμού της αστυνομικής ταυτότητας και της ημερομηνίας γέννησης.

Όταν συζήτησα το θέμα με γνωστό που ασχολείται με τη σχεδίαση παρόμοιων συστημάτων όχι μόνο δεν έδειξε να εκπλήσσεται αλλά με μάλωσε κιόλας:-Μα καλά, είπε, δίνεις τον αριθμό της ταυτότητάς σου στον οποιονδήποτε; Αν υποκλέψουν τους κωδικούς σου ΕΣΥ θα φταις που δεν προσέχεις.Ο φίλος μου θα είχε δίκιο αν είχα όντως τη δυνατότητα να μην επιδεικνύω την αστυνομική μου ταυτότητα ή να μην χρησιμοποιώ το ΑΦΜ μου. Αλλά δοκιμάσατε να κάνετε ποτέ συναλλαγή, σε τράπεζα ας πούμε, χωρίς αστυνομική ταυτότητα; Να χρησιμοποιήσετε πιστωτική κάρτα; Να κάνετε μια υπεύθυνη δήλωση χωρίς να σας ζητήσουν τον αριθμό της ταυτότητας;Η μόνιμη επωδός του υπαλλήλου από την άλλη πλευρά του γκισέ είναι: "Μπορώ να δω την ταυτότητά σας; Ωραία, βάλτε εδώ μια υπογραφούλα και γράψτε από κάτω το τηλέφωνό σας". Στο μεταξύ έχει σημειώσει τον αριθμό της αστυνομικής ταυτότητας.

Και μετά; Ποιοι άλλοι έχουν πρόσβαση σ' αυτά τα δεδομένα; Καταχωρίζονται σε βάσεις; Συγκρίνονται, διασταυρώνονται, εμπλουτίζονται, πωλούνται; Σε ποιούς;

Και μη βιαστούμε να πούμε  ότι υπάρχει νομοθετικό πλαίσιο που το απαγορεύει και Αρχή Προστασίας που εποπτεύει την εφαρμογή του. Τότε που βρίσκουν τα στοιχεία οι λογής - λογής διαφημιστές, δημοσκόποι και πωλητές; Μη μου πείτε από τον τηλεφωνικό κατάλογο. Το τηλέφωνό μου δεν υπάρχει στον τηλεφωνικό κατάλογο. Αλλά καθημερινά βομβαρδίζομαι (όπως όλοι υποθέτω) από προσφορές καρτών, δανείων, προϊόντων κλπ. Κι όχι μόνο αυτό.

Όταν γεννήθηκε η κόρη μου, το μαιευτήριο μάς ζήτησε να υπογράψουμε μια υπεύθυνη δήλωση για τον αν επιθυμούμε να λαμβάνουμε "ενημέρωση" για παιδικά προϊόντα, τροφές κλπ. Απαντήσαμε αρνητικά. Πριν επιστρέψουμε σπίτι το γραμματοκιβώτιο στέναζε από το βάρος των σχετικών διαφημιστικών. Δυο τρεις κυρίες μάλιστα έκαναν τον κόπο να έρθουν ως το σπίτι για να μας δώσουν "δωράκια" της εταιρείας τους για το μωρό. Έξι μήνες μετά άρχισαν τα τηλέφωνα των ασφαλιστών: "Με μια μικρή μηνιαία καταβολή εξασφαλίζετε το παιδί σας". Έπειτα από τρία χρόνια άρχισαν τα διαφημιστικά των παιδικών σταθμών και των κέντρων "δημιουργικής απασχόλησης". Τώρα κατακλυζόμαστε από διαφημιστικά ιδιωτικών σχολείων.

Όλες αυτές οι διαφημίσεις έχουν έναν κοινό παρανομαστή. Ο παραλήπτης τους είναι πρόσωπο -νομικά- ανύπαρκτο, που φέρει το βαφτιστικό όνομα της συζύγου μου και το δικό μου επίθετο. Το όνομα αυτό το χρησιμοποίησε η σύζυγός μου χωρίς τη θέλησή της (όπως και οι υπόλοιπες γυναίκες) μια και μόνη φορά στο μαιευτήριο που γέννησε. Ναι, ναι, στο ίδιο που υπογράψαμε δήλωση ότι δεν επιθυμούμε να χρησιμοποιηθούν τα προσωπικά μας δεδομένα...

Δείτε επίσης: Ετικέτες «Big Brother» και προσωπικά δεδομένα

Τετάρτη 16 Ιουλίου 2008

Έγινε η απώλεια συνήθειά μας...

Οι δημοκρατίες κρίνονται από τη συμεριφορά τους στους εχθρούς τους (ή όποιους θεωρούν εχθρούς). Κρίνονται από τη συμπεριφορά τους έναντι του αδύναμου, του διαφορετικού, του "άλλου". Κρίνονται από τη συμπεριφορά τους απέναντι στα παιδιά...

Για πρώτη φορά κυκλοφόρησε βίντεο-ντοκουμέντο με την ανάκριση κρατουμένου από τις φυλακές του Γκουαντάναμο. Το βίντεο τραβήχτηκε κρυφά από έναν αεραγωγό και δείχνει τον 16χρονο Ομάρ Καντρ να ανακρίνεται από Καναδούς αξιωματούχους το 2003, για τα γεγονότα που οδήγησαν στη σύλληψή του από Αμερικανούς στρατιώτες. Στο βίντεο δείχνει εξαντλημένος, κλαίει και λέει πως τον βασανίζουν, ενώ κρύβει το πρόσωπό του με τα χέρια και τραβάει τα μαλλιά του. Δυσκολεύεται να μιλήσει, όμως συνεχώς εκλιπαρεί για βοήθεια. Λέει στον αξιωματούχο του ΥΠΕΞ και στους άνδρες των μυστικών υπηρεσιών ότι τον βασάνιζαν συνεχώς στο αμερικανικό στρατόπεδο στην αεροπορική βάση του Μπάγκραμ στο Αφγανιστάν. Ο νεαρός κατηγορείται για το θάνατο Αμερικανού στρατιώτη με χειροβομβίδα σε ένοπλη σύγκρουση στο Αφγανιστάν το 2002. Tο βίντεο δημοσιοποιήθηκε μετά από απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου τον Μάιο, με την οποία η κυβέρνηση του Καναδά, όφειλε να παραδώσει όλα τα αποδεικτικά στοιχεία εναντίον του, ώστε να έχει μια δίκαιη υπεράσπιση. Ο δικηγόρος του νεαρού δήλωσε πως ήλπιζε ότι οι πολίτες του Καναδά θα ξεσηκώνονταν με το βίντεο και θα ασκούνταν πιέσεις στον Καναδό πρωθυπουργό να απαιτήσει από τις ΗΠΑ να μην ασκήσουν διώξεις κατά του πελάτη του.

Βεβαίως, στην εποχή του τηλεοπτικού μιθριδατισμού θα έχει ξεχαστεί σε λίγες μέρες όπως τόσα και τόσα άλλα. Κι όμως μας αφορά όλους...

[youtube aXYrYTNo5n4&hl=en&fs=1]

Συμφωνία YouTube-Viacom για τη διαφύλαξη της ανωνυμίας των χρηστών

Τελικά η Google στην οποία ανήκει το youtube δε θα παραδώσει στη Viacom τις ip διευθύνσεις και τα ονόματα των χρηστών που ανέβασαν ή είδαν 160.000 βίντεο, που καλύπτονται με δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας εταιρειών συμφερόντων της Viacom.Η Viacom δεχόταν επικρίσεις από οργανώσεις για την προστασία της ιδιωτικής ζωής στο Διαδίκτυο, οι οποίες μάλιστα θεωρούσαν ότι η δικαστική απόφαση παραβιάζει νόμο του1988 σύμφωνα με τον οποίο οι προτιμήσεις των πολιτών στην ενοικίαση ταινιών αποτελούν προσωπικό δεδομένο.Η υπόθεση, ως προς την ουσία της, θα εκδικαστεί το 2009 ή το 2010. Φαίνεται ότι ο πόλεμος των πνευματικών δικαιωμάτων αλλά και των δικαιωμάτων των χρηστών στο διαδίκτυο μόλις άρχισε. Αναμένουμε με ενδιαφέρον τις εξελίξεις...

ΠΗΓΗ: e-paideia

Περιβάλλοντα προσωπικής μάθησης

Κυκλοφόρησε το τεύχος 9 (2008) του καλού ηλεκτρονικού περιοδικού eLearning Papers, αφιερωμένο στα Περιβάλλοντα Προσωπικής Μάθησης. Το ενδιαφέρον αφιέρωμα ιχνηλατεί τη μετάβαση από από τα κλασικά συστήματα διαχείρισης μάθησης (τεχνική «για όλους») προς τα Περιβάλλοντα Προσωπικής Μάθησης (τεχνική «για μένα») μέσα από την αξιοποίηση των δυνατοτήτων του Web 2.0 και την κατανόηση του ιστού ως πύλης που ανοίγει τον δρόμο στις ευκαιρίες για μάθηση.

Από τα ενδιαφέροντα περιεχόμενά του ξεχωρίζω το άρθρο των Roni (Aharon) Aviram, Yael Ronen, Smadar Somekh, Amir Winer, Ariel Sarid με τίτλο: "Αυτορρυθμιζόμενη Προσωπική Μάθηση (ΑΡΠΜ): Ανάπτυξη του παιδαγωγικού μοντέλου του iClass".

My Hero...

Η είδηση δημοσιεύτηκε στο e-go.gr: «53χρονος άντρας έτρεξε στο φλεγόμενο σπίτι του για να σώσει τον υπολογιστή του. Ο Nicholas Guy ήταν μεθυσμένος και αγνόησε τις οδηγίες της αστυνομίας να μείνει μακριά από το σπίτι του. Ο άντρας δεν άντεξε να δει τα PC του καμένα κι έτσι βρήκε την ευκαιρία και έτρεξε μέσα στο σπίτι.Ο 53χρονος δεν κατάφερε να βγει από το σπίτι και έτσι επενέβη η πυροσβεστική για να σώσει τον μεθυσμένο άντρα.Ο άντρας συνελήφθη ενώ η ιστορία του έκανε το γύρο του διαδικτύου και τώρα απολαμβάνει τα 15 λεπτά «ντροπής». Ή μήπως οι PC guru τον αποθεώνουν ως ήρωα;»

Ομολογώ ότι την ειρωνεία δεν την αντιλαμβάνομαι. Δεν ξέρω ασφαλώς ούτε το κίνητρο του συνονόματού μου (δεν εννοώ το Guy, εξηγούμαι) ούτε την επίδραση του οινοπνεύματος στην απόφασή του. Όμως, η ιδέα και μόνο ότι θα μπορούσα να βρεθώ στη θέση του μου φέρνει ρίγος.

Και δεν εννοώ την πιθανότητα να χάσω το hardware.

Μολονότι συναισθηματικά δεμένος με τα μηχανάκια μου, κουτσά ? στραβά θα τα ξανάφτιαχνα (περιμένουμε και τη δεύτερη δόση της αύξησης τον Οκτώβριο, θα μου περίσσευαν κιόλας).

Τα δεδομένα εννοώ!Όσα γεμίζουν δίσκους και δίσκους και αντίγραφα επί αντιγράφων.

Από το 1994 δεν έχω σβήσει ούτε ένα mail. Επαγγελματικές συνεργασίες, καβγάδες, συζητήσεις, καλαμπούρια φίλων είναι όλα εκεί και καθημερινά αποθηκεύονται σε εφεδρικούς δίσκους για να μπορούν να περάσουν στον επόμενο σκληρό, στο επόμενο λειτουργικό ή στο νέο μηχανάκι.

Από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 δεν έχω διαγράψει ούτε ένα κείμενο που έγραψα. Σημειώσεις για μαθήματα, κείμενα, άρθρα, λογιστικά φύλλα, λογαριασμοί και βερεσέδια, αιτήσεις και παρουσιάσεις, βάσεις δεδομένων, ψηφιακά βιβλία και εργασίες, κατάλογοι μαθητών και βαθμολογίες, ό,τι έγραψα κι ένα μεγάλο κομμάτι απ΄ ό,τι διάβασα είναι εκεί. Έχω δαπανήσει κι ακόμα δαπανώ απίστευτα πολύ χρόνο για να μετατρέπω τα αρχεία μου από format σε format για να μπορώ ν? ανατρέχω σ? αυτά ακόμα κι όταν τα προγράμματα που τα δημιούργησαν βγαίνουν στη σύνταξη.

Οι αναμνήσεις μου της τελευταίας οκταετίας είναι όλες αποθηκευμένες σε συνδυασμούς του 0 και του 1. Φωτογραφίες και βίντεο, μουσικές και ταινίες, προσωπικές στιγμές ακριβές, όλα ψηφιακά είναι.

Κακά τα ψέματα, χρόνο με το χρόνο ολοένα και μεγαλύτερο κομμάτι της δημιουργικότητας, της φαντασίας, του χιούμορ, της καθημερινότητας και των αναμνήσεων μας κατοικεί σε επιφάνειες σκληρών δίσκων. Τα δημιουργήματά μας, οι αναμνήσεις μας και τα συναισθήματα μάς συνθέτουν. Αν λείψουν αυτά τότε τι μένει;

Γι αυτό λέω ότι μου φέρνει ρίγος η ιδέα ότι όλ? αυτά μπορούν να χαθούν. Άντε να συμβιβαστώ με την ιδέα ότι δε θα υπάρχει ίχνος κειμένου που έγραψα. Πόσο εύκολο όμως, θα μου ήταν να αποδεχθώ ότι δεν υπάρχει το βίντεο με τη γέννηση της κόρης μου ή οι φωτογραφίες της πρώτης της μέρας στον παιδικό σταθμό; Κι ακόμα πώς να αντέξεις την τύψη ότι της στέρησες τα ίχνη των πρώτων της χρόνων στον κόσμο;

Γι αυτό λέω ότι δεν αντιλαμβάνομαι τη λοιδορία για τον κ. Guy. Και μακάρι στη θέση του (να χτυπήσω ξύλο) να είχα το κουράγιο να κάνω το ίδιο (νηφάλιος ελπίζω)?

Δευτέρα 14 Ιουλίου 2008

Οι Times ανοίγουν το κουτί του θησαυρού...

Τι θα λέγατε για 200 χρόνια ιστορίας μόλις ένα κλικ του ποντικιού μακριά σας; Πώς θα νιώθατε αν κάποιος σας πρόσφερε πρόσβαση στο πλήρες αρχείο της ιστορικότερης ίσως εφημερίδας του πλανήτη; Αν σας επέτρεπαν να μεταφέρετε στον υπολογιστή σας όλα της τα άρθρα και μάλιστα στη μορφή που δημοσιεύτηκαν; Το θεωρείτε απίθανο; Κι όμως δεν είναι. 

Οι «Times» του Λονδίνου προσφέρουν πλέον ηλεκτρονική πρόσβαση στα αρχεία τους από την πρώτη ημέρα κυκλοφορίας της, την 1η Ιανουαρίου 1785, ως και το 1985. Ο επισκέπτης της ιστοσελίδας στην οποία φιλοξενούνται τα αρχεία της εφημερίδας μπορεί να διαβάσει σε ηλεκτρονική μορφή τα φύλλα της εποχής όπως είχαν εκτυπωθεί, επιλέγοντας ακόμη και συγκεκριμένα άρθρα τα οποία μπορεί να αποθηκεύσει, να εκτυπώσει ή να στείλει με e-mail. Για την πρόσβαση στην υπηρεσία απαιτείται εγγραφή ενώ οι υπηρεσίες που διατίθενται προς το παρόν δωρεάν θα απαιτούν στο μέλλον κάποιο αντίτιμο που δεν έχει ακόμα καθοριστεί.

Η αίσθηση που αποκομίζει κανείς φυλλομετρώντας το τεράστιο αρχείο της εφημερίδας είναι μοναδική. Πόλεμοι, επαναστάσεις, γενοκτονίες, αλλαγές συνόρων, γάμοι, βαπτίσεις, θάνατοι, διαφημίσεις, αγοραπωλησίες και κοινωνικές εκδηλώσεις κι ακόμα εκτιμήσεις που διαψεύστηκαν και άλλες που προδιέγραψαν τη μορφή του σύγχρονου κόσμου.

Από το πρωί που ανακάλυψα το αρχείο (από μια δημοσίευση του Βήματος της Κυριακής) νιώθω σαν κάποιος να μου έδειξε το δρόμο σε έναν απίστευτο θησαυρό.

Διαβάζω στο φύλλο της 23ης Οκτωβρίου 1793: "Εκτέλεση της βασίλισσας της Γαλλίας Μαρίας-Αντουανέτας. Η εκτέλεση έλαβε χώρα στις 11.30 π.μ.(...). Μετά την εκτέλεση τρεις νεαροί έβρεξαν τα μαντίλια τους με το αίμα της. Συνελήφθησαν αμέσως".

Στο φύλλο της 22ας Ιουνίου 1815 την αναλυτική αναφορά στη μάχη του Βατερλό, στο φύλλο της 1ης Οκτωβρίου 1888, την περιγραφή των δολοφονιών του Τζακ του Αντεροβγάλτη. Εντυπωσιακός υπαινιγμός για την κοινωνική προέλευση των θυμάτων: "...και τα δυο θύματα ανήκαν στην ίδια κοινωνική τάξη".



Αναζητώ αναφορές στον επαναστατικό αγώνα των Ελλήνων το 1821. Αποκάλυψη! Το πρώτο άρθρο στο οποίο απαντάται αναφορά στον όρο "Ελλάδα" είναι της 20ης Σεπτεμβρίου 1821: "Η νεότερη Ελλάδα και η υπόθεση των Ελλήνων". Εξεγείρεται ο συντάκτης κατά της πολιτικής των Ευρωπαϊκών κυβερνήσεων. "Άοπλοι και δίχως πολεμική προεργασία αλλά ανήμποροι να αντέξουν πια την τυραννία οι Έλληνες σκλάβοι ρίχτηκαν - με ηρωϊσμό παρά με σύνεση - σε μια τρομερή και άνιση αναμέτρηση". Παρακολουθώ τη συλλογιστική του αρθρογράφου. Μετατόπιση από το συναίσθημα (αυτό που εμείς θα αποκαλούσαμε φιλελληνισμό) στην ψυχρή, λογική εκτίμηση της κατάστασης. Οι Έλληνες, υποστηρίζει, γρήγορα θα είναι κύριοι στο archipelagο (έτσι αποκαλεί το Αιγαίο), κυρίαρχοι των Στενών του Βοσπόρου. Αν τους εγαταλείψουμε στον φανατισμό και στην εκδικητικότητα των Τούρκων, έχουν μόνο μια διέξοδο, τη Ρωσία.  Και δεν είναι μόνο αυτό. Είναι πλούσια η χώρα... Κι εμείς έμποροι. "Ακόμα και στην άθλια κατάσταση που βρίσκεται η Ελλάδα, τα κέρδη από το εξωτερικό εμπόριο ετιμώνται σε 2 εκ. στερλίνες τον χρόνο, καθώς κάποια από τα εγχώρια προϊόντα υψηλής ζήτησης δεν επηρεάζονται από την καταστροφική μανία των εμπολέμων". Κι έπειτα κλείσιμο του ματιού στους αστούς της χώρας που έψαχναν εναγωνίως νέες αγορές: "...ο έμπορος είναι σίγουρο πως θα εξασφαλίσει μια έτοιμη αγορά για τα αγαθά του. Αν μάλιστα την ίδια στιγμή μετέφερε όπλα και πυρομαχικά, αξιωματικούς, στρατιώτες και πολεμικό εξοπλισμό θα υπηρετούσε τα δικά του συμφέροντα με τη νέα τροπή που θα έπαιρναν οι πολεμικές επιχειρήσεις. Βοήθεια αυτού του είδους είναι βέβαιο πως θα εξασφάλιζε πλούσια ανταμοιβή από τη λεία των περιουσιών  των προσφύγων Τούρκων αλλά και από τη διανομή των γαιών που ασφαλώς θα γινόταν υπέρ τους".

Αυτό που γνωρίζαμε ασφαλώς τώρα και με αποδείξεις. Κάπως έτσι προετοιμάστηκε το έδαφος γαι να χαλκευθούν τα δεσμά της πολιτικής και οικονομικής εξάρτησης της χώρας. Κι όλ' αυτά δεκαεπτά μήνες πριν την ανάληψη του Υπουργείου Εξωτερικών της Αγγλίας από τον Κάνιγκ και τη μεταστροφή της αγγλικής εξωτερικής πολιτικής.

Συνεχίζω το ψάξιμο... Στο φύλλο της 20ης Σεπτεμβρίου 1821 δημοσιεύεται η επαναστατική προκήρυξη του "Οδυσσέα, διοικητή των Μακεδόνων". Οι όροι Έλληνας και Μακεδόνας χρησιμοποιούνται ως ταυτόσημοι στο κείμενο. Η εφημερίδα δε φαίνεται να έχει διαφορετική άποψη (και γιατί να έχει άλλωστε).

1822,1823,1824, δάνεια, δουλειές, 1825, 1826, ο Τσάρος Νικόλαος απειλεί τα αγγλικά συμφέροντα, 1827, 1828, 1829, μουδιασμένη αντίδραση στην (καθυστερημένη) γνωστοποίηση της ναυμαχίας του Ναβαρίνου, κι έπειτα 1830, το πρόβλημα του Ηγεμόνα, η αντιπαλότητα στον Καποδίστρια, 1831, 1832, ο Όθωνας βασιλιάς, αποκλεισμοί, Κριμαϊκός, πάλι αποκλεισμοί, 1862-1863, ανοίγει το ζήτημα των Επτανήσων, φυγή του Όθωνα, ένας αντίπαλος λιγότερος λένε οι Times, τα Επτάνησα στην Ελλάδα, μισό αιώνα αργότερα, η Σμύρνη στις φλόγες, αντικειμενικές περιγραφές, Β΄ Παγκόσμιος, θαυμασμός, Δεκεμβριανά, η Αθήνα κατειλημμένη πόλη, ο Τσώρτσιλ στην Έλλάδα, μεταπολεμικές περιπέτειες, δικτατορία, Πολυτεχνείο, μεταπολίτευση. Από πού να αρχίσει και πού να τελειώσει κανείς;

Και παράλληλα πόσο μεγάλη ευκαιρία για μας που διδάσκουμε την Ιστορία να πλουτίσουμε το υλικό μας. Ας ανασκουμπωθούμε όσο το υλικό θα είναι προσβάσιμο...

"Στάση σκέψης...", που λέει η Δημουλά. Με τα δικά μας Γενικά Αρχεία του Κράτους και την εξαγγελθείσα ψηφιοποίηση των αρχείων τους τι γίνεται; Κάθε φορά που επισκέπτομαι τη σελίδα τους με υποδέχεται η ανακοίνωση "Τα περιεχόμενα των ΓΑΚ θα είναι διαθέσιμα στο διαδίκτυο μετά την ολοκλήρωση του Συστήματος Ηλεκτρονικής Διαχείρισης και Διάθεσης Αρχειακού Υλικού". Πότε αλήθεια;

Κυριακή 13 Ιουλίου 2008

Ετικέτες «Big Brother» και προσωπικά δεδομένα

Έχετε αναρωτηθεί με ποιες τεχνολογίες καταγράφονται οι καταναλωτικές σας συνήθειες; Γιατί τα διαφημιστικά φυλλάδια που ξεχειλίζουν το γραμματοκιβώτιο έχουν ολοένα και μεγαλύτερη σχέση με τις τελευταίες σας αγορές; Μπορεί κάμερες να μην υπάρχουν στα δοκιμαστήρια των ρούχων, αλλά οι επιχειρηματίες των πολυκαταστημάτων μπορούν πλέον να γνωρίζουν τι συνδυασμούς κάνατε, τι σας άρεσε, τι δεν σας άρεσε, αλλά και το τι τελικώς αγοράσατε! Και όλα αυτά, σε πραγματικό χρόνο και, βεβαίως, χωρίς εσείς να έχετε την παραμικρή ιδέα! Τίποτα πλέον δεν είναι κρυφό όχι μόνο στα πολυκαταστήματα ρούχων, αλλά και στο σουπερμάρκετ, όπου μπορεί να καταγραφεί ακόμα και το πόσο χρόνο κάνατε για να επιλέξετε ένα πακέτο μακαρόνια ή πόσα λεπτά μείνατε μπροστά στο ράφι με τα λάδια!

Ο «μεγάλος αδελφός» στην περίπτωσή μας δεν είναι κάποιες κάμερες, αλλά κάποιες χάρτινες, κοκάλινες και συχνά μεταλλικές αντικλεπτικές ετικέτες μιας χρήσης. Λειτουργούν με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας, αυτή της αναγνώρισης βάσει της ραδιοσυχνότητας (RFID-Radio Frequency Identification) και αντικαθιστούν, εκείνες που χρησιμοποιούν τον γραμμωτό κώδικα (barcode). Οι κάρτες αυτές βασίζονται στην ίδια τεχνολογία που εφαρμόζεται για την έκδοση των διαβατηρίων στις ΗΠΑ ώστε να γίνεται η εξ αποστάσεως αναγνώριση ενός προσώπου, αλλά και σε εκείνη που χρησιμοποιείται υποχρεωτικά από την αρχή του χρόνου για την καταγραφή των... αιγοπροβάτων των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Σύμφωνα με στελέχη των εταιρειών που εμπορεύονται τα συγκεκριμένα αντικλεπτικά, ο «εγκέφαλός» τους δεν είναι τίποτα άλλο από ένα μικροσκοπικό τσιπάκι που λειτουργεί σε χαμηλή, μέση, ή υψηλή συχνότητα με εμβέλεια αποστολής δεδομένων από 50,8 εκατοστά έως 3 μέτρα.Από το σήμα που εκπέμπουν οι κάρτες αυτές μπορεί να καταγραφεί κάθε μετακίνηση προϊόντος εντός του καταστήματος και άρα να γνωρίζει ο καταστηματάρχης τι επεστράφη στο ράφι και ποιο ρούχο πήγε στα δοκιμαστήρια, αλλά τελικώς δεν αγοράστηκε!

...Ευθέως έχει τεθεί πλέον το θέμα προστασίας των προσωπικών δεδομένων. Οπως διαβεβαίωσαν την «Κ.Ε.» στελέχη της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων (ΑΠΠΔ), αρκετές είναι οι εταιρείες που έχουν ζητήσει άδεια για τήρηση αρχείου με πληροφορίες από κάρτες RFID. Επετράπη όμως μόνο η αποθήκευση εκείνων των στοιχείων που αναγράφονταν ούτως ή άλλως σε μία απλή απόδειξη (προϊόν και τιμή). «Είναι παράνομο», τονίζουν τα ίδια στελέχη, «να τηρούνται αρχεία με τις καταναλωτικές συνήθειες των πελατών ή με άλλα προσωπικά τους δεδομένα». Σύμφωνα, ωστόσο, με πληροφορίες της «Κ.Ε.», κάποιες επιχειρήσεις με την πρόφαση των καρτών μελών και των εκπτωτικών γενικότερα καρτών ζητούν και παίρνουν την έγγραφη άδεια για επεξεργασία των πληροφοριών που καταγράφονται στις ετικέτες RFID. Γι' αυτό και η ΑΠΠΔ συμβουλεύει να διαβάζει κανείς προσεκτικά τους όρους για την έκδοση της κάρτας.

 Το πρόβλημα πάντως έχει πάρει ήδη πανευρωπαϊκές διαστάσεις. Η Κομισιόν, απαντώντας σε ερώτηση του ευρωβουλευτού της Ν.Δ., Μ. Αγγελάκα, ανακοίνωσε ότι εντός του καλοκαιριού θα εκδώσει οδηγία για τη «χρηστή χρήση των αντικλεπτικών», καθώς έχει δεχτεί ήδη πολλές καταγγελίες.Από την άλλη πλευρά, τώρα, οι επιχειρήσεις καταθέτουν ως επιχείρημα για τη χρήση των αντικλεπτικών νέας τεχνολογίας την περιορισμένη αποδοτικότητα των παλιών συστημάτων και την αύξηση των κλοπών.

Από άρθρο του Χρυσόστομου Μπίκατζικ στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία

Σάββατο 12 Ιουλίου 2008

Google Lively και Second Life: Μια πρώτη απόπειρα συγκριτικής θεώρησης

Είναι δυο - τρεις μέρες τώρα που ασχολούμαι με το Google Lively. Στην αρχή από περιέργεια και στη συνέχεια από ένα ειδικό ενδιαφέρον που έχω για τους εικονικούς κόσμους και τις δυνητικές χρήσεις τους στην εκπαίδευση. Αν και είναι νωρίς για να αποκρυσταλλώσουμε άποψη, μπορούμε ωστόσο να καταλήξουμε σε μερικά πρόχειρα συμπεράσματα.

Συμπέρασμα πρώτο: Το Lively δε θα υπήρχε αν δεν υπήρχε το Second Life. Η μεγάλη επιτυχία του SL φαίνεται πως βάρυνε αποφασιστικά στην απόφαση της Google να χρηματοδοτήσει το project. Οι επιρροές του SL είναι κάτι παραπάνω από εμφανείς τόσο στη σχεδίαση του εικονικού περιβάλλοντος όσο και στη σχεδίαση της διεπαφής του χρήστη.

Συμπέρασμα δεύτερο: Παρά τις ομοιότητες των δυο εικονικών κόσμων πιστεύω ότι θα αδικούσε κανείς το Lively αν το θεωρούσε απλή αντιγραφή (και μάλιστα επί τα χείρω) του SL, ένα είδος "Second Life για τις μάζες" ή "Second Life των φτωχών", όπως αρχικά χαρακτηρίστηκε.  Παρά τις επιφανειακές ομοιότητες οι δυο κόσμοι έχουν περισσότερες διαφορές από κοινά σημεία.

  • Το SL απευθύνεται σε ενήλικο κοινό σε αντίθεση με το Lively που φαίνεται να στοχεύει σε εφήβους (άνω των 13 ετών).

  • Το SL έχει τους μόνιμους κατοίκους του (residents) σε αντίθεση με το Lively που απαιτεί απλώς ένα λογαριασμό στο Gmail.

  • To SL συνιστά έναν ολοκληρωμένο εικονικό κόσμο, με "γεωγραφικές συντεταγμένες" και "χωροταξικά δεδομένα". Ο κάτοικος του μπορεί να "ταξιδέψει" σ' ένα περιβάλλον που συντίθεται από τις ιδιοκτησίες και τις κατασκευές των μελών του. Στο Lively κάθε χρήστης δημιουργεί τον προσωπικό του εικονικό "μικρόκοσμο" (ένα νησάκι, ένα δωμάτιο, μια αίθουσα διαλέξεων) και εκεί υποδέχεται τους προσκεκλημένους του.

  • Το σημαντικότερο: το SL είναι ένας μοναδικός, εναλλακτικός προορισμός του διαδικτύου. Για να το πούμε πιο απλά, για να μοιραστείς την εμπειρία του SL πρέπει να μπεις στο SL. Παρά τις προσπάθειες που έγιναν για την επικοινωνία του SL με άλλες εφαρμογές (πχ το Sloodle που επιτρέπει την ανταλλαγή δεδομένων μεταξύ του SL και του συστήματος διαχείρισης μαθημάτων Moodle) παραμένει στην πράξη αποκομμένος από το υπόλοιπο διαδίκτυο. Αντίθετα, με το Lively η Google δεν επιχειρεί να δημιουργήσει έναν ακόμη εναλλακτικό προορισμό για το διαδίκτυο. Η εφαρμογή της είναι έτσι σχεδιασμένη ώστε να αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι των υπόλοιπων εφαρμογών του διαδικτύου. Μπορούμε να προσαρτήσουμε τον εικονικό μας χώρο στην ιστοσελίδα μας, στο blog μας, σ΄ ένα wiki ή σε μια ενότητα μαθήματος στο moodle.


Κι εδώ θεωρώ ότι εντοπίζεται η μαναδικότητα του Lively. Χτισμένο πάνω στη λογική των κατανεμημένων τεχνολογιών (distributed technologies) το Lively επιτρέπει τη χρήση του από οπουδήποτε, γεγονός που από μόνο του δημιουργεί εξαιρετικές προοπτικές για την εκπαίδευση.  

Για να γίνουν περισσότερο κατανοητές οι προοπτικές ας δούμε ένα παράδειγμα. Έχω επισκεφτεί την ιστοσελίδα του youtube δέκα-δεκαπέντε φορές. Έχω  δει όμως εκατοντάδες βίντεο προερχόμενα από το youtube. Πού; Μα σε ιστοσελίδες, blogs, στο facebook, στο myspace. Φανταστείτε τώρα εκπαιδευτικές εφαρμογές ή μαθήματα σε ιστοσελίδες, blogs, Learning Management Systems ή Course Management Systems με  ενσωματωμένη τη δυνατότητα επικοινωνίας και ανταλλαγής απόψεων στο Lively...

Η εφαρμογή έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον που απ' ότι φαίνεται το μοιράζονται πολλοί κάτοικοι του διαδικτύου απ' όλο τον πλανήτη. Έχουν περάσει μόλις τέσσερις ημέρες από την επίσημη παρουσίαση της εφαρμογής και μια αναζήτηση στο Google με τους όρους Google+Lively επιστρέφει ήδη 88.600 αποτελέσματα. Κάτι μου λέει ότι οι εξελίξεις θα είναι πολύ ενδιαφέρουσες... 

It's time for change...

Εκείνο το "Ηλεκτρονική Μάθηση" ερχόταν λιγάκι στενάχωρο... Έπρεπε να απολογείται διαρκώς για αποδράσεις σε θέματα και απόψεις "εκτός πεδίου".


Αλλάξαμε λοιπόν το κεραμίδι πάνω από το κεφάλι μας. Νέος τίτλος: "Εικονική Πραγματικότητα".


Φτιαγμένη pixel pixel και πιο ευρύχωρη -ελπίζουμε- για να χωρά ανταποκρίσεις θερμών επεισοδίων στα σύνορα των δυο κόσμων...

Πέμπτη 10 Ιουλίου 2008

Google Lively: Μια πρώτη γνωριμία

Η τεράστια απήχηση του Second Life δεν άφησε ασυγκίνητη την Google που έσπευσε να ανακοινώσει έναν νέο τρισδιάστατο εικονικό κόσμο που ονομάζεται Google Lively. Το Lively αποτελεί το πνευματικό δημιούργημα μιας 29χρονης υπαλλήλου της Google, της Niniane Wang, η οποία χρησιμοποίησε το 20% του χρόνου της στο γραφείο για να ασχοληθεί με το προσωπικό της σχέδιο. Ας σημειωθεί ότι η Google επιτρέπει στους υπαλλήλους της να χρησιμοποιούν το 20% του εργασιακού τους χρόνου όπως επιθυμούν (ας τα βλέπουν οι ιθαγενείς θεωρητικοί της εντατικοποίησης της εργασίας που παράλληλα μιλούν για εφευρετικότητα και καινοτομία).
Στόχος της Niniane ήταν η εκφραστικότερη επικοινωνία μεταξύ μελών από διάφορα sites κοινωνικής διαδικτύωσης όπως το Μyspace και το Facebook. Οι χρήστες του Lively μπορούν να δημιουργούν ένα τρισδιάστατο άβαταρ για τον εαυτό τους (ανδρικό, γυναικείο ή κάποιου φανταστικού είδους) που αποτελεί την ταυτότητά τους στον εικονικό κόσμο. Παράλληλα, μπορούν να δημιουργούν το δικό τους εικονικό περιβάλλον (από ένα παιδικό δωμάτιο ως ένα εξωτικό νησί) και να προσκαλούν σ' αυτό φίλους και γνωστούς απ' όλο τον κόσμο.
Το Lively σε αντίθεση με το Second Life, το οποίο απευθύνεται αποκλειστικά σε ενήλικες, είναι ένας χώρος στον οποίο οι έφηβοι (άνω των 13 ετών) θεωρητικά θα μένουν μακρυά από παράνομο περιεχόμενο και κάθε είδους πιθανή παρενόχληση. Και λέμε θεωρητικά, γιατί τη στιγμή που γράφεται αυτό το κείμενο, το Lively κυριολεκτικά βομβαρδίζεται από πορνογραφικό υλικό. [update 13/7/2008: Φαίνεται ότι οι πολλές διαμαρτυρίες των πρώτων ημερών έπιασαν τόπο. Στις 13/07 κανένας εικονικός κόσμος με "περίεργο" περιεχόμενο δεν  εμφανίζεται, τουλάχιστον μεταξύ εκείνων με τη μεγαλύτερη επισκεψιμότητα.]
Προς το παρόν διατίθεται μόνο για τα Windows (Xp και Vista) και για τους φυλλομετρητές Internet Explorer και Firefox. Παρότι βρίσκεται σε beta έκδοση (παρουσιάζει μάλιστα προβλήματα downtime και σταθερότητας) παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και για εφαρμογές ηλεκτρονικής μάθησης.
Θα επανέλθουμε λοιπόν άμεσα (ελπίζω σε μερικές μέρες να είναι έτοιμη και μια μικρή εκπαιδευτική εφαρμογή που θα ενσωματωθεί στο blog).
Προς το παρόν, δείτε το επίσημο βίντεο παρουσίασης της Google και πάρτε μια πρώτη γεύση...

[youtube 5YbwfOucET8]

Τώρα είναι ολοφάνερο...


Άλλη μια εξαγγελία για σύσταση διακομματικής επιτροπής για το πολιτικό χρήμα, αυτή τη φορά "πειραγμένη" με το Wordle, που δημιουργεί "συννεφάκια κειμένου" από το αρχικό κείμενο που θα του δώσετε.  Τώρα μάλιστα! Είναι ολοφάνερο τι θέλει να πει... Δοκιμάστε το!

Gmail: προστασία από την αφηρημάδα

Πολλοί χρήστες χρησιμοποιούν το Gmail από διαφορετικούς υπολογιστές (εργασιακοί χώροι, σπίτι, internet cafe κλπ) και πολλές φορές ξεχνούν να αποσυνδεθούν.  Έτσι πολύτιμα προσωπικά δεδομένα παραμένουν εκτεθειμένα σε αδιάκριτα βλέμματα. Η Google πρόσθεσε στο  Gmail μία νέα δυνατότητα που μπορούν να χρησιμοποιήσουν οι χρήστες του Firefox και του Internet Explorer 7. Στο κάτω μέρος του Gmail θα εμφανίζεται μήνυμα που θα αναφέρει σε πόσους υπολογιστές είναι ενεργός ο λογαριασμός. Επίσης, θα παρέχονται οι IPs από τις οποίες έχει γίνει σύνδεση παλιότερα και άλλες πληροφορίες. Επιπλέον, οι χρήστες θα έχουν τη δυνατότητα να γνωρίζουν σε πόσους υπολογιστές ταυτόχρονα είναι ανοιχτός ο λογαριασμός τους και θα έχουν τη δυνατότητα να κάνουν απομακρυσμένα αποσύνδεση.

Τετάρτη 9 Ιουλίου 2008

Πώς μπορώ να παρακολουθώ το παιδί μου;

http://digital.tanea.gr/subscribers/Page.aspx?d=20080707&pn=1 Η ΙΣΤΟΡΙΑ έχει συγκλονίσει το σύμπαν: μια από τις πιο φρικιαστικές απάτες που έχουν γίνει στο Διαδίκτυο με θύμα ένα νεαρό- και πλέον νεκρό13χρονο κορίτσι. Η κοινή γνώμη παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα τη δίκη που άρχισε στην Αμερική. Το γεγονός παλαιότερο: ξεχάστηκε και επανήλθε δυναμικά στο προσκήνιο έπειτα από τις έρευνες του FΒΙ.

Δύο παιδιά στην εφηβεία τους γνωρίζονται μέσα από μια δημοφιλή ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης, ένα site με εκατομμύρια μέλη ανά την υφήλιο.

Ο Τζος Έβανς, 16 ετών, μόλις μετακομίζει στη γειτονιά της 13χρονης Μέγκαν, αρχίζει να επικοινωνεί διαδικτυακά μαζί της. Της γράφει πως δεν πάει σχολείο: εκπαιδεύεται στο σπίτι με ιδιαίτερα μαθήματα. Δεν έχει τηλέφωνο: δεν το είχαν εγκαταστήσει ακόμα.

Σιγά σιγά, οι «συνομιλίες» γίνονται όλο και πιο εξομολογητικές. Ένα «εξ αποστάσεως ειδύλλιο» δεν αργεί να ανθήσει. (Φυσικά, δεν έχουν συναντήσει ποτέ ο ένας τον άλλον.)

Η Μέγκαν χαρούμενη, ετοιμάζει το πάρτι γενεθλίων της. Τότε, εντελώς ξαφνικά, ο 16χρονος αλλάζει. Γίνεται επιθετικός, σαρκαστικός, τη βρίζει, την κατηγορεί ότι είναι διπρόσωπη.

Η Μέγκαν τα χάνει, αποσυντονίζεται, παγώνει.

Και δεν ξέρει ακόμα ότι τα χειρότερα έρχονται.

Γιατί ο Τζος είχε αποθηκεύσει όλες τις συνομιλίες με το κοριτσάκι. Και μια ωραία πρωία δημοσιοποιεί την ιστοσελίδα που περιείχε τις εξομολογήσεις της, τα μυστικά της, τη ζωή της ολόκληρη. Έτσι φόρα παρτίδα, κάνει την ψυχή της βορά στα κοφτερά δόντια γνωστών και αγνώστων.

Η Μέγκαν δεν αντέχει τον χλευασμό, τον διασυρμό από γνωστούς, γείτονες, συμμαθητές, φίλους. Κι όταν ο Τζος της έστειλε το τελευταίο μήνυμα «Νομίζω ότι ο κό σμος θα είναι πολύ καλύτερος χωρίς εσένα», το 13χρονο κοριτσάκι κρεμιέται στην ντουλάπα του παιδικού του δωματίου. Έτσι ξεψύχησε, έτσι τη βρήκε η μάνα της...

Μετά τον θάνατό της, βγήκαν όλα στη φόρα. Ο ηθικός αυτουργός του εγκλήματος, ο 16χρονος Τζος, ούτε Τζος λεγόταν ούτε 16χρονος ήταν.

Όλο αυτό το ειδύλλιο, όλη αυτή η φρικαλέα εικονική πραγματικότητα που οδήγησε στην αυτοκτονία, ήταν το δημιούργημα μιας γειτόνισσας της μικρής Μέγκαν. Όνομα: Λόρι Ντρου.

Αυτή παρίστανε τον (ανύπαρκτο) Τζος! Αυτή οδήγησε ψυχρά, συνειδητά, οργανωμένα τη μικρή σε θάνατο. Πρώτα κερδίζοντας την εμπιστοσύνη της, ύστερα διαπομπεύοντάς την, σπρώχνοντάς της στον πάτο: μέχρι να φτάσει στην αυτοκτονία, που ήταν και το τελικό ζητούμενο της Λόρι Ντρου.

Γιατί το έκανε αυτό; Ποιο το κίνητρο; Η Λόρι είχε μια κόρη τη Σάρα. Σάρα και Μέγκαν ήταν χρόνια κολλητές φίλες. Σε κάποια φάση, η φιλία τους διακόπηκε. Τότε η μητέρα- Λόρι μεταμορφώθηκε σε έφηβο- Τζος. Για να εκδικηθεί τη νεαρή γειτονοπούλα, πρώην φίλη της κόρης της.

Αργότερα, στην Αστυνομία η Λόρι Ντρου μόνο μετανιωμένη δεν εμφανίστηκε. Ο συνήγορός υποστήριξε ότι η μικρή ήταν ένα προβληματικό παιδί που έπασχε από κατάθλιψη. Κι ότι το μόνο που επεδίωκε η πελάτισσά του ήταν να μάθει τους λόγους που «ξέκοψε» τη φιλία με την κόρη της.

Όταν μαθεύτηκε πως μια γυναίκα 47 χρόνων έστησε παγίδα θανάτου σε ένα 13χρονο κοριτσάκι, ξέσπασε ο χαμός. Η οργή του κόσμου ανάγκασε την Αστυνομία της περιοχής να περιπολεί το σπίτι της γυναίκας μέρα- νύχτα γιατί οι γείτονες είχαν σκοπό να τη λιντσάρουν!

Στο μεταξύ, η κινητοποίηση της διαδικτυακής κοινότητας ήταν τεράστια με χαρακτηριστικά ψυχολογίας του όχλου. Μέσα από γνωστές σε όλους μας υπηρεσίες ο καθένας μπορούσε με δυο- τρία κλικ να βρει όλα τα προσωπικά δεδομένα της Λόρι Ντρου. Διεύθυνση, τηλέφωνα, μέχρι και φωτογραφίες του σπιτιού της.

Το καταπληκτικό είναι άλλο: ότι σύμφωνα με τη δήλωση του σερίφη της περιοχής, η Λόρι Ντρου - παρά το αξιόποινο των πράξεών της- ΔΕΝ ΥΠΕΠΕΣΕ ΣΕ ΑΔΙΚΗΜΑ. Όμως, στις 15 Μαΐου 2008, το ομοσπονδιακό δικαστήριο άσκησε δίωξη εναντίον της Λόρι Ντρου με τις κατηγορίες της συνωμοσίας και της άσκησης συναισθηματικής βίας. Οι διώξεις αυτές μπορούν να επισύρουν ποινή φυλάκισης μέχρι και 25 χρόνια.

Η Λόρι Ντρου είναι σήμερα γνωστή ως η «χειρότερη μητέρα στις ΗΠΑ».

Όσο για το ηθικόν δίδαγμα; Βγαίνει από μόνο του:

ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ να ξέρουμε τι κάνουν τα παιδιά μας όταν ανοίγουν τον υπολογιστή τους.

ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ να τους μάθουμε πως ο «άλλος χρήστης» στο όποιο τσατ μπορεί να ΔΗΛΩΝΕΙ συνομήλικός τους και να είναι έως και ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΗΣ. ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ να τους μαθαίνουμε να μη μοιράζονται ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ τα προσωπικά τους δεδομένα.

Να μη λένε ποιοι είναι, τι κάνουν, πού μένουν.

Να μην εμπιστεύονται ένα «πληκτρολόγιο» από το πουθενά.

Και να καταλάβουν πως αυτό το μέσον μπορεί να είναι χρηστικό, ψυχαγωγικό, ενημερωτικό, «επικοινωνιακό»... αλλά πάντα υπάρχει και η αθέατη πλευρά της σελήνης: αυτήν που εμείς ως γονείς ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ να διδάξουμε στα παιδιά μας. Για να υπάρχουν λιγότερες «Μέγκαν» στο μέλλον...

Αν προφταίνουμε ακόμα... Αν αυτό είναι ακόμα εφικτό...

ΥΓ: Αφιερωμένο σε όλους τους γονείς που δηλώνουν χαλαρά «α, εγώ δεν έχω ιδέα από κομπιούτερ. Σ΄ αυτά το παιδί μου πραγματικά σκίζει».

Τζογάροντας για την παιδεία

Η ολοσέλιδη καταχώριση του ΟΠΑΠ κοσμούσε τις εφημερίδες του Σαββατοκύριακου: "Επενδύουμε στην ΠΑΙΔΕΙΑ"-από κάτω και με πιο μικρά στοιχεία: "Με συνέπεια και διαφάνεια"-από κάτω και με ακόμη πιο μικρά στοιχεία: "Το μορφωτικό επίπεδο ενός λαού χαρακτηρίζει το παρόν του και προδικάζει το μέλλον του. Η γνώση συνιστά κλπ κλπ" και λίγο πιο κάτω το ψητό: "Γι αυτό και η ΟΠΑΠ ΑΕ, στα πλαίσια του Προγράμματος Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης, το 2008 θα διαθέσει ?3.000.000 για τη στήριξη εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και δραστηριοτήτων, βοηθώντας έτσι τη χώρα να κάνει ένα σίγουρο βήμα προς τα εμπρός".
Παρά τη δυσπιστία που τρέφω για τα προγράμματα εταιρικής ευθύνης, δε θέλω να είμαι μίζερος.

Θετική και γενναιόδωρη η προσφορά, γαλαντόμος ο ΟΠΑΠ (όταν μάλιστα στις 31 Μαρτίου 2008 έχεις ανακοινώσει κέρδη πφ ύψους ?277.001.000 -πηγή: capital.gr - μπορείς να είσαι large). Αλλά δε μπορώ να μη κάνω δυο σκέψεις:



  • Λύνεται το πρόβλημα υποχρηματοδότησης της εκπαίδευσης με χορηγίες και συνεισφορές;

  • Αρκούν τρία εκατομμύρια ευρώ (και όποιες εκπαιδευτικές ευκαιρίες δημιουργήσουν) για να αντισταθμίσουν τα προβλήματα και την ανέχεια (που μεταφράζεται και σε λιγότερες εκπαιδευτικές ευκαιρίες) που δημιουργεί ο τζόγος; Και μη μου πείτε ότι ο κρατικός τζόγος είναι άλλο!


Επειδή πάντως, η καταχώριση έκλεινε με την υπόσχεση "Διαφανείς διαδικασίες, χειροπιαστά έργα" κι εμένα -όλα κι όλα- μ' αρέσουν και οι διαφανείς διαδικασίες και τα χειροπιαστά έργα είπα να το ψάξω λίγο περισσότερο (είναι κι εκείνη η αίθουσα πολλαπλών χρήσεων που χρόνια ονειρεύομαι και τα smartboards που από τότε που είδα τι κάνουν δε μπορώ να ησυχάσω). Λοιπόν στον ιστοτόπο του ΟΠΑΠ υπάρχουν περισσότερες πληροφορίες για το πρόγραμμα, υπάρχουν και κάποιες αναφορές σε δείκτες που κρίνουν την έγκριση μιας πρότασης. Επειδή δεν τους πολυκατάλαβα έριξα μια ματιά στις προτάσεις που έχουν εγκριθεί (στον άξονα ΠΑΙΔΕΙΑ) ως τώρα μπας και βγάλω άκρη. Έχουμε και λέμε λοιπόν:

  • 7/7/2008 Κεντρικός Σύλλογος Πολυτέκνων Γονέων Νομού Θεσσαλονίκης «οι Άγιοι Πάντες» Η ΟΠΑΠ Α.Ε. ενίσχυσε τον Κεντρικό Σύλλογο Πολυτέκνων γονέων Νομού Θεσσαλονίκης «οι Αγιοι Πάντες»,με το ποσό των 3.500,00, που θα διατεθούν για την βράβευση 7 αθλητριών και αθλητών, πολυτέκνων οικογενειών, που κατέκτησαν μετάλλια σε πανελλήνιους και διεθνείς αγώνες.

  • 7/7/2008 Αθλητιατρική Εταιρία Ελλάδος-Επιστημονικό Σωματείο  Η ΟΠΑΠ Α.Ε. ενίσχυσε την Αθλητιατρική Εταιρία Ελλάδος, με το ποσό των 10.000,00, για την κάλυψη μέρους των εξόδων διοργάνωσης του 9ου διεθνούς συνεδρίου της Αθλητιατρικής Εταιρείας Ελλάδας και του  7ου Ελλαδο-Κυπριακού Αθλητιατρικού συνεδρίου

  • 7/7/2008 Ένωση Πρακτόρων ΠΡΟ-ΠΟ Αττικής- Πειραιώς (Ε.Π.Π.ΑΠ.) Η ΟΠΑΠ Α.Ε. ενίσχυσε την Ε.Π.Π.ΑΠ. με το ποσό των 15.000,00, προκειμένου να διατεθεί για χρηματική επιβράβευση των παιδιών των πρακτόρων, που εισήχθησαν σε Ιδρύματα Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

  • 7/7/2008 Ελληνική Εταιρία Επιστημόνων και Επαγγελματιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών (Ε.Π.Υ.)  Η ΟΠΑΠ Α.Ε. ενίσχυσε την Ε.Π.Υ. με το ποσό των 120.000,00?, προκειμένου να διατεθεί στην χρηματοδότηση του Πανελληνίου Διαγωνισμού Πληροφορικής (ΠΔΠ), συνολικής διάρκειας δώδεκα (12) μηνών, ο οποίος διεξάγεται κάθε χρόνο κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους με την συμμετοχή μαθητών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, με σκοπό την καλλιέργεια της πληροφορικής παιδείας και των νέων τεχνολογιών.

  • 18/6/2008 Μαθητικές εκδηλώσεις Πρώτη 2002 Η ΟΠΑΠ Α.Ε. ενίσχυσε την Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία «Μαθητικές εκδηλώσεις Πρώτη 2002», με το ποσό των 80.000,00?, για την κάλυψη των εξόδων διοργάνωσης και διεξαγωγής της «7ης Μαθητιάδας Σερρών», που φέτος διεξήχθη από 9 ως 14 Μαΐου 2008, στον ευρύτερο Νομό Σερρών, με τη συμμετοχή 1.300 μαθητών Γυμνασίων από τους 52 Νομούς της Ελλάδας, καθώς και σχολεία της ομογένειας από όλες τις ηπείρους. Οι μαθητές στην 7η Μαθητιάδα, δραστηριοποιήθηκαν στους τομείς του Αθλητισμού, Πολιτισμού, Περιβάλλοντος και Υγείας, ενώ έλαβαν μέρος και σε σειρά εκδηλώσεων για την συνέχιση της Ολυμπιακής Κληρονομιάς με τίτλο «Η φλόγα συνεχίζει το ταξίδι της, από την Αθήνα στο Πεκίνο» και σκοπό την μεταφορά του μηνύματος για τη σημασία και τις αξίες των Ολυμπιακών Αγώνων.

  • 24/3/2008 Σωματείο Φάρος Τυφλών της Ελλάδος Ενισχύσαμε το Σωματείο Φάρος Τυφλών της Ελλάδος με την αγορά κοπτικού μηχανήματος για την παραγωγή εντύπων, βιβλίων και περιοδικών Braille. Ο τύπος του συγκεκριμένου κοπτικού μηχανήματος είναι BOWE, και στοίχησε ? 25.000,00. Η ΟΠΑΠ Α.Ε. υποστηρίζει δραστηριότητες και προγράμματα που στοχεύουν στην καλύτερη επιμόρφωση των ατόμων με προβλήματα όρασης και άλλων αναπηριών.


Είναι προφανές ότι οι προτάσεις που εγκρίθηκαν βοηθούν "...τη χώρα να κάνει ένα σίγουρο βήμα προς τα εμπρός" που έλεγε και η διαφήμιση.

Μου φαίνεται ότι η αίθουσα πολλαπλών χρήσεων και τα smartboards θα περιμένουν για πολύ ακόμα.

Αν εσείς πάντως αισθάνεστε τυχεροί μπορείτε να δοκιμάσετε. Άλλωστε, αν τα υπολόγισα καλά, περισσεύουν άλλα 2.700.000?. Στον ιστοτόπο του ΟΠΑΠ υπάρχει και φόρμα εκδήλωσης ενδιαφέροντος.

Κι αν σου κάτσει;

Κυριακή 6 Ιουλίου 2008

Πάμε Opera;

Τον φυλλομετρητή Opera τον είχα δοκιμάσει στο παρελθόν και είχα απογοητευτεί. Υπέφερε από τις παιδικές ασθένειες όλων των "θέλω να γίνω Internet Explorer στη θέση του Internet Explorer" λογισμικών. Πρόσφατα χρειάστηκε να ελέγξω τη συμβατότητα μιας διαδικτυακής εφαρμογής και χρειάστηκε να τον επανεγκαταστήσω. Ε, λοιπόν αποκάλυψη! Έξυπνη και καθαρή σχεδίαση, καλή διαχείριση αναζητήσεων, πανέξυπνη οπτικοποιημένη διαχείριση των bookmarks, ενσωματωμένες εφαρμογές ηλεκτρονικής αλληλογραφίας, διαχείρισης ειδήσεων και διαχείρισης μεταφορτώσεων (που υποστηρίζει εγγενώς  και αρχεία bit torrent παρακαλώ), ικανοποιητικότατη συμβατότητα με τις ισχύουσες προδιαγραφές του Παγκόσμιου Ιστού.

Το σημαντικότερο όμως: είναι ΓΡΗΓΟΡΟΣ!

Σε σχέση με τον Internet Explorer και τον Firefox που κυριαρχούν στο μεγαλύτερο τμήμα της αγοράς, ο Opera, που χρησιμοποιείται μόλις από το 0,97% των χρηστών του διαδικτύου, καταφέρνει να είναι ως και 30% ταχύτερος. Δοκιμάστε τον (ήδη βρίσκεται στην έκδοση 9.51) σε ώρα που το Σχολικό Δίκτυο στενάζει και βγάλτε τα συμπεράσματά σας...

Κοπάνα από τη δουλειά και κοινωνική αντίσταση

Υπάρχει σχέση ανάμεσα στην κοινωνική αντίσταση, την ?κοπάνα? από τη δουλειά, τις ?αναρρωτικές? άδειες, την πρόωρη συνταξιοδότηση; Ο Κώστας Βεργόπουλος απαντά καταφατικά, σε ενδιαφέρον κείμενό του που δημοσιεύτηκε στην Ελευθεροτυπία της 4ης Ιουλίου. Αντιγράφω ανερυθρίαστα ένα τμήμα του (συνιστώντας πάντως να το διαβάσετε ολόκληρο για να βγάλετε τα συμπεράσματά σας):

"...Στην Ιστορία οι μείζονες κοινωνικές αναφλέξεις πραγματοποιήθηκαν οσάκις οι πολιτικοί δίαυλοι είχαν κλείσει και η εξουσία θεωρούσε ότι είχε έτσι εξασφαλισθεί. Αυτό επιβεβαιώθηκε το 1789, το 1848, το 1871: την πολιτική συναίνεση ανάμεσα σε όλες τις πλευρές του επίσημου πολιτικού φάσματος ανέτρεψαν οι περιφρονημένες, αγνοημένες και υποτιμημένες κοινωνικές δυνάμεις. Σήμερα, για την ακρίβεια της ζωής, οι πολιτικές ηγεσίες ενοχοποιούν την ατελή απελευθέρωση των αγορών και συνιστούν περαιτέρω απορρυθμίσεις και απελευθερώσεις. Ομως, η εμμονή στην ομοιοπαθητική μέθοδο επικαιροποιεί με μαθηματική ακρίβεια την κοινωνική αντίσταση απέναντι σε ένα αναξιόπιστο πολιτικό σύστημα. Ηδη η κοινωνική «αντίσταση» λαμβάνει όλο και πιο άμεσες μορφές στους χώρους εργασίας, άρνηση σε μεγάλη κλίμακα της υπερωριακής εργασίας, αύξηση των απουσιών από τους εργασιακούς χώρους, επέκταση των αδειών από την εργασία λόγω ασθένειας, επιβράδυνση των εργασιακών ρυθμών σε συνδυασμό με τη δημιουργία και επίκληση εργασιακών «προσκομμάτων», πρόωρες μαζικές συνταξιοδοτήσεις. Ολες οι δυνατότητες αξιοποιούνται, προκειμένου ο εργαζόμενος να αποποιηθεί τον ρόλο για τον οποίο τον προορίζει η συναινετικά εφαρμοζόμενη πολιτική των νεοφιλελεύθερων και σοσιαλφιλελεύθερων απελευθερώσεων και απορρυθμίσεων.

Οι δημοσκοπήσεις του Κέντρου Μελετών της Γαλλικής Πολιτικής Ζωής (CEVIPOF) διαπιστώνουν ότι, παρά την απουσία κεντρικού αμφισβητησιακού πολιτικού κινήματος, οι κοινωνικές συγκρούσεις στα επιμέρους μέτωπα δεν έχουν μειωθεί, αλλά πολλαπλασιάζονται, διευρύνονται, επιμηκύνονται χρονικά και «σκληραίνουν» ποιοτικά, σε πλήρη αντιστοιχία με την καταλυτική απόγνωση των κοινωνικών δυνάμεων. Η κοινωνική διαμαρτυρία παραμένει επί του παρόντος περισσότερο διάχυτη, παρά επικεντρωμένη, και γι' αυτό ο κίνδυνος γενικότερης ανάφλεξης εκτιμάται περισσότερο επίκαιρος, παρά ξεπερασμένος..."

Λέτε;

Παρασκευή 4 Ιουλίου 2008

Γεννημένο την 4η Ιουλίου...

Είθισται το πρώτο κείμενο κάθε blog να είναι μια "δήλωση προθέσεων", μια αναφορά δηλαδή στα βασικά του ενδιαφέροντα, στους στόχους και στον "σκοπό" του. Αυτό το κείμενο δε θα ξέφευγε από τον κανόνα...

Θα μιλούσε για το ιδιαίτερο ενδιαφέρον του για την ηλεκτρονική μάθηση και τους εικονικούς κόσμους στην εκπαίδευση, για τη χρήση των ΤΠΕ στη διδασκαλία (κυρίως των φιλολογικών μαθημάτων), για θέματα εκπαιδευτικής (και μη) πολιτικής, για την τεχνολογία, για λογισμικά, για βιβλία και  ταινίες, για όλα εκείνα που μας κάνουν να αισθανόμαστε καλά και εκείνα που μας πληγώνουν.

Θα μιλούσε ακόμα για την ανάγκη της επικοινωνίας, για την ευκαιρία που δίνουν οι τεχνολογίες για δημιουργική όσμωση, για την ευκαιρία που έχουμε να κτίζουμε μέσα από δημιουργικές αντιπαραθέσεις και δύσκολες συμφωνίες κοινότητες πρακτικής, για την ανάγκη να μοιραζόμαστε τη δουλειά μας, τους προβληματισμούς και τις αγωνίες μας.

Και μετά το μάτι πέφτει στο ημερολόγιο... 4 Ιουλίου!

Αν πιστεύεις σε συμπτώσεις άντε να 'χεις εμπιστοσύνη σε blog γεννημένο την 4η Ιουλίου!