Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2009

Street View και προσωπικά δεδομένα

Η Google κατόρθωσε να κερδίσει στην εκδίκαση της πρώτης υπόθεσης που εκδικάστηκε εναντίον της εφαρμογής της Street View. Αμερικανικό δικαστήριο απέρριψε ως αβάσιμη την αγωγή ζευγαριού από το Πίτσμπουργκ σε βάρος της «Google» για παραβίαση του ιδιωτικού τους βίου με αφορμή την εμφάνιση φωτογραφιών της κατοικίας τους στο διαδικτυακό πρόγραμμα χαρτών της εταιρείας, ευρύτερα γνωστού ως «Street View». Η δικαστής έκρινε ότι οι Κριστίν και Ααρον Μπόρινγκ δεν κατόρθωσαν να αποδείξουν ότι η χρήση των φωτογραφιών από το πρόγραμμα συνιστά παραβίαση του ιδιωτικού τους βίου και καταπάτηση περιουσίας.

Παρά την απαλλαγή της όμως, πληθαίνουν οι φωνές εκείνων που ανησυχούν για την ανάπτυξη ενός δικτύου εφαρμογών που μετατρέπουν τα προσωπικά σε δημόσια δεδομένα. Σε άρθρο του στην International Herald Tribune, που αναδημοσιεύει η Καθημερινή, ο Peter Funt, τηλεπαρουσιαστής και δημοσιογράφος, ο οποίος ας σημειωθεί ότι είναι γιος του ανθρώπου που εισήγαγε την Candid Camera στην αμερικάνική τηλεόραση, εκφράζει τις ανησυχίες του:

"Η Google ασχολείται με το Street Views εδώ και δύο χρόνια. Τα ψηφιακά αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά, αλλά απαιτούν έμμισθους οδηγούς, γνωστούς ως GeoImmersive Data Producers, που πηγαινοέρχονται συνεχώς στους δρόμους συλλέγοντας στοιχεία από κάμερες τοποθετημένες σε στέγες.

Η Βοστώνη ήταν μια από τις πρώτες πόλεις που «αιχμαλωτίστηκαν» από το Street Views. Όταν το σύστημα αυτό φτάνει σε μια κοινότητα, προκαλεί συνήθως έντονες συζητήσεις. Για μερικούς, είναι μια εξωφρενική επιδρομή στην προσωπική ζωή. Για άλλους, περιλαμβανομένης της διεύθυνσης του Google, είναι απλώς μια χρήσιμη ?και εμπορικά αξιοποιήσιμη? καινοτομία της νέας τεχνολογίας.
Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση έχει προειδοποιήσει την Google να μη φωτογραφίζει στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Και υπάρχει και η κωμόπολη Νορθ Οουκς, στη Μινεζότα, που το δημοτικό της συμβούλιο επικοινώνησε με την εταιρεία και απαίτησε, εκ μέρους των 4.500 κατοίκων της, να σβηστούν όλες οι φωτογραφίες που είχαν ληφθεί εκεί. Υπάρχουν νόμοι που διαχωρίζουν τη δημόσια ιδιοκτησία από την ιδιωτική, τα δημόσια πρόσωπα από τους απλούς ιδιώτες, απαιτώντας διαφορετική μεταχείριση ως προς την έκθεσή τους στη δημοσιότητα. Ωστόσο, στο σύμπαν του Google αυτά τα σύνορα γίνονται θολά.

Τι θα γινόταν αν στάθμευα ένα τηλεοπτικό συνεργείο σε δημόσιο δρόμο έξω από το σπίτι σας και επί πολλές εβδομάδες κινηματογραφούσα κάθε σας κίνηση; Και πώς θα σας φαινόταν αν ξεχώριζα τις πιο αστείες στιγμές ?όταν π.χ. πατήσατε το παρτέρι με τις τουλίπες προσπαθώντας να παρκάρετε ή όταν γλιστρήσατε κυνηγώντας τη γάτα του γείτονα? και κατόπιν μετέδιδα τηλεοπτικά το φιλμ χωρίς την άδειά σας (σε αντίθεση με την Candid Camera, το σόου που επινόησε ο Αλεν Φαντ, ο πατέρας μου, το 1948);

Τι θα γινόταν αν κάποιος ξεχώριζε ανάμεσα σε χιλιάδες φωτογραφίες του Street Views τα σπίτια που χρειάζονται επισκευές και πουλούσε μετά τα δεδομένα αυτά σε μια οικοδομική εταιρεία;

Με κάθε τεχνολογική καινοτομία, μερικοί νόμοι χρειάζονται επανεξέταση. Το ίδιο και ο τρόπος που προσδιορίζουμε την ιδιωτική μας ζωή. Όπως ο πατέρας μου, έχω περάσει πολλά χρόνια της ζωής μου φωτογραφίζοντας ανυποψίαστους ανθρώπους. Και μπορώ να πω ότι οι τελευταίες εξελίξεις με ανησυχούν. Είναι άλλο να έχεις μία και μοναδική σύντομη συνάντηση με μια κρυμμένη κάμερα. Και είναι άλλο, όπως είπε ο Όργουελ, «να σκέφτεσαι ότι κάθε ήχος που κάνεις ακούγεται και κάθε κίνησή σου καταγράφεται.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου