Τετάρτη 30 Ιουλίου 2008

Bluetooth: ο μεγάλος μαρτυριάρης

Οι κινήσεις εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών ανά τον κόσμο έχουν εντοπιστεί τα τελευταία χρόνια μέσω των σημάτων Bluetooth που εκπέμπουν συσκευές όπως κινητά τηλέφωνα, φορητοί υπολογιστές και ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές. Τα σήματα εντοπίζονται χωρίς να το γνωρίζουν οι χρήστες, μέσω εκατοντάδων ανιχνευτών που έχουν εγκατασταθεί σε διάφορες τοποθεσίες, στο πλαίσιο του προγράμματος Cityware που άρχισε πριν από τρία χρόνια στη βρετανική πόλη Μπαθ. Οι πληροφορίες αποθηκεύονται στη συνέχεια σε μια κεντρική βάση δεδομένων που χρησιμοποιείται για τους σκοπούς της έρευνας σχετικά με το πώς κινούνται οι άνθρωποι στο αστικό περιβάλλον.

Σύμφωνα με άρθρο της Ελίνας Σαράντη στην Ελευθεροτυπία, σκοπός του προγράμματος που υλοποιείται από το Πανεπιστήμιο του Μπαθ δεν είναι ο εντοπισμός της ταυτότητας των πολιτών αλλά η συμπεριφορά των κατοίκων της πόλης ως συνόλου.

Ωστόσο πολλοί επισημαίνουν ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά, καθώς πολλοί χρήστες Bluetooth καταχωρίζουν ονόματα ή ψευδώνυμα, που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τον εντοπισμό της ταυτότητάς τους. Εκπρόσωπος της αρμόδιας ρυθμιστικής αρχής στη Βρετανία δήλωσε στην «Γκάρντιαν» ότι οι πολίτες πρέπει να «σκέφτονται προσεκτικά» πριν ανοίξουν το Bluetooth τους. «Πρόκειται για άλλο ένα παράδειγμα βλακώδους χρήσης της τεχνολογίας», είπε στην εφημερίδα ο Σάιμον Ντέιβις, διευθυντής της οργάνωσης Privacy International για την προστασία της ιδιωτικής ζωής.

Για να έρθουμε στα δικά μας, η χρήση του bluetooth είναι εξαιρετικά διαδεδομένη μεταξύ των μαθητών μας. Στις αυλές των σχολείων αλλά και μέσα στις σχολικές αίθουσες ανταλλάσσονται ακατάπαυστα βιντεάκια, mp3 και άλλα αρχεία (και όχι πάντα με αθώο περιεχόμενο). Τα κινητά τηλέφωνα, παρά την απαγόρευσή τους στα σχολεία, αποτελούν "απαραίτητο" αξεσουάρ των περισσότερων μαθητών συχνά με την ανοχή των ίδιων των γονιών τους.

Πριν από δυο χρόνια, μετά την έκδοση της εγκυκλίου που απαγόρευε τη χρήση των τηλεφώνων στις σχολικές μονάδες, συζητήσαμε το θέμα με τους μαθητές του Λυκείου που υπηρετούσα τότε. Με είχε υποψιάσει η προθυμία να αποδεχτούν το περιοριστικό πλαίσιο της εγκυκλίου και έτσι την επόμενη εβδομάδα που τμήμα μου έγραφε διαγώνισμα είπα να διαπιστώσω ο ίδιος την επιτυχία του μέτρου. Με μια απλή αναζήτηση εντόπισα 14 (δεκατέσσερα) ανοικτά bluetooth σε σύνολο 25 μαθητών, τα περισσότερα μάλιστα με τα ονόματά τους και χωρίς καμιά προστασία πρόσβασης...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου