Θα μου πείτε -και με το δίκιο σας- δέκα ημερών blog είσαι, άρχισες κιόλας να γκρινιάζεις; Δεν γκρινιάζω, καταθέτω την άποψή μου για συζήτηση στο πλαίσιο της κοινότητας των χρηστών του Σχολικού Δικτύου (εντάξει, γκρινιάζω!)
Να πω προκαταβολικά ότι θεωρώ τα ιστολόγια του Σχολικού Δικτύου από τις πιο θετικές πρωτοβουλίες ως τώρα. Τα ολοένα και περισσότερα ενεργά ιστολόγια δε δίνουν μόνο βήμα σε δεκάδες συναδέλφους αλλά δημιουργούν και τις προϋποθέσεις τόσο για δημιουργική όσμωση μεταξύ μας όσο και για τη δημιουργία κοινοτήτων πρακτικής που τόσο έχουμε ανάγκη για να ξεφύγουμε από τα όρια της προσωπικής περιχαράκωσης στα όρια του σχολείου, της τάξης ή του μαθήματός μας.
Όμως, καθώς η κοινότητα μεγαλώνει είναι νομίζω καιρός να συζητηθούν κάποια θέματα που ενώ έχουν τεθεί στο ιστολόγιο της ομάδας ανάπτυξης (ως απορίες ή προσωπικά αιτήματα) δεν έχουν γίνει αντικείμενο ευρύτερης συζήτησης.
Τα blogs του Σχολικού Δικτύου πρέπει να αποφασίσουν αν αποτελούν κλειστή κοινότητα ή όχι. Γιατί αν αποτελούν μια κλειστή κοινότητα με σαφή όρια από το υπόλοιπο διαδίκτυο τότε η σημερινή πολιτική της απαγόρευσης σχολίων από τους μη εγγεγραμμένους χρήστες είναι απολύτως ορθή. Αν, όμως, είναι τμήμα μιας ευρύτερης πραγματικότητας, αν ενδιαφέρει η γνώμη των εκτός Σχολικού Δικτύου "ιστολόγων" και κυρίως αν μας ενδιαφέρει η γνώμη των εποίκων του διαδικτύου τότε αυτή η πολιτική πρέπει να αναθεωρηθεί.
Η παρούσα πολιτική, που επιτρέπει μόνο στα μέλη του ΠΣΔ να σχολιάζουν μια δημοσίευση, απλώς περιχαρακώνει τα ιστολόγια μέσα σ' ένα στενό, αυτοτροφοδοτούμενο κύκλο εκπαιδευτικών που, πολύ φοβάμαι, γρήγορα θα εξαντληθούν χωρίς την αλληλεπίδραση με τους φυσικούς αποδέκτες του λόγου τους. Μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικοί που για τον ένα ή τον άλλο λόγο δεν έχουν λογαριασμό στο ΠΣΔ ή δεν αισθάνονατι άνετα με την επώνυμη κατάθεση άποψης σήμερα αποκλείονται εξ ορισμού.
Προλαβαίνω την ένσταση. Κατανοώ απολύτως τις αντιρρήσεις, τον φόβο των ανεπιθυμήτων μηνυμάτων, των ανώνυμων επιθέσεων και των αντεγκλήσεων. Κατανοώ ότι το ΠΣΔ απευθύνεται και στους μαθητές, γεγονός που το κάνει ιδιαίτερα ευαίσθητο στα κακόβουλα μηνύματα. Να υπερθεματίσω λέγοντας ότι έχω ζήσει σκηνές "απείρου κάλλους" στο παρελθόν στο πλαίσιο της Wordpress.
Αλλά τα ιστολόγια δεν είναι ένας εύκολος, εναλλακτικός τρόπος δημιουργίας ιστοτόπων ούτε ένας απλός τρόπος οργάνωσης περιεχομένου. Η ιδιαιτερότητα και η επιτυχία τους εντοπίζονται στην εγγενή ικανότητά τους να δίνουν λόγο ισότιμο στον αναγνώστη, να φωτίζουν το θέμα πολύπλευρα μέσα από την υποβολή του στη βάσανο της δημόσιας κριτικής.
Ακόμα και η ανωνυμία ακόμα και η ψευδωνυμία υπηρετούν αυτό τον σκοπό, στο βαθμό που κάνουν ευκολότερη τη διατύπωση γνώμης. Αρκεί η άποψη που διατυπώνεται να υπηρετεί την οικονομία της συζήτησης και να είναι έντιμη απέναντι στον εαυτό πρώτα απ' όλα.
Ασφαλώς δεν προτείνω να ανοίξει ο δρόμος στο μπάχαλο. Ούτως ή άλλως οι δυνατότητες της πλατφόρμας της wordpress, που έχει υιοθετήσει το Σχολικό Δίκτυο, επιτρέπουν τον προληπτικό έλεγχο των σχολίων από τον κάτοχο του blog. Ας απενεργοποιηθεί λοιπόν η αυτόματη ανάρτηση σχολίων κι ας μεταφερθεί η ευθύνη της έγκρισης των σχολίων στον διαχειριστή κάθε ιστολογίου. Νομίζω πως κάτι τέτοιο θα απελευθέρωνε σημαντική και πολύτιμη δυναμική και θα άνοιγε τo περιεχόμενο των blogs στους φυσικούς τους αποδέκτες.
Δεν ξέρω αν υπάρχουν συνάδελφοι που μοιράζονται αυτόν τον προβληματισμό αλλά αν υπάρχουν νομίζω ότι μπορούμε να ανοίξουμε τη συζήτηση...
update 30/7/2008. Αρκετές μέρες μετά τη δημοσίευση αυτού του κειμένου ανακάλυψα δημοσίευση συναδέλφου της ιδιωτικής εκπαίδευσης που ενισχύει τον παραπάνω προβληματισμό. Γράφει ο καλός συνάδελφος που διατηρεί το blog Ας μπούμε σε μια τάξη πως με την παρούσα πολιτική του ΠΣΔ δεν μπορεί να πει ούτε ένα ευχαριστώ σε ιστολόγια του Σχολικού Δικτύου που αναφέρονται στη δουλειά του ή να εκφράσει μια γνώμη σε κείμενα συναδέλφων που πορεύονται δρόμους παράλληλους με τον δικό του.(Διαβάστε το ενδιαφέρον κείμενο κάνοντας κλικ εδώ)
[...] από τους “έξω”.Έχω γράψει σχετικά στο
ΑπάντησηΔιαγραφή