Και μην ξεχνάμε...

Αυτή την ώρα την γιορτινή ας είναι η καρδιά μας κοντά σ' όποιον δοκιμάζεται, σ' όποιον υπομένει, σ' όποιον επιμένει, σ' όποιον αντιστέκεται...

Αποχαρακτηρισμός αρχείων ή αλλιώς ...μεγαλώνουμε

Για άλλη μια χρονιά το Foreign Office αποχαρακτήρισε τμήμα των αρχείων για την Ελλάδα. Σειρά είχαν τα αρχεία του 1978. Δεν έφεραν στην επιφάνεια, όπως ήταν αναμενόμενο, κάτι συνταρακτικό. Μέσες - άκρες οι εκτιμήσεις των Άγγλων διπλωματών δεν πολυδιαφέρουν από τη συλλογική μας μνήμη.

Άλλο, όμως, με βάζει σε σκέψεις. Σιγά-σιγά τα αποχαρακτηρισμένα αρχεία συναντιούνται με προσωπικές μνήμες, δείγμα ότι ο χρόνος κυλά αδυσώπητα...

aXXo: Ένας σύγχρονος Ρομπέν των ...ταινιών

Ένα νέο μήνυμα εμφανίστηκε το βράδυ της 15ης Δεκεμβρίου στο «Darkside Released Group», ένα φόρουμ του Διαδικτύου αφιερωμένο στην παράνομη ανταλλαγή ταινιών, μουσικής και βιντεοπαιχνιδιών. Το μήνυμα περιείχε μια παράνομη κόπια του θρίλερ «Καθρέφτες», στο οποίο πρωταγωνιστεί ο Κίφερ Σάδερλαντ. Αν και τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης το αγνόησαν, το γεγονός αυτό ήταν μια στιγμή-ορόσημο για τα εκατομμύρια των χρηστών στον κόσμο που μοιράζονται αρχεία: ήταν η χιλιοστή ταινία που ανέβαζε στο Διαδίκτυο ο aΧΧo, o πιο δημοφιλής πειρατής του Διαδικτύου.

Για τη βιομηχανία του θεάματος είναι ο χειρότερος εχθρός της. Για τους λάτρεις του κινηματογράφου Ρομπέν των Δασών της σύγχρονης εποχής.

Κανένας, όμως, δεν γνωρίζει την ταυτότητα του aΧΧo, του πιο δημοφιλούς και παραγωγικού πειρατή του Διαδικτύου, ο οποίος πρόσφατα διέθεσε τη χιλιοστή ταινία στους θαυμαστές του. Κι εκείνοι έσπευσαν να την κατεβάσουν στον υπολογιστή τους- φυσικά παράνομα.

Το όνομα aΧΧo εμφανίστηκε για πρώτη φορά τον Νοέμβριο του 2005. Απέκτησε φήμη πολύ γρήγορα, τόσο για την ποιότητα των αρχείων που ανέβαζε όσο και για την ευκολία που προσέφερε στον χρήστη του Διαδικτύου στο κατέβασμα του αρχείου. Οι κόπιες που προσέφερε είχαν την ποιότητα του DVD, ενώ το απλό φορμάτ μπορούσε να παίξει σχεδόν σε οποιονδήποτε υπολογιστή. Επιπλέον δεν ξεπερνούσε τα 700 Μb, το κατάλληλο μέγεθος δηλαδή για να εγγραφεί σε ένα CD.

Ο aΧΧo συνηθίζει να υπογράφει τα «προϊόντα» του. Ποιος είναι, όμως, στην πραγματικότητα; Η ταυτότητά του δεν ενδιαφέρει μόνο τις Αρχές, έχει γίνει εμμονή και για τους θαυμαστές του. Η Wikipedia του αφιερώνει εκτεταμένο άρθρο, παραθέτοντας μάλιστα και σχετική "βιβλιογραφία". Τον Μάρτιο του 2007, ένας 28χρονος Ολλανδός μπλόγκερ, που υπογράφει ως Ερνέστο, δημοσίευσε στο μπλογκ του μια σύντομη αλλά αποκλειστική συνέντευξη με τον aΧΧo. Το πρόσωπο που απάντησε στις ερωτήσεις υποστήριξε ότι είναι ένας έφηβος που δουλεύει μόνος του, ένας φιλάνθρωπος που πιστεύει ότι «ο καθένας έχει το δικαίωμα να ψυχαγωγηθεί με μια καλή ταινία». Ο Ερνέστο, πάντως, «δεν έχει ιδέα» αν το πρόσωπο που απάντησε είναι ο αληθινός aΧΧo ή κάποιος φαρσέρ. Σε κάθε περίπτωση, όμως, για τους θαυμαστές του είναι ένας Ρομπέν των Δασών, ένας θεός: βρίσκεται παντού και πάντα.

Η βιομηχανίατου θεάματος εκτιμά ότι το παράνομο κατέβασμα ταινιών στοίχισε τον περασμένο χρόνο 520 εκατομμύρια ευρώ. Κάποιοι, ωστόσο, αμφισβητούν αυτό το νούμερο. «Υπολογίζουν το κόστος υποθέτοντας ότι αν κάποιος δεν κατέβαζε παράνομα μια ταινία θα πήγαινε να τη δει στον κινηματογράφο ή θα αγόραζε το DVD. Αυτό, όμως, δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Πολλοί χρήστες κατεβάζουν μια ταινία αφού την έχουν δει στον κινηματογράφο», δηλώνει η Βέκι Χοτζ, επικεφαλής μια οργάνωσης για τις ελευθερίες στο ψηφιακό σύμπαν. Η μεγαλύτερη ζημιά, εξάλλου, προέρχεται από την ολοένα και μεγαλύτερη κοινωνική αποδοχή που συναντά η παράνομη ανταλλαγή αρχείων. Όπως δηλώνει ο Ντέιβιντ Πράις, «όσο πιο εύκολο γίνεται το κατέβασμα τόσο περισσότερος κόσμος το κάνει. Και χωρίς να πιστεύει ότι κάνει κάτι παράνομο».

• Άρθρο των ΝΕΩΝ


• Λήμμα της Wikipedia


• Και η σχετική "βιβλιογραφία": 

1. RAJIV. M (2008-05-29). "The Axxo effect". The Hindu. Retrieved on 2008-09-07. 


2.  Chinien, Alex. "The revolution will be streamed online". The Link. Retrieved on 2008-09-18.


3. Alleged MPAA Harassment Causes aXXo / Pirate Bay Rift". TorrentFreak (2007-11-07). Retrieved on 2008-08-22.


4. Null, Christopher. "How To: Convert DVD Files to AVI". Yahoo! Inc.. Retrieved on 2008-12-23.


5. Josh Levin (Nov 12, 2008). "AXXo You Are a God" (HTML). Slate. Retrieved on 2008-11-20.


6. "Hack Attack : How to Create aXXo Quality DVD Rips". dailyApps. Retrieved on 2008-12-23.


7. Ernesto (2007-03-11). "Interview: aXXo, The Most Popular DVD Ripper on BitTorrent". TorrentFreak. Retrieved on 2008-01-13.


8. enigmax (2007-04-28). "aXXo Torrents Exploited by Malware Peddlers". TorrentFreak. Retrieved on 2008-01-13.


9. "Scene stealer: The aXXo files" (in British English), The Independent Films, The Independent (Monday 29 December 2008). Retrieved on 30 December 2008. 


10. Cincotta, Katie (2007-07-12). "Going for a song". The Age. Retrieved on 2008-01-13.


11. Johnson, Nels (August 2008). "Click To Play: Why Silverlight Matters". DV Digital Video magazine. Retrieved on 2008-08-20.


12. enigmax. "aXXo Torrents Exploited by Malware Peddlers". TorrentFreak. Retrieved on 2008-12-23.


13. Ernesto (2007-12-20). "Klaxxon Starts Where aXXo Left Off". TorrentFreak. Retrieved on 2008-08-22.


14. Ernesto (2008-03-09). "The BitTorrent Legend Returns: I Am aXXo". TorrentFreak. Retrieved on 2008-01-21.


15. "Return of the "aXXo" Legend!". ITNation India. Retrieved on 2008-11-30

Ροβανιέμι, η πόλη των βαρβάρων

Στη στήλη που διατηρεί στην Ελευθεροτυπία η Μαρία Μυστακίδου, συστήνει καθημερινά στους αναγνώστες της ενδιαφέροντες δικτυακούς τόπους. Σήμερα, πρότεινε τον ιστοτόπο της πόλης του Ροβανιέμι (το χωριό του Αι-Βασίλη, ντε). Σημείωσα τη διεύθυνση για να τον επισκεφτώ με την κρυφή ελπίδα πως θα μάθαινα και κάτι για τους εκατοντάδες αναξιοπαθούντες συμπατριώτες, οι οποίοι  αναγκάζονται, κάθε χρόνο τέτοιες μέρες, να ξενιτευτούν στον αφιλόξενο λαπωνικό βορρά.

Φώναξα μάλιστα και τη μικρή μου κόρη να δει τον Αι-Βασίλη και τους χωριανούς του. Ήρθε ανόρεχτα:

- Σιγά τον Άγιο Βασίλη, είπε, αυτός όλο κάτι πλαστικά ελαφάκια φέρνει. Τα καλά δώρα τα φέρνει ο Γερμανός...

Χάζεψε λίγο τον Άγιο (που δεν τον βρήκε του γούστου της), είπε κάτι για τα ελαφάκια που μοιάζουν με ..."γαϊδούρια" και έφυγε αφήνοντάς με εμβρόντητο. Όχι γιατί έφυγε αλλά απ' αυτά που διάβαζα.

Υποθέστε ότι είχαμε εμείς κάτι ανάλογο με το χωριό του Αι-Βασίλη. Φανταστείτε λίγο τον ιστοτόπο του...

Δε θα αναστέναζε από κατάνυξη; Δε θα ήταν τίγκα στα σουβενίρ, τα κομποσκοίνια, τις εικονίτσες; Δε θα διαφήμιζε ρουμς του λετ και τσίκνα από τοπική σπεσιαλιτέ; Δε θα τύλιγε την τοπική ανάπτυξη σε ολίγη από αρχαίο πνεύμα αθάνατο και αγώνες ενάντια στον ξένο κατακτητή; Κι όλ' αυτά με γουέμπ ντιζάιν τσίλικο, σε φόντο κατά προτίμηση ουρανί, με τζάβα σκριπτ όμορφα, κάθε κλικ και θαύμα, και μουσική υπόκρουση κάτι από ζόρμπα δε γκρηκ.

Αλλά είπαμε, εμείς είμεθα άνθρωποι μεσογειακοί, ζεστοί, εξωστρεφείς και ευφυείς.

Ενώ αυτοί, οι βόρειοι, οι Λάπωνες, οι άξεστοι, οι απόγονοι των βαρβάρων, που έλιαζαν βελανίδια τα φυματικά τους καλοκαίρια, όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες, πώς λέτε ότι διαφημίζουν την πραμάτειά τους;

Με ένα κειμενάκι  λίγων σειρών, σε δώδεκα γλώσσες (δεν τους έφταναν τα εγγλέζικα), και στα ελληνικά μάλιστα, ένεκα οι αναξιοπαθούντες συμπατριώτες που λέγαμε. Πού είναι ο Αι- Βασίλης στο κείμενο οέο; Πουθενά ο Αι - Βασίλης, οι άσχετοι. Αντ' αυτού κάτι ακαταλαβίστικα. Απ' τον τίτλο κιόλας "το Ροβανιέμι- κέντρο διεθνούς τεχνογνωσίας και πολιτισμού". Ρε πλάκα με κάνετε; Πού είναι ο Αι-Βασίλης;

Κι από κάτω η πρώτη παράγραφος (εντάξει, αυτή την έβαλαν σωστά, μετά τον τίτλο). Αντιγράφω: " ...Η πόλη έχει ένα υψηλού εκπαιδευτικού επιπέδου εργατικό δυναμικό έτοιμο να αναλάβει δράση προσφέροντας υψηλής ποιότητας υπηρεσίες και τεχνογνωσία. Συγκριτικά με το μέγεθος του πληθυσμού (60.000 κάτοικοι), ο αριθμός των δημιουργικών επαγγελματιών στο Ροβανιέμι είναι ο τρίτος μεγαλύτερος στη Φινλανδία". Ρε, έχετε τον Άγιο Βασίλη και μιλάτε για την εκπαίδευση και τα δημιουργικά επαγγέλματα; Είστε με τα καλά σας;

Το πράγμα, όμως, χειροτερεύει αμέσως μετά:  "Στο Ροβανιέμι, η ποιότητα ζωής αποτελεί τη στέρεα βάση για την παραγωγική δημιουργικότητα. Μέσα σε αυτό το πλούσιο και λειτουργικό περιβάλλον, πολίτες και επιχειρήσεις μπορούν να αναπτύξουν τις δυνατότητές τους..." Άκου οι άσχετοι, ποιότητα ζωής και τουρισμός. Ρε σεις, φέρτε Έλληνες μάνατζερς να σας κάνουν τον πάγο τσιμέντο, Φαληράκι, Μύκονο και Μάλλια μαζί, να ποτίσουν αγνή μεσογειακή μπόμπα τον τουρίστα, να κάνει τούμπες στο χιόνι και να το φχαριστιέται, κι αφήστε τις φιλοσοφίες με την ποιότητα ζωής.

Αλλά η χαριστική βολή ήρθε αμέσως μετά. Ολόκληρη θεματική περιοχή του ιστοτόπου αφιερωμένη στην εκπαίδευση. Στην πρωτοβάθμια, που οι δάσκαλοι, λέει, είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για τη μόρφωση των παιδιών (το σκεφτήκατε καλά;), τη Δευτεροβάθμια και τη βασική καλλιτεχνική εκπαίδευση που "διδάσκει τα παιδιά", ακούστε το καλύτερο, "ικανότητες αυτοέκφρασης και δεξιότητες χρήσιμες για την επαγγελματική, ανώτερη και ανώτατη ακαδημαϊκή εκπαίδευση" (πώς λένε τον Λάπωνα μπουζουκτσή;)  και την Τριτοβάθμια, με τρία Πανεπιστήμια,  στην οποία φοιτούν 11.000 κάτοικοι της πόλης, δηλαδή το 18% του πληθυσμού (φανταστείτε τρία Πανεπιστήμια στη Μύκονο). Και τότε ποιος σερβίρει σ' αυτήν την πόλη; Αφιλόξενοι βάρβαροι, ε βάρβαροι!

Και πουθενά ο Αι-Βασίλης...

Τέτοια αντιστροφή αξιών στην παγωμένη Λαπωνία. Να ΄χεις το χρυσωρυχείο στα πόδια σου, να σου 'ρχονται ένα εκατομμύριο ματσωμένοι τουρίστες τον χρόνο και συ να χτίζεις Πανεπιστήμια και να στέλνεις τα παιδιά σου να παρα-μορφωθούν αντί να τα κονομήσουν γρήγορα κι εύκολα.

Και τα διαβάζω και συγχύζομαι και βγαίνω απ' τα ρούχα μου χρονιάρες μέρες. Αλλά συγκρατούμαι. Γιατί ξέρω ότι εμείς κινούμαστε σ' άλλες σφαίρες.  Γιατί εμείς είμεθα άνθρωποι μεσογειακοί, ζεστοί, εξωστρεφείς και ευφυείς. Και τα 'χουμε λυμένα αυτά. Και το ξεχνάω. Γιατί έχω να πάω και διάλογο μετά τις γιορτές. Για τις Πανελλαδικές. Γιατί όλα τ' άλλα τα 'χω λύσει...

Ο ιστοτόπος των βαρβάρων

Προσθήκη σε del.icio.us Furl Google StumbleUpon Yahoo MyWeb

(Ξαν)ανοίγει τις πύλες της η Europeana

Η Εuropeana, η ευρωπαϊκή ψηφιακή βιβλιοθήκη που δίνει πρόσβαση σε δύο εκατομμύρια βιβλία, χάρτες, ηχογραφήσεις, φωτογραφίες, αρχειακά έγγραφα, πίνακες και ταινίες, υλικά προερχόμενα από εθνικές βιβλιοθήκες και πολιτιστικά ιδρύματα των 27 κρατών μελών της ΕΕ άνοιξε εκ νέου τις πύλες της στο ευρύ κοινό.

Είχε προηγηθεί μια αποτυχημένη προσπάθεια στις 20 Νοεμβρίου, όταν λίγο μετά τα επίσημα εγκαίνια η εφαρμογή κατέρρευσε, ανήμπορη να διαχειριστεί το φόρτο των 20 εκατομμυρίων χρηστών που προσπάθησαν να συνδεθούν την πρώτη κιόλας ώρα της λειτουργίας της.

Οπως είπε η αρμόδια επίτροπος κ. Ρέντιγκ, η Ευρώπη στοχεύει σε έναν ηγεμονικό ρόλο όσον αφορά την πληροφόρηση, σε μια εποχή με σύνθετα προβλήματα, όπου η γνώση αποτελεί τεράστια δύναμη, ενώ συχνά ανάμεσα στις χώρες υψώνονται τα τείχη των πολιτισμών.

Η Europeana φιλοξενείται από την ολλανδική εθνική βιβλιοθήκη, στη Χάγη, όπου σε μια ενιαία δικτυακή πύλη συναντώνται εκατομμύρια ψηφιοποιημένες πηγές από αρχεία, μουσεία, βιβλιοθήκες και οπτικοακουστικές συλλογές από κάθε χώρα.

Ο στόχος της Europeana είναι έως το 2011 να έχουν συγκεντρωθεί πάνω από 10 εκατ. τεκμήρια. Στο διάστημα 2009-2010 θα διατεθούν περί τα 69 εκατ. ευρώ μέσω του προγράμματος πλαισίου-έρευνας, ενώ από την Κοινωνία της Πληροφορίας και το Πρόγραμμα Ανταγωνιστικότητας θα διατεθούν περίπου 50 εκατ. ευρώ για τη βελτίωση της πρόσβασης στην ευρωπαϊκή και επιστημονική κληρονομιά της Ευρώπης.

Η Ελλάδα μετέχει στην προσπάθεια συνεισφέροντας το 2% περίπου του συνολικού υλικού που φιλοξενείται.  Εθνικός εκπρόσωπος της χώρας μας στο φιλόδοξο αυτό πρόγραμμα είναι η Δημόσια Βιβλιοθήκη της Βέροιας. Ήδη καταχωρηθεί αρχεία από ποικίλους φορείς: από το Πανεπιστήμιο της Πάτρας και το Μέγαρο Μουσικής έως τη Βιβλιοθήκη Λαμίας.

Πρέπει να σημειωθεί ότι η Europeana αντιμετωπίζει ακόμα προβλήματα σταθερότητας καθώς διάγει την beta περίοδο ζωής της. Χαρακτηριστικό είναι πως το πρώτο που βλέπει ο επισκέπτης είναι η προειδοποίηση ότι θα περιορίζεται αυτόματα ο αριθμός των επισκεπτών, όταν ξεπεραστεί το όριο αντοχής του συστήματος. Παράλληλα, η αναζήτηση (από προσωπική εμπειρία) δεν πρέπει να γίνεται σ' όλο το εύρος του ψηφιακού υλικού (είναι δυνατόν ο όρος αναζήτησης "blog" να επιστρέφει μόνο 6 αποτελέσματα;) ενώ μια σειρά υπηρεσίες δεν έχουν τεθεί ακόμα σε λειτουργία.

Δείτε και σχετικό άρθρο στο ΕΘΝΟΣ

Έγκλημα, ΜΜΕ και κοινωνία

Κατά τη διάρκεια ημερίδας με θέμα «Μηνύματα των ΜΜΕ. Μεθοδολογία ανάλυσης», που διοργάνωσε το Τμήμα Επικοινωνίας Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου, η επίκουρη καθηγήτρια κ. Κουκουτσάκη παρουσιάζοντας μια μεθοδολογική πρόταση ανάλυσης της ειδησεογραφίας για το έγκλημα αλλά και μέρος των συμπερασμάτων από σχετικές αναλύσεις που γίνονται επί σειρά ετών στο πλαίσιο προπτυχιακού σεμιναρίου, φώτισε ιδιαίτερα πτυχές της ειδησεογραφίας για το έγκλημα, τέτοιες που την καθιστούν μέρος ενός ευρύτερου ιδεολογικού λόγου περί κοινωνικής συναίνεσης, συμμέτοχο στην κατασκευή και στην αναπαραγωγή στερεότυπων και «αυτονόητων» ερμηνειών.

Αξονα της ανάλυσης και εν τέλει κομβικό σημείο ως προς το μήνυμα που εκπέμπεται αποτελεί η σχέση των ΜΜΕ με τις «πηγές» από τις οποίες αντλούν τις πληροφορίες τους καθώς και το είδος των πηγών.

«Μια κεντρική έννοια που βοηθά στην κατανόηση της σημασίας των πηγών -και με αυτή την έννοια στην κατανόηση της κατασκευής της είδησης- είναι η έννοια των "φορέων πρωταρχικού προσδιορισμού", σύμφωνα με τον όρο που εισήγαγε ο Stuart Hall», επισήμανε η κ. Κουκουτσάκη. Ως «φορείς πρωταρχικού προσδιορισμού» ορίζει ο Hall τους κατόχους θεσμικής ισχύος (στην περίπτωσή μας, διωκτικές αρχές ή δικαστικές αρχές, αρμόδια υπουργεία), αντιπροσωπευτικής ισχύος (εκλεγμένοι εκπρόσωποι) και ειδικής γνώσης (ειδικοί επιστήμονες ασχολούμενοι με το θέμα σε θεωρητικό ή εφαρμοσμένο πεδίο)».

Σε άρθρο της στην ΕΛΕΥΕΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, η Μαρία Δέδε συνοψίζει τα βασικά συμπεράσματα που προκύπτουν από τις αναλύσεις που έγιναν στο πλαίσιο του προπτυχιακού σεμιναρίου «Κοινωνικές αναπαραστάσεις του εγκλήματος και της ποινής»:

• Η δομή και το περιεχόμενο του ειδησεογραφικού μηνύματος φαίνεται να απαντούν στο ερώτημα ποιος είναι ο δράστης, όπου η αναφορά σε ατομικά ή και κοινωνικά χαρακτηριστικά ορίζει τον βαθμό επικινδυνότητας και τον χαρακτήρα των κινήτρων.


• Ο λόγος περί ενός συγκεκριμένου δράστη συμπεριλαμβάνει και την ομάδα προέλευσης. Τυπικό παράδειγμα οι μετανάστες όπου στη δημοσιογραφική αφήγηση μεταφέρεται μια κοινωνική συνθήκη που αφορά την πλειονότητα αυτών των πληθυσμών και συντελεί στην αναπαραγωγή και εμπέδωση της γενίκευσης: μετανάστης/λαθρομετανάστης/ εγκληματίας. Δηλαδή, όπως τα προβλήματα νομιμοποίησης τους εξαιρούν από την κανονικότητα του πολίτη και τους καθιστούν «μη πρόσωπα», έτσι και στη δημοσιογραφική αφήγηση αναπαράγεται συμβολικά αυτή η συνθήκη καθώς αναφέρονται μόνο ως εθνικότητα (π.χ. Αλβανός δράστης).


• Η κατασκευή συλλογικού υποκειμένου: Ενα μεμονωμένο περιστατικό εντάσσεται σε μια κατηγορία με τυπικούς δράστες, θύματα, συνθήκες τέλεσης (εγκληματικότητα μεταναστών, νεανική εγκληματικότητα κ.ά.). Στο υλικό εντοπίστηκαν πολλές περιπτώσεις όπου «οι δράστες είναι άτομα νεαρής ηλικίας και τα θύματα ευάλωτες κοινωνικές ομάδες (ηλικιωμένοι) ή ομάδες που αναπαριστώνται ως η επιτομή της κανονικότητας: νοικοκυραίοι, εργαζόμενοι κ.λπ.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, όπως σημείωσε η κ. Κουκουτσάκη, ο δημοσιογραφικός λόγος στην περίπτωση των εκπαιδευτικών κινητοποιήσεων και η αναπαράσταση των νεαρών διαδηλωτών συλλήβδην ως «ταραχοποιών», τοποθετώντας τα γεγονότα στο πλαίσιο της κοινής εγκληματικότητας. Το άλλο σκέλος της αναπαράστασης είναι ο λόγος περί ανυπεράσπιστων πολιτών, εγκαταλελειμμένων στο έλεος των ταραχοποιών [...].

Ολόκληρο το άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ


?

ΜΜΕ και προπαγάνδα

Γάζα: η μεγαλύτερη φυλακή του πλανήτη. 1,5 εκατομμύριο άνθρωποι, αποκλεισμένοι στρατιωτικά, οικονομικά και ενεργειακά σε μια στενή λωρίδα γης, προσπαθούν να επιβιώσουν. Παγιδευμένοι στις συμπληγάδες της γεωπολιτικής και των οικονομικών συμφερόντων υφίστανται το ένα μετά το άλλο τα συντριπτικά χτυπήματα του ισχυρού γείτονα.

Τούτες τις μέρες, τις γιορτινές για μας, το Ισραήλ αποφάσισε να εξαπολύσει νέα επίθεση. Από την εποχή της κατάληψης των παλαιστινιακών εδαφών, το 1967, έχει να δει η περιοχή τέτοια βιαιότητα και εντατικό ρυθμό βομβαρδισμών. Ο, μέχρι στιγμής, απολογισμός για άλλη μια φορά τραγικός. Εκατοντάδες οι νεκροί κι οι τραυματίες κι ανάμεσά τους πολλοί οι άμαχοι και τα μικρά παιδιά.

Μπροστά σ' αυτή την απερίγραπτη τραγωδία η παγκόσμια κοινότητα αρκείται, για μια ακόμα φορά, σε ευχολόγια. Από κοντά και τα διεθνή ΜΜΕ άλλοτε κρατώντας ίσες αποστάσεις ανάμεσα στον θύτη και το θύμα, άλλοτε αποσιωπώντας τις αιτίες και άλλοτε αναπτύσσοντας θεωρίες συνωμοσίας, "κανονικοποιούν" την τραγωδία και την παρουσιάζουν περίπου ως τη νομοτελειακή κατάληξη μιας βίαιης σχέσης ανάμεσα σε δυο αταίριαστους γείτονες.

Αυτή τη στάση των ΜΜΕ στηλιτεύει σε κείμενο του στο tvxs.gr, ο Στέλιος Κούλογλου, αναδεικνύοντας παράλληλα τη χρήση του διαδικτύου ως εναλλακτικού μέσου ενημέρωσης των πολιτών: "Στις ΗΠΑ, η κατάσταση είναι απερίγραπτη. Καμμιά εφημερίδα ή τηλεόραση δεν έχει μπει στο κόπο να παρουσιάσει το ιστορικό της υπόθεσης ή να σχολιάσει την χωρίς προηγούμενο αιματοχυσία ή την επιθετικότητα της ισραηλινής πλευράς.

Μέχρι χθές Δευτέρα, οι συνήθως λαλίστατοι ?New York Times?, δεν είχαν σχολιάσει καθόλου τα γεγονότα που στα βασικά ΜΜΕ παρουσιάζονται με τη μορφή απλών ρεπορτάζ. Η γενική ιδέα είναι ότι το Ισραήλ απάντησε στις ?προκλήσεις? της Χαμάς, η οποία από την Γάζα εκτόξευε πυραύλους στα γειτονικά ισραηλινά εδάφη. Η ισραηλινή προπαγάνδα, που θέλει να παρουσιάζει τον αδυσώπητο βομβαρδισμό ως αντίδραση στην δράση της Χαμάς έχει περάσει. Την ίδια άποψη έχουν υιοθετήσει, σε διάφορους βαθμούς, και ελληνικά μέσα ενημέρωσης.

Το γερμανικό περιοδικό Spiegel που συνηθίζει να σχολιάζει τα γεγονότα έχει προχωρήσει ακόμη περισσότερο, εμφανίζοντας τη σφαγή σαν σχέδιο της ?Χαμάς!!. "Όσο αιματηρή κι αν ήταν η ισραηλινή επίθεση", γράφει το περιοδικό χθες, "είναι βασικά αποτέλεσμα ενός κυνικού υπολογισμού της Χαμάς?". Η Χαμάς, αρνήθηκε την παράταση της εκεχειρίας και άρχισε να εξαπολύει πυραύλους πιστεύοντας ότι οι τηλεοπτικές εικόνες και η "κλιμάκωση της βίας θα κάνουν την Δύση να θεωρήσει την Χαμάς ως εταίρο στις διαπραγματεύσεις"!. Ολα αυτά γράφονται σοβαρά, την στιγμή που ολόκληρος ο μηχανισμός εξουσίας της Χαμάς στη Γάζα δέχεται συντριπτικά πλήγματα.

Από το σύνολο του διεθνούς τύπου, πρέπει κανείς να διαβάσει ισραηλινές εφημερίδες όπως η Haaretz (δες διπλανές στήλες) για να καταλάβει τι συμβαίνει στη πραγματικότητα. Την Κυριακή η έγκυρη εφημερίδα συνόψιζε τη κατάσταση ως εξής σε ένα άρθρο ανάλυσης: "1.5 εκατ ανθρώπινα όντα, οι περισσότεροι απόκληροι και απελπισμένοι πρόσφυγες ζούν σε μια γιγαντιαία φυλακή, εύφορο έδαφος για ένα νέο γύρο αιματοχυσίας. Το γεγονός ότι η Χαμάς μπορεί να το παρατράβηξε με τις ρουκέτες της δεν αποτελεί δικαιολογία για την ισραηλινή πολιτική τις τελευταίες δεκαετίες, για την οποία της αξίζει να φάει στο πρόσωπο ένα ιρακινό παπούτσι".

Στην ίδια εφημερίδα, μπορει κανείς να πληροφορηθεί ότι ήταν το Ισραηλ που παραβίασε την εκεχειρία, τινάζοντας ένα τούνελ των Παλαιστίνιων: "Έξι μήνες πριν το Ισραήλ ζήτησε και πήρε από την Χαμάς εκεχειρία. Την παραβίασε μονομερώς τινάζοντας ένα τούνελ, ζητώντας την ίδια στιγμή από την Αίγυπτο να αποτρέψει την Χαμάς από επιθέσεις". "Η παραβιαση της εκεχειρίας από το Ισραήλ", έγραφε το κύριο άρθρο της ιστορικής εφημερίδας ( ιδρύθηκε το 1918 και είναι η παλιότερη στη χώρα) χειροτέρευσε τη κατάσταση που οδήγησε στο πόλεμο?. Στο σύνολο σχεδόν του διεθνούς τύπου,η Χαμάς έχει παρουσιαστεί ως η πλευρά που παραβίασε την εκεχειρία.

[...] Είναι περιττό να σημειωθεί ότι σε κανένα ρεπορτάζ ή ανάλυση δεν αναφέρεται ότι η Χαμάς το 2006 εκλέχθηκε με τους ψήφους των Παλαιστινίων και στη Γάζα και στη Δυτική Οχθη, όπου έχασε την εξουσία σε όφελος του Μαχμουτ Αμπάς μετά από ένα πραξικόπημα που ενορχήστρωσαν Ουάσιγκτον και Τελ Αβίβ επειδή δεν τους άρεσε το αποτέλεσμα των εκλογών.

Ούτε λόγος βέβαια να γίνεται για το γεγονός ότι ,ακόμη και αν η Χαμάς είχε ξεκινήσει τις επιθέσεις πράγμα που δεν έγινε, είχε δικαίωμα να το κάνει με βάση τους διεθνείς νόμους. Οι σχετικές συνθήκες του ΟΗΕ προβλέπουν ότι ένας λαός που βρίσκεται υπό κατοχή έχει το δικαίωμα να χρησημοποιήσει όλα τα μέσα, ακόμη και ένοπλα, για την απελευθέρωση του. Και σύμφωνα με όλα τα ψηφίσματα του ΟΗΕ τα Παλιαστινιακά εδάφη βρίσκονται υπό Ισραηλινή κατοχή.

Τις παραπάνω πληροφορίες βρίσκει κανείς εύκολα στο νέο μέσο ενημέρωσης που αναδεικνύεται τα τελευταία χρόνια: το ίντερνετ. Από την συνεχιζόμενη απόπειρα γενοκτονίας στη Γάζα μέχρι τα πρόσφατα γεγονότα στην Ελλάδα μετά τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, το διαδίκτυο προσφέρει ελεύθερη ενημέρωση στην οποία συμβάλλουν οι ίδιοι οι πολίτες- δημοσιογράφοι στέλνοντας ειδήσεις,ανταποκρίσεις και εικόνες.
Βρισκόμαστε στο τέλος της ανεξέλεγκτης εξουσίας των συμβατικών ΜΜΕ. Γι αυτό το σύνθημα για τη σημερινή εκδήλωση στο Σύνταγμα θα έπρεπε να ήταν :?μην πετάξεις την ΤΒ,κάνε την Web-TV.

Ολόκληρο το άρθρο του Στ. Κούλογλου

Φωτορεπόρτερ κατά της αυθαιρεσίας

Σημαντική η κίνηση της Ένωσης Φωτορεπόρτερ Ελλάδας, αναδεικνύει την αξία της κοινωνικής αλληλεγύης και μάλιστα σε καιρούς χαλεπούς. Μέλη της συγκεντρώνουν οπτικό υλικό από τα γεγονότα της τελευταίας περιόδου που μπορεί να αξιοποιηθεί στα δικαστήρια για την υπεράσπιση ανθρώπων που έχουν συλληφθεί στα επεισόδια των τελευταίων ημερών.

Άλμπουμ με τις φωτογραφίες (με αλλοιωμένα τα πρόσωπα ασφαλώς) δημοσιεύει το tvxs . ¨Ολο το υλικό είναι διαθέσιμο σε δικηγόρους, συγγενείς και στους ίδιους τους συλληφθέντες που αναζητούν φωτογραφικό υλικό ως αποδεικτικό στοιχείο.

Για περισσότερες πληροφορίες, στο tvxs.gr

Άγιον iPhone

Σύμφωνα με την είδηση που δημοσιεύει το Βήμα της Κυριακής, ένας καθολικός ιερέας, ο Πάολο Πεντρίνι, μανιώδης των νέων τεχνολογιών, δημιούργησε μια εφαρμογή, την iBreviary (Ηλεκτρονική Σύνοψη) για το iPhone. Η νέα εφαρμογή περιέχει προσευχές και θα προστεθεί στα προγράμματα του δημοφιλούς τηλεφώνου, το οποίο χρησιμοποιούν αρκετοί ιερωμένοι στην προσωπική και στην επαγγελματική τους ζωή.

Η δοκιμαστική περίοδος του προγράμματος έληξε και στις αρχές του μήνα κυκλοφόρησε η κανονική. Αξίζει να σημειωθεί ότι τη δοκιμαστική έκδοση κατέβασαν από το διαδίκτυο 10.000 άνθρωποι μόνο από την Ιταλία. Η κανονική κοστίζει 79 λεπτά, ενώ οι αναβαθμίσεις θα διατίθενται δωρεάν. Η επίσημη Καθολική Εκκλησία έχει αγκαλιάσει το νέο εγχείρημα, αναφέροντας ότι καθετί που συμβάλλει στη διάδοση του μηνύματός της είναι καλοδεχούμενο.

Στο βίντεο που ακολουθεί μπορείτε να δείτε μια επίδειξη των βασικών δυνατοτήτων της εφαρμογής κι αν σας ενδιαφέρει να την κατεβάσετε από εδώ.

[youtube v/0aDjRgU-a_o&hl=en&fs=1]

Ρομπότ λύνει τον κύβο του Ρούμπικ

Πριν πολλά - πολλά Χριστούγεννα μου είχαν φέρει δώρο έναν κύβο του Ρούμπικ. Θυμάμαι πόσο με είχε παιδέψει μέχρι να τον λύσω αλλά και την απογοήτευση όταν συνειδητοποίησα ότι το να το επαναλάβω ήταν το ίδιο δύσκολο με την πρώτη φορά.

Στο βιντεάκι βλέπουμε μια απλή ρομποτική κατασκευή της Lego να λύνει το πρόβλημα σε ελάχιστα λεπτά. Ας σημειωθεί ότι τα εύσημα ανήκουν στον προγραμματιστή δεδομένου ότι η κατασκευή που διατίθεται στο εμπόριο δεν είναι προγραμματισμένη για τέτοια χρήση. Οι ρομποτικές κατασκευές της Lego τρέχουν λογισμικό ανοικτού κώδικα και μπορούν να προγραμματιστούν σχετικά εύκολα. Με βάση μάλιστα τις σχετικά προσιτές τιμές τους (το κόστος στις ΗΠΑ δεν ξεπερνά τα 250$) ίσως  είναι μια καλή ιδέα για το μάθημα της Τεχνολογίας.

[youtube v/5fAn5A0HbhU&hl=en&fs=1]

Happy Christmas (War is over)

[youtube v/hb2YSAVHmIE&hl=en&fs=1]

Χρόνια πολλά και ευτυχισμένα, υγεία, χαρά και δημιουργία!

Ο δεύτερος τίτλος του τραγουδιού Happy Christmas των John Lenon - Yoko Ono είναι War is Over. Μιλά, φυσικά, για άλλον πόλεμο...

Χλιδή και χυδαιότητα

Γράφει ο Νίκος Ξυδάκης σε άρθρο του στην Καθημερινή. "...Αυτό είναι το καινούργιο στοιχείο: η διασπορά της εξέγερσης σε όλη την επικράτεια και στην ευρεία μάζα των αδιαμόρφωτων λυκειόπαιδων. Αυτό το λαμπάδιασμα δεν έχει ξανασυμβεί. Παρότι υποψιαζόμασταν, παρότι αφουγκραζόμασταν, παρότι τα σημάδια υπήρχαν από καιρό, ωστόσο τόση οργή συσσωρευμένη δεν την περιμέναμε. Ενα ελατήριο που φόρτιζε επί χρόνια, και τινάχτηκε βίαια, τρομακτικά, μαζί με τη σφαίρα που έριξε νεκρό τον έφηβο μάρτυρα. Το τρομερό ελατήριο εκτονώθηκε με έναν μάρτυρα".

[...] "Δεκαοκτώ χρόνια μετά τα πρώτα σημάδια επί οικουμενικής κυβερνήσεως, το δημοκρατικό κράτος και το πολιτικό προσωπικό που το διοικεί εθελοτυφλούν, αλληθωρίζουν, ολιγωρούν, αδρανούν, ψεύδονται. Η πολιτική ελίτ σχεδιάζει μόνο βραχυπρόθεσμα και ενεργεί χωρίς καμία ιστορική προοπτική, και διαρκώς με ασθενέστερη αίσθηση του πραγματικού, με ελλιπή ή ανύπαρκτη γνώση της κοινωνίας. Το υπόδειγμα βίου που προσφέρουν είναι αλυσίδα σκανδάλων, φαυλότητας, διαφθοράς, ατιμωρησίας, ανικανότητας. Πρυτάνεις, υπουργοί, επίσκοποι, ηγούμενοι, συλλαμβάνονται κλέπτοντες και επίορκοι, νεόπλουτοι και μαυρόπλουτοι προκαλούν και καίνε ουίσκια, τα κανάλια συναγωνίζονται στην επίδειξη ξέκωλων, χλιδής και χυδαιότητας, η πρέζα πνίγει τις πόλεις, οι απόκληροι κατασκηνώνουν στις πλατείες, τα δημόσια νοσοκομεία παραλύουν. Αυτό το υπόδειγμα βίου αρνείται ο «ανθός», βίαια, νιχιλιστικά, αυτοκαταστροφικά, τρομακτικά.

Και το υπόδειγμα του υπεραπασχολούμενου, αγχωμένου, άπληστου, απνευμάτιστου ενήλικου, που προσφέρουμε οι γονείς στα παιδιά, στους ανθούς μας. Τους προσφέρουμε σχολεία, φροντιστήρια, κινητά, λάπτοπ, διακοπές, γκάτζετ, δώρα, χαρτζιλίκια, γεμάτα ψυγεία· δεν τους προσφέρουμε κανένα αξιακό πλαίσιο, γιατί δεν το διαθέτουμε κι εμείς, δεν τους προσφέρουμε αισιοδοξία και πίστη, γιατί τα έχουμε χάσει. Προσφέρουμε ύλη, όση έχουμε, όσο κόπο κι αν χρειάζεται. Μόνο αυτή έχουμε. Προσφέρουμε πνευματική και ηθική ορφάνια.

Το βράδυ της Κυριακής πρωτοείδα το αγένειο πρόσωπο του Αλέξανδρου, σ? ένα καφέ της πολιορκούμενης Τοσίτσα. Δάκρυσα. Δεν ήξερα αν δάκρυσα για το παιδί ή απ? τα δακρυγόνα. Βλέποντας τα ερείπια και τ? αποκαΐδια, μυρίζοντας τα χημικά, μυρίζοντας το μίσος, τον καπνό, δάκρυσα πάλι. Δάκρυσα για την πόλη μου, για την πατρίδα μου, για τα παιδιά, για τα δικά μας χάλια".

Προσυπογράφω.

Όλο το άρθρο του Νίκου Ξυδάκη στην Καθημερινή

Δεν ξέρω τι να παίξω στα παιδιά...

[youtube v/gRLRTJYmkPk&hl=en&fs=1]

...έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα

Αντίο αγόρι μου...

...κι ούτε ματιά μην ρίξεις πίσω σου.

Άσε μας να καμωνόμαστε πως δεν καταλάβαμε τι έγινε.

Άσε μας  να διαφωνούμε για τα όρια του "μεμονωμένου", του "τυχαίου", του "απρόβλεπτου".

Άσε μας να τσαλαβουτάμε στην "ψύχραιμη αποτίμηση" της απώλειας, στις "πολιτικές συνέπειες", στο "κόστος" και στο "τίμημα" για τους κρατούντες.

Άσε μας στην μαύρη μας λογιστική να αναρωτιόμαστε, οι άθλιοι, πόσες βιτρίνες ισοφαρίζουν ένα δεκαπεντάχρονο όνειρο.

Άσε μας να ρίχνουμε λαδάκι στα γρανάζια της μηχανής που εγκαθιστά την "κακιά την ώρα" στο πρόσωπο του ένστολου κτήνους.

Άσε μας και μας , τους δασκάλους σου, να διαφωνούμε για τον "πλέον πρόσφορο" τρόπο αντίδρασης.

Άσε μας να σ' αποχαιρετήσουμε με λόγο ξύλινο και μ' αναφορές στα "πάγια αιτήματα" του κλάδου.

Και να συνεχίσουμε έπειτα την "παράδοση". Γιατί η ύλη, το ξέρεις, πρέπει να βγει. Γι αυτό δεν μπορέσαμε, συμπάθα μας, να αφιερώσουμε αυτή τη μέρα σε μια συζήτηση με τους συμμαθητές σου για την αξία της ανθρώπινης ζωής. Το κεφάλαιο αυτό είναι, πάντα, εκτός ύλης.

Αντίο αγόρι μου.  Κι ούτε ματιά μην ρίξεις πίσω σου. Δεν μας αξίζει...

Logicomix

Τα τελευταία χρόνια κάθε Σεπτέμβρη παρουσιάζομαι και σε άλλο σχολείο. Τα ξέρετε... Διαδοχικές μεταθέσεις, διάθεση ΠΥΣΔΕ, υπεραριθμία, τέτοια όμορφα. Βεβαίως, όταν πηγαίνεις στο σχολείο Σεπτέμβρη καιρό, δε μπορείς να διαλέξεις όποιο μάθημα θέλεις. Στην εκπαίδευση και κάπου αλλού, που μου διαφεύγει αυτή τη στιγμή, νόμος είναι το δίκιο του "παλιού". Όταν φτάνω λοιπόν στο σχολείο η κατανομή των μαθημάτων είτε έχει γίνει είτε έχει συμφωνηθεί (το ίδιο είναι). Έτσι, αρκούμαι στα "λιμά". Αλλά έχω αποφασίσει να το αντιμετωπίζω με αξιοπρέπεια. Το "στολίζω" μάλιστα και με διάφορες ατάκες του στυλ:

-Από μικρός το όνειρό μου ήταν να διδάσκω μαθήματα Γενικής Παιδείας Γ΄ Λυκείου ή ψοφάω για μαθήματα επιλογής Α΄ Λυκείου. Δώστε μου Ψυχολογία και πάρτε μου την ψυχή, ή  ακόμα, αν έχετε την καλοσύνη, δώστε μου Επιτάφιο της Γ΄, μ' αρέσουν οι Επιτάφιοι, πήγαινα και στην περιφορά και μάλιστα ως παπαδάκι, ή θέλω να κάνω μάθημα και να μη μου δίνει κανείς σημασία (άλλωστε όλοι οι μεγάλοι καλλιτέχνες έτσι ξεκίνησαν). Τέτοια...

Αλλά φέτος φαίνεται ότι ξεπέρασα το όριο.

- Θα πάρεις Φιλοσοφία της Βου, συνάδελφε, μου είπαν.

-Βεβαίως, είπα, η Φιλοσοφία ανήκει στις πρώτες προτιμήσεις μου.

Οι κλεφτές ματιές και κάτι από χαιρέκακο γελάκι έπρεπε να με είχαν υποψιάσει. Ή τουλάχιστον, θα έπρεπε να με είχε συνεφέρει η επόμενη ερώτηση:

- Το καινούργιο βιβλίο το έχεις δει;

-Αμέ, είπα με ευκολία.

Δεν πρόσεξα αν σταυροκοπιούνταν αλλά την έκπληξη την παρατήρησα. Την "υπεροψία" του νέου συναδέλφου την είχαν διαγνώσει αλλά και "μέθην";

Και έτσι, πήρα Φιλοσοφία της Βου. Κι είχα πει αλήθεια ότι η Φιλοσοφία μ' αρέσει και πως, όποτε μπορώ, θέλω να τη διδάσκω. Αλήθεια επίσης ήταν ότι είχα δει το καινούργιο βιβλίο. Το είδα είχα πει, όχι ότι το είχα διαβάσει. Γιατί όταν το διάβασα, κατάλαβα γιατί κανείς δεν είχε σπεύσει να το αναλάβει.

Κείμενα "σεντόνια", ανακολουθίες, ασάφειες, παραλείψεις και ανυπαρξία μεθόδου και παιδαγωγικών στόχων κι ακόμα άγνοια του πληθυσμού - στόχου και των αναγκών του. Κι έκτοτε αναμετριέμαι, με γενναιότητα, με το τέρας. Κι επειδή έχω συνηθίσει να μη "διαχειρίζομαι" τα μαθήματα, προσπαθώ, όσο μπορώ, να διασυνδέω την ύλη με τους προβληματισμούς των παιδιών κι ας σημαίνει αυτό πως κάποιοι στόχοι του απς και του δεπς δεν θα υπηρετηθούν (αν δεν ξέρετε τι είναι τα απς και τα δεπς, βουρ για τη σελίδα του Παιδαγωγικού, εκεί είναι η μόνιμη κατοικία τους).

Και να έχω σήμερα να "παραδώσω" την ενότητα Φιλοσοφία και Λογική. Κι έτρεμα τη στιγμή που τα παιδιά θα αναγκάζονταν να διαβάσουν την ενότητα. Τις ακροβασίες για το τι είναι και το τι δεν είναι η Λογική, τον ατελείωτο βερμπαλισμό για τις διαφορές του Αριστοτέλη με τους Στωικούς και την απίστευτα μικρή αναφορά στη συμβολική λογική και τις σύγχρονες προσεγγίσεις. Τα κείμενα του βιβλίου δε βοηθούν, για το βιβλίο του καθηγητή καλύτερα να μη μιλήσω... Κι είπα να καταφύγω, ως συνήθως, στο "αλλιώς" και τους έδειξα το Logicomix, το κόμικ που υπογράφουν οι Απόστολος Δοξιάδης, Χρίστος Χ. Παπαδημητρίου, Αλέκος Παπαδάτος και Ανύ ντι Ντόνα και κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Ίκαρος.

Και σαν από θαύμα η τάξη ζωντάνεψε. Φαίνεται πως έχουμε φτάσει σε τέτοιο σημείο που κάθε (μικρή) διαφυγή από το τετριμμένο να εκλαμβάνεται ως καινοτομία, να μοιάζει με αεράκι που ανανεώνει τη μουχλιασμένη αποθήκη. Οι αφηρημένες ιδέες έγιναν συγκεκριμένες, τα παράδοξα του Ράσελ σταμάτησαν να είναι νοητικά παιχνίδια, βρήκαν το δρόμο τους να συναντηθούν με τους προβληματισμούς των μαθητών. Είναι και το αριστουργηματικό σενάριο του Δοξιάδη, είναι και η γλώσσα του κόμικ τόσο κοντά στην αναγνωστική πρόσληψη των μαθητών, που όπως υποστηρίζει ο ίδιος σε συνέντευξή του στα ΝΕΑ, είναι ο τρόπος ο κόσμος των μαθηματικών και της φιλοσοφίας να γοητεύσει και όσους δεν είναι ειδικοί.

Το «Logicomix» είναι  ένα βιβλίο κόμικς που γεννήθηκε σε ένα ατελιέ στην Πλάκα, με πρωταγωνιστή έναν χαρισματικό επιστήμονα, συμπρωταγωνιστές επιστήμονες του 20ού αιώνα. Αρχίζει σε μια παλιά σοφίτα ενός εγγλέζικου αρχοντικού. Εκεί από όπου οι Απόστολος Δοξιάδης, Χρίστος Χ. Παπαδημητρίου, Αλέκος Παπαδάτος, Ανύ ντι Ντόνα ξεκίνησαν την ιδέα για το σενάριο και την εικονογράφηση ενός ταξιδιού γνώσης και αυτογνωσίας του φιλοσόφου, μαθηματικού, νομπελίστα Μπέρτραντ Ράσελ.

Μέσα από αυτό το ταξίδι στην πνευματική περιπέτεια του Μπ. Ράσελ, οι Απόστολος  Δοξιάδης και Χρίστος Παπαδημητρίου έχουν την ευκαιρία να διαφωνήσουν ως και για το αληθινό νόημα της ιστορίας που αφηγούνται και δίνουν  στον αναγνώστη δυο διαφορετικές ερμηνείες της. "Παράλληλα, το μέρος αυτό χρησιμεύει ως μεγεθυντικός φακός, που εστιάζει σε κάποια σημεία της ιστορίας και τα εξηγεί χωρίς να τη βαραίνει. Γιατί το «Logicomix» δεν είναι ούτε «λογική για αρχαρίους», ούτε «εκλαΐκευση». Ο βασικός σκοπός του είναι αυτός του μυθιστορήματος: να πει μια ιστορία ανθρώπων, με τις ιδέες και τα πάθη τους.

Λόγω της γλώσσας των εικόνων, το κόμικς «ταξιδεύει» καλύτερα, όχι μόνο μεταξύ διαφορετικών γλωσσών και πολιτισμών, αλλά και ηλικιών και μορφωτικών επιπέδων- με αυτή την έννοια είναι λίγο σαν τη μουσική. Επιπλέον διαθέτει διόδους προς τη μαγεία και το χιούμορ, δυο διαστάσεις που συχνά αγνοούν οι φόρμες που βασίζονται αποκλειστικά στον λόγο".

Βεβαίως, αυτές τις απλές αλήθειες τα σχολικά βιβλία τις αγνοούν. Είναι και οι στόχοι των απς και των δεπς που δεν υπηρετούνται από τέτοιες "ελαφρολαϊκές" προσεγγίσεις... Ή μήπως όχι;

Διαβάστε τη συνέντευξη του Απ. Δοξιάδη στα ΝΕΑ

Η αναπάντεχη φωτογραφία

Κοινός τόπος για όσους ασχολούνται με τη φωτογραφία. Όσο και να "στήσεις" το θέμα σου, όσο και να φροντίσεις όλες τις "συνθήκες περιβάλλοντος" τελικά η φωτογραφία που θα μείνει στη μνήμη (και στον τοίχο;) είναι η τυχαία, η αναπάντεχη φωτογραφία, εκείνη που κουβαλά κάτι από την έκπληξη της στιγμής...

Τέτοιες "αναπάντεχες φωτογραφίες" φιλοξενούνται στο  http://filemagazine.com, ιστοτόπο που παρουσιάζει στην Ελευθεροτυπία, η Μαρία Μυστακίδου. Εκεί θα απολαύσετε μια εκτενή συλλογή με περισσότερες από 2.000 φωτογραφίες άκρως καλλιτεχνικές, που απεικονίζουν θέματα εξαιρετικά δύσκολο να παγιδεύσει ο φακός. Ακόμα, θα βρείτε φωτογραφίες που παίζουν με τα χρώματα και άλλες με αφαιρετικό περιεχόμενο. Σε κάθε περίπτωση πάντως, όλα όσα είναι συγκεντρωμένα στον ιστότοπο απέχουν πολύ από τα συμβατικά πορτρέτα και τα τοπία που έχετε συνηθίσει να βλέπετε.

H νέα δουλειά των Guns 'n Roses στο διαδίκτυο

Αν και οι μεγάλες δισκογραφικές εταιρείες έχουν αποδυθεί σε αγώνα μέχρις εσχάτων για την πάταξη της πειρατείας στο διαδίκτυο, τα μεγάλα ονόματα της διεθνούς δισκογραφίας δε φαίνεται να συμμερίζονται την άποψή τους. Αντίθετα, βλέποντας τις δυνατότητες και την απήχηση του μέσου σπεύδουν να προβάλλουν ή και να διαθέσουν τη δουλειά τους στο διαδίκτυο.

Τελευταίο "κρούσμα" οι Guns 'N Roses, που αποφάσισαν να διαθέσουν την πρώτη δισκογραφική τους δουλειά μετά από 15 χρόνια από το MySpace. Ο τίτλος του νέου άλμπουμ είναι «Chinese Democracy» και οι φανς των Guns N Roses μπορούν να ακούσουν τα 14 κομμάτια του και το πολυαναμενόμενο "Chinese Democracy" στο http://www.myspace.com/gunsnroses.

[youtube v/mVX3F4jhFok&hl=en&fs=1]

Έρχονται οι τρισδιάστατες ταινίες

Τα μεγάλα στούντιο του Χόλιγουντ επενδύουν τεράστια κεφάλαια για την ανάπτυξη και την επιβολή της τρισδιάστατης τεχνολογίας στην προβολή των κινηματογραφικών ταινιών, ελπίζοντας ότι θα αποτελέσει τη νέα μεγάλη επανάσταση στις κινηματογραφικές αίθουσες.

Μόνο η Disney ετοιμάζει 17 ταινίες σε 3d τα επόμενα τρία χρόνια, αν και αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα με την υποδομή των αιθουσών στις Ηνωμένες Πολιτείες. Σήμερα μόνο 1400 αίθουσες σε σύνολο 30000 στις ΗΠΑ πληρούν τις προδιαγραφές ενώ στον υπόλοιπο κόσμο υπάρχουν μόνο 700 (καμιά στην Ελλάδα).

Η μετάβαση στη νέα τεχνολογία απαιτεί σημαντικές επενδύσεις και οικονομικό ρίσκο που οι ιδιοκτήτες των αιθουσών διστάζουν να αναλάβουν και μάλιστα εν μέσω οικονομικής κρίσης.

Search Wiki από την Google

Αν έχετε ευχηθεί να μπορούσατε να παρέμβετε και να διαμορφώσετε τα αποτελέσματα της μηχανής αναζήτησης σύμφωνα με τις  ανάγκες ή τις επιθυμίες σας η Google έχει τη λύση. Με την εφαρμογή Search Wiki οι χρήστες έχουν τη δυνατότητα:

• να τροποποιούν τα αποτελέσματα μιας αναζήτησης προωθώντας σε πιο ψηλή θέση εκείνα που ανταποκρίνονται περισσότερο στα κριτήριά τους


• να περιλαμβάνουν αποτελέσματα που δεν βρέθηκαν στην αρχική αναζήτηση


• να διαγράφουν αποτελέσματα που θεωρούν άσχετα με τα κριτήρια που έθεσαν


• να προσθέτουν σημειώσεις για δικτυακούς τόπους που επισκέφθηκαν


• να αποθηκεύουν τις προσθήκες που έκαναν στα αποτελέσματα της αναζήτησης και


• να μοιράζονται με άλλους χρήστες τις παρεμβάσεις που έκαναν στα αποτελέσματα της αναζήτησης.

Η εξατομικευμένη αναζήτηση που υπόσχεται το Search Wiki βρίσκεται σε φάση ανάπτυξης και περισσότερες πληροφορίες μπορείτε ν' αναζητήσετε στο επίσημο blog της ομάδας ανάπτυξης.

[youtube v/t8Pl1H0dIXE&hl=en&fs=1]

Η πολιτική κουλτούρα των Ελλήνων bloggers: μια άλλη ανάγνωση της έρευνας

Ο Νίκος Ξυδάκης σχολιάζει σε άρθρο του στην Καθημερινή τόσο την πρόσφατη έρευνα των Monthly Review/VPRC για την πολιτική κουλτούρα των ελλήνων bloggers (δείτε και προηγούμενη ανάρτηση) όσο και μια πρόσφατη προσπάθεια κατάταξης των ελληνικών ιστολογίων με βάση την επισκεψιμότητα και αναδεικνύει τάσεις και προοπτικές για την ελληνική "μπλογκόσφαιρα".

"Η κατάληψη της μπλογκόσφαιρας από αδαείς ως προς τη γλώσσα του μέσου και την αισθητική του, και από λαϊκιστικό?εντυπωσιοθηρικό περιεχόμενο, δίνει τον τόνο ? αν όχι τον κυρίαρχο, πάντως ισχυρό. Εφόσον συνεχιστεί αυτή η τάση, με σαφείς εμπορικές βλέψεις, ο χαρακτήρας της ελληνομπλογκόσφαιρας θα αλλάξει ριζικά: Θα μοιάσει με τα φθίνοντα σήμερα λαϊκά κανάλια και ταμπλόιντ. Μιλάμε πάντα για τα πιο πολυσύχναστα μπλογκ.

Στην άλλη όχθη, πιθανόν να παραμείνουν ολίγοι, εκλεκτοί, μα οπισθοφύλακες, με λίγες επισκέψεις, οι πρωτοπόροι, όσοι έχτισαν την κρίσιμη μάζα της μπλογκόσφαιρας, συνεισφέροντας ουσιώδες περιεχόμενο, φρέσκια γλώσσα, σύγχρονες φόρμες, προσωπικά στυλ. Αυτή η γενιά των πρωτοπόρων ίσως βγάλει (έχει αρχίσει ήδη?) και τα πρώτα επαγγελματικά στελέχη για τα δικτυακά μέσα δεύτερης και τρίτης γενιάς.

Η εσωστρεφής, μάλλον η αναστοχαστική, διάθεση αφορά ακριβώς αυτούς τους πιο «προχωρημένους» μπλόγκερ, όσους η έρευνα Monthly Review/VPRC βρίσκει τώρα σε δεσπόζουσα θέση: Ανώτερης εκπαίδευσης, με υψηλή εξοικείωση στο δίκτυο και στα νέα μέσα, αριστεροί και σκεπτικιστές, αναγνώστες εφημερίδων. Αυτοί οι σοφιστικέ μπλόγκερ συγκροτούν ήδη μια κοινότητα γραφιάδων και αναγνωστών, αλληλοανθολογούνται, «μπαζάρουν», δηλαδή προτείνουν και προβάλλουν τα πιο προκλητικά κείμενα εγχώριας και διεθνούς παραγωγής, συχνά προσφέρουν συναρπαστικούς σχολιασμούς στα μπλογκ ή στα ανθολόγια (λ.χ. στο buzz.reality-tape.com).

Τα μέλη τούτης της ελίτ, δημιουργοί και αναγνώστες, ιδρυτές και λειτουργοί της φαντασιακής μπλογκοκοινότητας, πιθανότατα θα είναι οι πρώτοι που θα εγκαταλείψουν το μαζικό τετριμμένο μπλόγκινγκ, για να μεταπηδήσουν στο Επόμενο Μέσο, στο Web 3.0, στο Web ν+1. Μάλλον, το Επόμενο Μέσο θα το υλοποιήσει και στελεχώσει η γενιά των τωρινών εφήβων, ψηφιακή ? δικτυακή από τα γεννοφάσκια, που ελάχιστα ενδιαφέρεται για το παρόν μπλόγκινγκ και συγκινείται περισσότερο με τα δικτυακά RPG, με τη φαντασία σε πρώτο ρόλο.

Εως ότου δούμε όμως το Επόμενο Μέσο τα μπλογκ θα παρέχουν δυνατότητες και δυναμικό για ανανέωση: Της έκφρασης, της πρόζας, της επικοινωνίας, της κυκλοφορίας ιδεών".

Πειρατές

Ο πειρατής, ο κουρσάρος, έχει ξεχωριστή θέση στα παραμύθια όλου του κόσμου και στη συλλογική μνήμη λαών σαν τον δικό μας, όπου το αιώνιο φαινόμενο της πειρατείας διαμόρφωσε την ιστορία, την ανθρωπογεωγραφία και την αρχιτεκτονική του τόπου, αναφέρει σε άρθρο του στην Καθημερινή ο Νίκος Κωνσταντάρας, με αφορμή την έξαρση της πειρατείας στο Κέρας της Αφρικής.Η παλαιότερη αναφορά που έχουμε από κάπως «ιστορική» περίοδο είναι στον Ομηρο, όπου η πειρατεία παρουσιάζεται ως φυσικό αποτέλεσμα της πτώσης της κρητικής θαλασσοκρατίας. Μετά τον Μίνωα, η αθηναϊκή αυτοκρατορία και ο στόλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου επέβαλαν κάποια τάξη. Οι πολιτικές δυνάμεις πάντα εκμεταλλεύονταν τους πειρατές για να πλήξουν τα συμφέροντα άλλων λαών. Το βλέπουμε στην αρχαιότητα αλλά και πολύ αργότερα, στον 17ο αιώνα, όταν στην Καραϊβική οι Γάλλοι και Αγγλοι ενθάρρυναν τις επιθέσεις πειρατών εναντίον των πλοίων του κοινού εχθρού ? της Ισπανίας. Μόνο μετά την ήττα του Ναπολέοντα το 1815 και την επικράτηση της αγγλικής θαλασσοκρατίας εξαλείφθηκε το φαινόμενο της πειρατείας.Η περίπτωση της αρχαίας Ρώμης παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Στα τελευταία χρόνια της δημοκρατίας, τον 1ο αιώνα π.Χ., οι Ρωμαίοι κυριαρχούσαν στη στεριά και δεν έδειχναν ενδιαφέρον να αστυνομεύουν τις θάλασσες. Αλλά καθώς αυτοί ασχολούνταν συνέχεια με εμφύλιες συρράξεις, η πειρατεία αναπτύχθηκε σε τέτοιο σημείο που τρόφιμα δεν έφθαναν στη Ρώμη, με αποτέλεσμα να ανέβει η τιμή του σιταριού και ο πληθυσμός να απειλείται με λιμό. Τότε, το 67 π.Χ., δόθηκαν πρωτοφανείς και απόλυτες εξουσίες στον Μέγα Πομπηίο να αναπτύξει ισχυρότατο στρατό και στόλο και να λύσει το πρόβλημα της πειρατείας. Οι επιφανείς Ρωμαίοι αντέδρασαν, φοβούμενοι τη συγκέντρωση τέτοιας εξουσίας σε ένα άτομο, αλλά ο Ιούλιος Καίσαρας, υστερόβουλα, ώθησε τον όχλο να απαιτήσει τον διορισμό του Πομπηίου. Ηταν τέτοια η εκτίμηση στο πρόσωπο του Πομπηίου που με τον διορισμό του και μόνο έπεσε η τιμή του σίτου. Σε τρεις μήνες το πρόβλημα της πειρατείας είχε εξαλειφθεί. Αλλά είχε ανοίξει ο δρόμος της υπερεξουσίας του ενός, της δημιουργίας της αυτοκρατορίας, πράγμα που εκμεταλλεύθηκε ο Καίσαρ και μετά απ? αυτόν ο θετός υιός του, ο Αύγουστος. Ο Αύγουστος δημιούργησε τον αυτοκρατορικό στόλο που επέβαλε την τάξη στις θάλασσες για σχεδόν 300 χρόνια. Με την αποδυνάμωση της αυτοκρατορίας, οι πειρατές κυριάρχησαν πάλι στην περιοχή μας για πάνω από 1.500 χρόνια.Σήμερα, η δράση των Σομαλών πειρατών οδηγεί σε αύξηση των ασφαλίστρων και ναύλων των πλοίων, και στην ανάπτυξη ενός πολυεθνικού στόλου στην περιοχή. Αλλά όσο και αν προσπαθούν οι ξένες ναυτικές δυνάμεις, ο μόνος τρόπος να παταχθεί η πειρατεία είναι να υπάρξει η προοπτική ενός καλύτερου μέλλοντος στη Σομαλία. Το μυστικό του Πομπηίου ήταν ότι όταν πήρε αιχμαλώτους 20.000 πειρατές ούτε τους εκτέλεσε ούτε τους ελευθέρωσε: τους έδωσε γη και έγιναν φιλήσυχοι αγρότες.Όλο το άρθρο στην Καθημερινή

Η πολιτική κουλτούρα των Ελλήνων bloggers

To περιοδικό Μηνιαία Επιθεώρηση παρουσιάζει στο τεύχος αυτού του μήνα, έρευνα για την πολιτική κουλτούρα των Ελλήνων bloggers. Στόχος του περιοδικού και της εταιρίας VPRC, η οποία έκανε την επεξεργασία των στοιχείων, ήταν η διερεύνηση των πολιτικών διαστάσεων του μπλόγκινγκ, η συγκρότηση μιας σειράς πολιτικοκοινωνικών δεικτών (δείκτες οικονομικού φιλελευθερισμού, δείκτης ιδεολογικών αξιών, δείκτης πολιτισμικού φιλελευθερισμού, δείκτης ατομικισμού), καθώς και η διερεύνηση της συνεκτικότητας των πολιτικών απόψεων των μπλόγκερ.

Αν και διατηρώ αρκετές επιφυλάξεις τόσο για την επιλογή του δείγματος όσο και για τη μεθοδολογία της έρευνας, νομίζω ότι τα αποτελέσματά της αξίζουν να γίνουν αντικείμενο προβληματισμού για την κοινότητα των ιστολόγων.

Ολόκληρη η έρευνα

ΠΗΔ (!) για τη Δημόσια Διοίκηση

Αναρτήθηκε - επιτέλους - το πλαίσιο διαδικτύωσης των δημόσιων υπηρεσιών για την αξιοποίηση της ευρυζωνικότητας στη χώρα μας, σε ιστοτόπο του Υπουργείου Εσωτερικών.

Βαρύγδουπος ο τίτλος: Ελληνικό Πλαίσιο Παροχής Υπηρεσιών Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Πρότυπα Διαλειτουργικότητας ή Πλαίσιο Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης ? ΠΗΔ.  Το ΠΗΔ, όπως θα το αποκαλούμε χαϊδευτικά από τούδε και στο εξής, εντάσσεται στο συνολικό σχεδιασμό της Ελληνικής Δημόσιας Διοίκησης για την παροχή υπηρεσιών Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης σε φορείς, επιχειρήσεις και πολίτες. Αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της Ψηφιακής Στρατηγικής 2006-2013 για τη μετάβαση και προσαρμογή των υπηρεσιών της στις απαιτήσεις της σύγχρονης εποχής και είναι άμεσα συνυφασμένο με τους στόχους και τις κατευθύνσεις της ευρωπαϊκής πολιτικής 2010 ? Ευρωπαϊκή Κοινωνία της Πληροφορίας 2010. Το Πλαίσιο Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης στοχεύει στην αποτελεσματική υποστήριξη της Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης σε Κεντρικό, Περιφερειακό και Τοπικό επίπεδο και στη συμβολή στην επίτευξη της διαλειτουργικότητας σε επίπεδο πληροφοριακών συστημάτων, διαδικασιών και δεδομένων.

Ορθή (αν και καθυστερημένη) η πρωτοβουλία. Χωρίς πρότυπα διαλειτουργικότητας, η πολυαναμενόμενη ηλεκτρονική διακυβέρνηση και η παροχή ολοκληρωμένων υπηρεσιών στους πολίτες θα εξελιχθεί σ' ένα ακόμα βήμα στο κενό. Δυο παρατηρήσεις μόνο:

• Αν δεν απατώμαι το πρόγραμμα ονομάζεται Ψηφιακή Στρατηγική 2006 - 2013. Φτάσαμε αισίως στο 2008 για να ανακοινωθούν οι προδιαγραφές για τη διαλειτουργικότητα σε επίπεδο πληροφοριακών συστημάτων, διαδικασιών και δεδομένων. Να υποψιαστώ ότι οι ως τώρα υλοποιήσεις θα χρειαστούν "ανακατασκευή";


• Τα περισσότερα κείμενα που είναι αναρτημένα στον ιστοτόπο του ΠΗΔ, εμφανίζονται κατεστραμμένα και δε μπορούν να διαβαστούν από καμιά εφαρμογή. Λέτε διαλειτουργικότητα να σημαίνει προσαρμογή του πολίτη στα ιερογλυφικά της ψηφιακής γραφειοκρατίας;

Μικρό λεξικό ψηφιακής δικτύωσης

Πριν από τριάντα χρόνια μαθαίναμε τα νέα από τις εφημερίδες, βρίσκαμε τον δρόμο μας μέσα από χάρτες, στέλναμε στους φίλους μας γράμματα και μιλούσαμε στο τηλέφωνο μέσα από τις γραμμές του ΟΤΕ. Σήμερα βρίσκουμε τον δρόμο μας με GPS, συνδεόμαστε στο Internet με ADSL και μιλάμε στους φίλους μας από κινητά τηλέφωνα, και όλα αυτά ασύρματα με τις τεχνολογίες WiFi, Bluetooth και GSM. Όλοι μας χρησιμοποιούμε αυτούς τους αγγλικούς όρους στην καθημερινή μας ζωή, οι περισσότεροι όμως δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς σημαίνουν και πώς λειτουργούν οι αντίστοιχες συσκευές.

Ο καθηγητής του ΑΠΘ, Χ. Βαρβόγλης επιχειρεί μια μικρή διαφωτιστική ξενάγηση στις βραχυγραφίες της δικτύωσης σε άρθρό του στο BHMA.

Lively τέλος!

Με μια λιτή ανακοίνωσή της η Google, ανακοίνωσε ότι στο τέλος του χρόνου θα σταματήσει την παροχή της υπηρεσίας Lively. "Πήραμε ένα ρίσκο που δε μας βγήκε", επισημαίνει η Google, "και αναγκαζόμαστε να σταματήσουμε την παροχή της υπηρεσίας". Θυμίζουμε ότι το Lively είχε προβληθεί ως η απάντηση της Google στην επιτυχία του Second Life.

Θεωρούσα και θεωρώ ότι η ιδέα, δυνάμει,  ήταν καλή, τουλάχιστον στον πυρήνα της. Φυσικά το Lively δε μπορούσε να συγκριθεί με το Second Life. To SL συνιστά έναν ολοκληρωμένο εικονικό κόσμο, με ?γεωγραφικές συντεταγμένες? και ?χωροταξικά δεδομένα?. Ο κάτοικος του μπορεί να ?ταξιδέψει? σ? ένα περιβάλλον που συντίθεται από τις ιδιοκτησίες και τις κατασκευές των μελών του ενώ στο Lively κάθε χρήστης δημιουργεί τον προσωπικό του εικονικό ?μικρόκοσμο? (ένα νησάκι, ένα δωμάτιο, μια αίθουσα διαλέξεων) και εκεί υποδέχεται τους "προσκεκλημένους" του.

Εδώ, όμως, θεωρώ ότι εντοπίζεται η μοναδικότητα του Lively. Χτισμένο πάνω στη λογική των κατανεμημένων τεχνολογιών (distributed technologies) το Lively επιτρέπει τη χρήση του από οπουδήποτε (ένα blog, μια ιστοσελίδα κλπ), γεγονός που από μόνο του είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον καθώς επεκτείνει τις δυνατότητες επικοινωνίας και αλληλεπίδρασης μεταξύ των χρηστών.

Η Google, όμως, στόχευσε από την αρχή σε λάθος κοινό. Η ανάπτυξη της εφαρμογής ήταν προφανές ότι στόχευε στο κοινό των εφήβων. Αλλά αυτή η ηλικιακή ομάδα έχει εμπειρίες από πολύ πιο σύνθετους εικονικούς κόσμους (διαδικτυακά παιχνίδια), που προσφέρουν μοιραία μεγαλύτερη αληθοφάνεια και αλληλεπιδραστικότητα που το Lively απλώς δε μπορούσε ν' ανταγωνιστεί, ενώ καλύπτει τις ανάγκες επικοινωνίας με εφαρμογές Instant Messaging (το MSN πχ κάνει θραύση σ' αυτή την ομάδα χρηστών).

Η εστίαση στο εφηβικό κοινό και παράλληλα η αδυναμία της Google να ελέγξει το περιεχόμενο που προβαλλόταν στους εικονικούς χώρους που δημιουργούσαν οι χρήστες (η πορνογραφική βιομηχανία έκανε πρώτη την εμφάνισή της στο Lively), έκαναν την εταιρεία στόχο επιθέσεων. Έτσι, μοιραία, η εφαρμογή εγκαταλείφθηκε πριν καλά-καλά κάνει αισθητή την παρουσία της. Είναι χαρακτηριστικό πως δεν κυκλοφόρησε ούτε μια αναβάθμισή της, ο κώδικας της δεν "άνοιξε" ποτέ στο ευρύ κοινό, υποστήριξη χρηστών δεν υπήρξε ενώ ούτε ο φυλλομετρητής της Google, ο Chrome, δεν υποστήριξε την εφαρμογή.

Όμως, παρά την αποτυχία του Lively, εξακολουθώ να πιστεύω ότι τέτοιου είδους "εισαγωγικές" εφαρμογές στην εικονική πραγματικότητα είναι εξαιρετικά χρήσιμες για άλλες κατηγορίες χρηστών με διαφορετικές ανάγκες και προφίλ. Σκεφτείτε πχ τη δυνατότητα εύκολης υλοποίησης μιας προσομοίωσης για εκπαιδευτικούς σκοπούς που θα πρόσφερε συγχρόνως και δυνατότητες αλληλεπίδρασης με τους χρήστες ή ένα εικονικό περιβάλλον εύκολα προσβάσιμο από το ιστολόγιό μας που θα οδηγούσε σε μια εικονική διάλεξη...

Ίσως στο μέλλον δούμε τέτοιες εφαρμογές. Προς το παρόν πάντως σπεύδω να απαθανατίσω το εικονικό μου loft πριν πιάσουν δουλειά οι μπουλντόζες της Google (φαίνεται πως δεν είναι γραφτό μου ν' αποκτήσω ούτε εικονικό)...

(Επιμορφωτικό) Κουίζ

Έστω ότι έχουμε μια (ευάριθμη) ομάδα εκπαιδευτικών με ζωηρό ενδιαφέρον για τις ΤΠΕ. Δίνονται 2 (ολογράφως: δυο) λογισμικά (χωρίς ιδιαίτερη πολυπλοκότητα ή βάθος).

• Πόσες μέρες επιμόρφωσης και πόσες ώρες ημερησίως πιστεύετε ότι θα χρειαστούν οι εκπαιδευτικοί για να κατανοήσουν τη λειτουργία τους και να πειστούν  (θέλουν δε θέλουν) για τη χρησιμότητά τους;


• Ποιες είναι, κατά τη γνώμη σας,  οι καλύτερες μέθοδοι για να διαπιστωθεί η επάρκεια των εκπαιδευτικών στην αξιοποίηση των παραπάνω λογισμικών;


• Δώστε έναν τίτλο που να περιγράφει την παραπάνω επιμορφωτική "δράση".

Απαντήσεις προσεχώς...

Η άνοδος και η πτώση της Europeana

Ελάχιστες ώρες παρέμεινε στο διαδίκτυο η  Europeana, η διαδικτυακή βιβλιοθήκη που εγκαινίασε στις 20 Νοεμβρίου η Ευρωπαϊκή Ένωση φιλοδοξώντας να συγκεντρώσει σταδιακά εκατομμύρια βιβλία, πίνακες, χειρόγραφα και άλλα στοιχεία της ευρωπαϊκής πολιτιστικής κληρονομιάς. Λίγες ώρες μετά τα εγκαίνια η εφαρμογή κατέρρευσε, αδυνατώντας ν' ανταποκριθεί στο τεράστιο ενδιαφέρον του κοινού (10 εκατομμύρια hits την ώρα). Οι υπεύθυνοι της βιβλιοθήκης έσπευσαν να αποσύρουν την εφαρμογή και να αντικαταστάσουν την αρχική σελίδα της με μια σύντομη ανακοίνωση που πληροφορεί ότι θα επιχειρήσουν να ανταποκριθούν στο ενδιαφέρον του κοινού με μια περισσότερο "ανθεκτική" εφαρμογή, κάπου στα μέσα Δεκεμβρίου.

Σύμφωνα με την αρχική ανακοίνωση, η πολύγλωσση Europeana προσφέρει στο ντεμπούτο της τα πλήρη κείμενα περίπου 2 εκατ. τόμων, με την προοπτική να φτάσει τα 10 εκατ. όταν τεθεί επισήμως σε πλήρη λειτουργία το 2010. Η βάση δεδομένων δεν περιλαμβάνει μόνο βιβλία. Εκτός από σημαντικά έργα της λογοτεχνίας όπως τη Θεία Κωμωδία του Δάντη, οι επισκέπτες μπορούν ήδη να θαυμάσουν αριστουργήματα της ζωγραφικής, όπως το Κορίτσι με Μαργαριταρένιο Σκουλαρίκι του Βερμέερ, ή ακόμα και χειρόγραφες παρτιτούρες μουσικών όπως ο Μπετόβεν.

Βεβαίως, με μόνιμο προσωπικό 14 υπαλλήλων και ετήσιο προϋπολογισμό μόλις 2,5 εκ. δολλαρίων, η κοινοτική γραφειοκρατία δε θα έπρεπε να περιμένει κάτι καλύτερο από το φιάσκο των εγκαινίων.

Περισσότερες πληροφορίες για τις δυνατότητες της βιβλιοθήκης όταν (και αν) θα είναι διαθέσιμη μπορείτε να αναζητήσετε στον ιστοτόπο της ομάδας ανάπτυξης. Κι επειδή μάλλον θα αργήσουμε πολύ να χρησιμοποιήσουμε τις υπηρεσίες της ας αρκεστούμε στο βιντεάκι που ακολουθεί.

[youtube v/eTiWQYsQcuE&hl=en&fs=1]

Antivirus από τη Microsoft

Μετά τα θετικά σχόλια που απέσπασε η πρώτη παρουσίαση των Windows 7,  η Microsoft πήρε φόρα...

Σύμφωνα με ανακοίνωσή της, θα αρχίσει από τον Ιούνιο του 2009 να διαθέτει δωρεάν τη δική της εκδοχή antivirus, με την κωδική ονομασία Morro. Το Morro θα απευθύνεται σε όσους δεν επιθυμούν να αγοράσουν κάποιο εμπορικό antivirus πρόγραμμα ενώ όσον αφορά στις επιπτώσεις του στο σύστημα έχει μετρηθεί ότι καταναλώνει σημαντικά λιγότερους πόρους του υπολογιστή.

Εφημερίδες και διαδίκτυο

Όπως εκτιμά ο αυστραλιανής καταγωγής μεγιστάνας των μέσων ενημέρωσης, Ρούμπερτ Μέρντοχ, σε ομιλία του με τίτλο «Το μέλλον των εφημερίδων: Πέρα από τα νεκρά δέντρα», το Διαδίκτυο πρόσφερε δυνατότητες όπως και προκλήσεις και οι εφημερίδες θα εξακολουθούν να υπάρχουν με τη μια μορφή ή την άλλη. «Πολλοί δημοσιογράφοι φαίνεται να απολαμβάνουν πεισματικά το αναμάσημα του επερχόμενου αφανισμού», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Ρούπερτ Μέρντοχ. «Κόντρα στη συντέλεια και σε εκείνους που βυθίζονται στη θλίψη, εγώ πιστεύω πως οι εφημερίδες θα ανέβουν σε νέα ύψη, μέσα στον 21ο αιώνα», τόνισε. Ο Ρούπερτ Μέρντοχ υποστηρίζει σθεναρά ότι οι άνθρωποι σήμερα ανά τον κόσμο είναι «περισσότερο διψασμένοι να εξασφαλίσουν πρόσβαση στην πληροφορία από ποτέ» και οι εφημερίδες έχουν ένα πλεονέκτημα έναντι των περίφημων μπλόγκερ και άλλων «νεοφερμένων» στον χώρο, γιατί έχουν εξασφαλίσει την εμπιστοσύνη των αναγνωστών τους. «Οι αναγνώστες θέλουν ό,τι ήθελαν πάντα: μια πηγή που να μπορούν να εμπιστευθούν», επισημαίνει. «Είναι αλήθεια ότι στα χρόνια που έρχονται, κάποιες εφημερίδες θα χάσουν σε κυκλοφορία. Αλλά αν οι εφημερίδες παρέχουν στους αναγνώστες τους ειδήσεις που μπορούν να εμπιστευθούν, θα δούμε κέρδη στην κυκλοφορία, στις ηλεκτρονικές μας σελίδες, στην προώθηση εξατομικευμένων μηνυμάτων με ειδήσεις σε "ειδικούς" αναγνώστες μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ή μηνύματος στο κινητό τους τηλέφωνο», διευκρινίζει. (από άρθρο της Κατερίνας Τζαβάρα στην Ελευθεροτυπία)

Παρά το γεγονός  ότι η είδηση κάνει τον γύρο του κόσμου κάτω από τίτλους όπως "οι εφημερίδες θα κυκλοφορούν για πάντα", μια δεύτερη ματιά σε όσα λέει ο Μέρντοχ, νομίζω ότι μπορεί να οδηγήσει και σε άλλες αναγνώσεις.

• Οι παραδοσιακοί εκδότες βλέπουν ένα -ολοένα και μεγαλύτερο- μέρος των αναγνωστών τους να στρέφονται στο διαδίκτυο για την ενημέρωσή τους. Η μετατόπιση αυτή τους αναγκάζει να προσαρμόσουν τη στρατηγική τους στις νέες συνθήκες.


• Οι "διψασμένοι για πληροφορία πολίτες" έχουν πολλαπλούς τρόπους πρόσβασης σ' αυτήν. Μια γενιά μεγαλωμένη στο διαδίκτυο είναι πλέον αρκετά υποψιασμένη για τον ρόλο των παραδοσιακών ΜΜΕ και αναζητά εναλλακτικούς τρόπους διαδραστικής ενημέρωσης.


• Η αξιοπιστία των εφημερίδων, που επικαλείται ο Μέρντοχ, δεν αποτελεί κατ' ανάγκη το συγκριτικό τους πλεονέκτημα σε σχέση με τους bloggers ή τους άλλους "νεοφερμένους" στο χώρο. Ίσα ίσα που η έλλειψη αξιοπιστίας των παραδοσιακών ΜΜΕ κάνει το επιχείρημα να μοιάζει περισσότερο με ευχή και να ερμηνεύει τη στροφή των πολιτών στον ανεξάρτητο σχολιασμό.


•  Αλλά το πιο ενδιαφέρον, είναι η έμμεση παραδοχή ότι οι εφημερίδες θα αναζητήσουν το μελλοντικό τους Ελντοράντο στα Νέα Μέσα, στο διαδίκτυο, στο κινητό, στην παροχή εξατομικευμένης πληροφόρησης σε "ειδικούς" αναγνώστες. Θα εξακολουθήσουν να υπάρχουν, όπως λέει ο Μέρντοχ, με τη μια μορφή ή με την άλλη.

Με την άλλη, με την άλλη κ. Μέρντοχ... Το μέλλον είναι εδώ και δε θα μας αφήσει να πλήξουμε.

Ενσωμάτωση video από το teachertube

Ενδιαφέρουσα η νέα δυνατότητα των ιστολογίων του ΠΣΔ. Υποστηρίζεται πλέον η δυνατότητα ενσωμάτωσης video από το teachertube.

Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε στο ιστολόγιο της ομάδας ανάπτυξης.

Λίγο να προσέξουμε και το (νταουν)νταουντάιμ (που λέμε και στα ελληνικά) βρε παιδιά...

Πολύ καλό για να είναι αλήθεια

Αν αφιερώσετε ένα κλικ στη διεύθυνση http://www.nytimes-se.com/  (όσο παραμένει σε λειτουργία) θα βρεθείτε μπροστά σε μια κανονική έκδοση των New York Times.

Κανονική; Όχι και τόσο...

Πρώτα απ' όλα η ημερομηνία: 4 Ιουλίου 2009.

Ύστερα, οι ειδήσεις. Ας πούμε, το κύριο άρθρο αναγγέλλει το τέλος της εμπλοκής των Αμερικανών στο Ιράκ.  "Ο πόλεμος στο Ιράκ τελείωσε. Με μία λιτή ανακοίνωση, το υπουργείο Αμυνας των ΗΠΑ κήρυξε την -ανεπιτυχή- ολοκλήρωση της επιχείρησης «Ιρακινή Ελευθερία», αλλά και της επιχείρησης «Διαρκής Ειρήνη», στο Αφγανιστάν, ενώ οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας αναμένεται να επιστρέψουν στη βάση τους τις αμέσως προσεχείς εβδομάδες".

Οι εκπλήξεις δε σταματούν εδώ. Στο ίδιο άρθρο η διεύθυνση της εφημερίδας ζητά συγγνώμη εκ μέρους όσων αρθρογράφων της υποστήριξαν στο παρελθόν τον πόλεμο και ανακοινώνει την απόλυσή τους.

Στις οικονομικές σελίδες διαβάζουμε ότι θεσπίζεται από σήμερα και στο εξής ανώτατος μισθός για τα στελέχη των επιχειρήσεων, ο οποίος δεν μπορεί να υπερβαίνει το 15πλάσιο του κατώτατου μισθού ενός εργάτη.

Επιπλέον, η καθολική και δωρεάν υγειονομική περίθαλψη αποτελεί πλέον πραγματικότητα, ενώ ανακαλούνται από τις αυτοκινητοβιομηχανίες όσα οχήματα δεν είναι υβριδικά.

O γνωστός αρθρογράφος Thomas L. Friedman, υπέρμαχος της νεοφιλελεύθερης εκδοχής της παγκοσμιοποίησης και πρωτεργάτης των κονδυλοφόρων που στήριξαν την εισβολή στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ απολογείται για τη στάση του όλα αυτά τα χρόνια και υπόσχεται, όσο ζει, να μην ξανακρατήσει πένα, τουλάχιστον για να γράψει...

Σε «συνέντευξή» της, η  απερχόμενη υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Κοντολίζα Ράις, εξομολογείται ότι γνώριζε πριν από το 2003 ότι δεν υπήρχαν όπλα μαζικής καταστροφής στο Ιράκ, αλλά το απέκρυψε από τους Αμερικανούς πολίτες και τη διεθνή κοινότητα.

Επίσης, αναγγέλλεται η ψήφιση νομοσχεδίου για την «εκλογίκευση» των κανόνων της αγοράς και η ανάκληση των αντιτρομοκρατικών προεδρικών διαταγμάτων του κ. Μπους, που υπονομεύουν τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Τέλος, περιλαμβάνονται ακόμη και διαφημίσεις. Στην πλέον χαρακτηριστική από αυτές, μεγάλη εταιρεία εμπορίας πολύτιμων λίθων ανακοινώνει ότι θα διαθέσει μέρος των εσόδων της για την αποκατάσταση όσων παιδιών ακρωτηριάστηκαν στην Αφρική, δουλεύοντας σε παράνομα ορυχεία διαμαντιών.

Φυσικά πρόκειται για φάρσα. Για την ακρίβεια κάτι ανάμεσα σε φάρσα και καλοστημένη προβοκάτσια. Και δε μιλάμε μόνο για την ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας. 1, 2 εκατομμύρια αντίτυπα των New York Times μοιράστηκαν το πρωί της Τετάρτης από τους κεντρικούς σταθμούς του μετρό της Νέας Υόρκης, της Ουάσιγκτον, του Λος Αντζελες, του Σαν Φραντσίσκο, της Φιλαδέλφειας και άλλων πόλεων των Ηνωμένων Πολιτειών.

Το εγχείρημα κόστισε περίπου 100.000 δολάρια, τα οποία συγκεντρώθηκαν από δωρεές και η προετοιμασία του διήρκεσε 6 μήνες. Ανάμεσα στους συντάκτες του «φύλλου» περιλαμβάνονται και τρεις δημοσιογράφοι των αυθεντικών Times, οι οποίοι, για ευνόητους λόγους, επιθυμούν να διατηρήσουν την ανωνυμία τους. Σκοπός τους ήταν να δείξουν πώς θα μεταμορφωθεί ο κόσμος μας αν ο νεοεκλεγείς πρόεδρος, Μπαράκ Ομπάμα, υλοποιήσει τις προεκλογικές του δεσμεύσεις.

Η υλοποίηση του εγχειρήματος από μια μάλλον ολιγομελή ομάδα εθελοντών είναι βέβαια σημαντικό επίτευγμα. Από την άλλη όμως, υποβάλλει και σκέψεις για την ανάδυση ενός νέου, διαβρωτικού και ασφαλώς πολύ αποτελεσματικού ακτιβισμού. Λέτε;

ΠΗΓΗ: Καθημερινή, με πληροφορίες του Associated Press

Shoutbox

Ίσως να προσέξατε το shoutbox στα δεξιά. Είναι ένα widget που προσφέρεται για σύγχρονη συζήτηση (chat) για όσους συμπέσουν κατά την  επίσκεψή τους στο ιστολόγιο, αλλά παράλληλα δίνει και τη δυνατότητα σ' εκείνους που δεν έχουν λογαριασμό στο ΠΣΔ, ή θέλουν να διατηρήσουν την ανωνυμία τους, να σχολιάσουν μια δημοσίευση.

Η απόφαση για προσθήκη του shoutbox ενέχει ένα (μικρό) ρίσκο  ως προς το είδος και το ύφος των μηνυμάτων που θα αναρτηθούν (και ομολογώ ότι με προβλημάτισε λιγάκι) αλλά αποτελεί και μια εναλλακτική πρόταση στην, λανθασμένη κατά τη γνώμη μου, πολιτική του ΠΣΔ να θεωρεί τα ιστολόγια ένα είδος κλειστής κοινότητας εκπαιδευτικών που δεν μπορεί να δέχεται παρεμβάσεις από τους "έξω".

Έχω γράψει σχετικά στο παρελθόν θα το τονίσω και τώρα: Τα blogs του Σχολικού Δικτύου πρέπει να αποφασίσουν αν αποτελούν κλειστή κοινότητα ή όχι. Γιατί αν αποτελούν μια κλειστή κοινότητα με σαφή όρια από το υπόλοιπο διαδίκτυο τότε η σημερινή πολιτική της απαγόρευσης σχολίων από τους μη εγγεγραμμένους χρήστες είναι απολύτως ορθή. Αν, όμως, είναι τμήμα μιας ευρύτερης πραγματικότητας, αν ενδιαφέρει η γνώμη των εκτός Σχολικού Δικτύου ?ιστολόγων? και κυρίως αν μας ενδιαφέρει η γνώμη των εποίκων του διαδικτύου τότε αυτή η πολιτική πρέπει να αναθεωρηθεί. Η παρούσα πολιτική, που επιτρέπει μόνο στα μέλη του ΠΣΔ να σχολιάζουν μια δημοσίευση, απλώς περιχαρακώνει τα ιστολόγια μέσα σ? ένα στενό, αυτοτροφοδοτούμενο κύκλο εκπαιδευτικών που, πολύ φοβάμαι, γρήγορα θα εξαντληθούν, χωρίς την αλληλεπίδραση με τους φυσικούς αποδέκτες του λόγου τους.

Μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικοί που για τον ένα ή τον άλλο λόγο δεν έχουν λογαριασμό στο ΠΣΔ ή δεν αισθάνονται άνετα με την επώνυμη κατάθεση άποψης σήμερα αποκλείονται εξ ορισμού. Αλλά τα ιστολόγια δεν είναι ένας εύκολος, εναλλακτικός τρόπος δημιουργίας ιστοτόπων ούτε ένας απλός τρόπος οργάνωσης περιεχομένου. Η ιδιαιτερότητα και η επιτυχία τους εντοπίζονται στην εγγενή ικανότητά τους να δίνουν λόγο ισότιμο στον αναγνώστη, να φωτίζουν το θέμα πολύπλευρα μέσα από την υποβολή του στη βάσανο της δημόσιας κριτικής. Ακόμα και η ανωνυμία ή η ψευδωνυμία  υπηρετούν αυτό τον σκοπό, στο βαθμό που κάνουν ευκολότερη τη διατύπωση γνώμης. Αρκεί η άποψη που διατυπώνεται να υπηρετεί την οικονομία της συζήτησης και να είναι έντιμη απέναντι στον εαυτό πρώτα απ? όλα...

Πανσέληνος...

...απόψε, και δυο χάρτινα φεγγαράκια ταξιδεύουν...

[youtube v/SupuQun2flU&hl=en&fs=1]

[youtube v/WNNw3XdJ6yc&hl=en&fs=1]

Gmail voice και video chat

[youtube v/JFGJRfoK9xQ&hl=en&fs=1]

Δοκίμασα πριν από λίγο τη νέα υπηρεσία της Google, "Video Chat". Παρότι η Google δεν είναι η πρώτη εταιρεία που δίνει δυνατότητα chat με υποστήριξη φωνής και εικόνας (έχουν προηγηθεί, και μάλιστα κατά πολύ, η Skype και το MSN) η νέα υπηρεσία έχει το πλεονέκτημα ότι με ένα κωδικό στο gmail μπορούμε να έχουμε πλέον ένα πλήθος υπηρεσιών και μάλιστα δωρεάν.

Οι πρώτες εντυπώσεις: η εγκατάσταση ήταν απροβλημάτιστη (θυμάμαι με τρόμο την πρώτη φορά που επιχείρησα να εγκαταστήσω το xlite), το μενού στα Ελληνικά (μετά το άνοιγμα των γραφείων της Google στην Αθήνα, υποστηρίζονται εγγενώς), η επικοινωνία (και μάλιστα με την άλλη πλευρά του Ατλαντικού) απρόσκοπτη, η ποιότητα φωνής και εικόνας η καλύτερη που έχω δει σε ανάλογες εφαρμογές (κάποια "σπασιματάκια" στην εικόνα ίσως και να οφείλονταν στα κολπάκια του "εναλλακτικού" παρόχου).

Το μειονέκτημα: Η εφαρμογή δεν υποστηρίζει, όπως το Skype, σύνδεση στο τηλεφωνικό δίκτυο. Δοκιμάστε την...

Γραφειοκράτες και ιστορική μνήμη

Αν ισχύει το κλασικό "...λαός που δε γνωρίζει την ιστορία του είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει", φαίνεται ότι εμείς θέλουμε να την ξαναζήσουμε. Δεν εξηγείται αλλιώς η πρεμούρα με την οποία προσπαθούμε να ξεμπερδεύουμε με την πρόσφατη ιστορία μας.

Διαβάζω στις εφημερίδες ότι το Εφετείο της Θεσσαλονίκης ετοιμάζεται να παραδώσει στην πυρά σχεδόν το σύνολο του αρχείου του από το 1914 έως το 1996. 

Σε συνεδρίασή της στις 30 Οκτωβρίου η επιτροπή του Εφετείου ( κάτι παθαίνουμε όταν μπαίνουμε σε ΕΠΙΤΡΟΠΗ) απεφάνθη πως το παραπάνω αρχείο «ουδεμία χρησιμότητα ή ιστορική αξία έχει» (κρατάτε με) που να δικαιολογεί τη φύλαξή του, και με επίκληση ενός Βασιλικού Διατάγματος του 1966 (πρόσφατο) αποφάσισε την εκποίησή του προς πολτοποίηση για βιομηχανική χρήση (δηλ η δικογραφία της υπόθεσης Λαμπράκη χασαπόχαρτο) ή την καταστροφή του διά πυρός (ή προσάναμμα).

Η απόφαση ελήφθη για λόγους αποσυμφόρησης των χώρων όπου φυλάσσονται τα αρχεία (η αποσυμφόρηση προηγείται της ιστορίας ως γνωστόν).

Και δε μιλάμε για υποθέσεις αστικών διαφορών. Πολιτικές δίκες, όπως η υπόθεση Λαμπράκη, η δολοφονία του Αμερικανού δημοσιογράφου Τζορτζ Πολκ στον Εμφύλιο, οι δίκες αντιστασιακών και βασανιστών της χούντας, άλλες της Κατοχής και του Εμφυλίου Πολέμου, ακόμα και ποινικές υποθέσεις που έγραψαν ιστορία, όπως η δίκη του λεγόμενου «δράκου» του Σέιχ Σου, Αριστείδη Παγκρατίδη, περιλαμβάνονται στο αρχειακό υλικό που προτείνεται για καταστροφή, με απόφαση της επιτροπής του Εφετείου (κρατάτε με λέω).

Ευτυχώς, που ο Δικηγορικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης αντέδρασε και οι λειτουργοί της τυφλής θεάς το ξανασκέφτονται. (Μικρή λεπτομέρεια: ο αντιπρόεδρος του Δικηγορικού συλλόγου και μέλος της ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ που αποφάσισε την καταστροφή είχε συναινέσει αρχικά στην απόφαση. Αλλά είπαμε, κάτι παθαίνουμε όταν μπαίνουμε σε ΕΠΙΤΡΟΠΗ).   

Τώρα η απόφαση βρίσκεται στο Ιστορικό Αρχείο Μακεδονίας (παράρτημα των Γενικών Αρχείων του Κράτους), που θα εκφράσει τη γνώμη του, πριν σταλεί στον υπουργό Δικαιοσύνης, ο οποίος θα λάβει και την τελική απόφαση.

Ουφ, ήρθε η καρδιά μου στη θέση της! Αφού πρόκειται να αποφασίσει το Ιστορικό Αρχείο Μακεδονίας, που ασφαλώς θα περιμένει την απόφαση των Γενικών Αρχείων, που υπάγονται στο Υπουργείο Παιδείας και ασφαλώς θα ζητήσουν τη γνώμη των υπηρεσιών του, που θα ζητήσουν τη γνώμη των συμβούλων του αρμόδιου Υφυπουργού, που θα στείλει την υπόθεση στον Υπουργό Παιδείας, ο οποίος θα αποφασίσει και θα κοινοποιήσει την απόφασή του στον αρμόδιο Υφυπουργό, που θα τη στείλει στις υπηρεσίες του Υπουργείου, που θα τη στείλουν στα ΓΑΚ, που θα τη διαβιβάσουν στο Ιστορικό Αρχείο Μακεδονίας που θα γνωμοδοτήσει, για να συνεδριάσει η Επιτροπή του Εφετείου, για να αποφασίσει και να στείλει την απόφαση στον Προϊστάμενο του Εφετείου, που θα τη διαβιβάσει στον Υπουργείο Δικαιοσύνης, για να πάρει την απόφαση ο Υπουργός, εντάξει σ' αυτή τη ζωή απόφαση δεν παίρνεται.

Τελικά η γραφειοκρατία διασώζει την ιστορική μνήμη. Κάτι αποκεντρωμένες ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ φοβάμαι...

Βιβλιομπλογκοπαίχνιδο

Συνεχίζω το βιβλιομπλογκοπαίχνιδο και παίρνω την πάσα του laspan. Μόνο που η μπαλιά με βρήκε να χαζεύω την εξέδρα και ξύπνησα από τις αποδοκιμασίες του πλήθους. Τεσπα.

Οι όροι του παιχνιδιού είναι οι εξής:

1. Πιάνουμε το βιβλίο που βρίσκεται πιο κοντά μας αυτή τη στιγμή.
2. Το ανοίγουμε στη σελίδα 123 (αν είναι μικρό, παίρνουμε το επόμενο κοντύτερα σε μας, που να έχει τουλάχιστον 123 σελίδες).
3. Βρίσκουμε την πέμπτη πρόταση.
4. Αντιγράφουμε τις επόμενες τρεις, δηλαδή την έκτη, έβδομη και όγδοη πρόταση και
5. Βρίσκουμε άλλους πέντε να τους ?βάλουμε? στο παιχνίδι.

"Με την προώθηση των εκπαιδευτικών δικτύων στην Ευρώπη, το στοιχείο της δημοκρατίας συρρικνώνεται, καθώς οι συλλογικοί φορείς (ενώσεις εκπαιδευτικών, γονέων, μαθητών, φοιτητών, συνδικαλιστικές οργανώσεις) της εκπαίδευσης είναι οργανωμένοι σε εθνικό επίπεδο. Χωρίς να λάβουμε υπόψη μας τους ιδεολογικούς και πολιτικούς προσανατολισμούς των συλλογικών φορέων (κρίσιμο θέμα που απαιτεί ευρεία έρευνα), και μόνο η οργανωτική ανεπάρκεια αναφοράς τους στο υπερεθνικό επίπεδο, καθιστά ιδιαίτερα δυσχερή τον έλεγχο των λειτουργιών της Ε.Ε. για τη σχολική και την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η εφαρμογή των προγραμμάτων ανατίθεται σε επιτροπές που λειτουργούν υποβοηθητικά στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και σε Εθνικά Γραφεία, όργανα στα οποία δεν προβλέπεται καμιά συμμετοχή συλλογικών φορέων, ούτε καν με στόχο την απόσπαση της κοινωνικής συναίνεσης."

Γρόλιος Γ., Ιδεολογία Παιδαγωγική και Εκπαιδευτική Πολιτική, Λόγος και Πράξη των Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων για την Εκπαίδευση.

Αν ο σκοπός του παιχνιδιού είναι η εύρεση του εκτενέστερου κειμένου, μην το ψάχνετε περισσότερο. Έχω κερδίσει από χέρι. Επειδή όμως, παίζω για την ομάδα (λέμε τώρα) κάνω μια υποδειγματική γιόμα στη μεγάλη περιοχή, ήτοι τους:  gp3, School Flies, Καρτσιώτης Θεόδωρος, ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΦΥΣΙΚΗΣ-ΧΗΜΕΙΑΣ, dadamid's blog.

Έφυγε η Μύριαμ Μακέμπα

[youtube /v/GQch-x_p9TU&hl=en&fs=1]

Η Μύριαμ Μακέμπα, η σπουδαία νοτιοαφρικανή ερμηνεύτρια και ακτιβίστρια, έσβησε από καρδιακή προσβολή, το βράδυ της περασμένης Κυριακής στην Ιταλία σε ηλικία 76 ετών.

Η Μακέμπα συνδύασε με μοναδικό τρόπο τους αφρικανικούς ρυθμούς και τα μουσικά θέματα της ιδιαίτερης πατρίδας της με τους δρόμους της τζαζ. Το μουσικό ύφος που υιοθέτησε ήταν προφητικό. Μπροστά από την εποχή του. «Πάντρευε» ήχους. Διαφορετικές μουσικές κουλτούρες.

Το 1960 η Πρετόρια τής αφαίρεσε τη νοτιοαφρικανική υπηκοότητα. Και ο λόγος ήταν η έντονη δράση που είχε αναπτύξει η τραγουδίστρια κατά του ρατσιστικού, καταπιεστικού για τον μαύρο πληθυσμό καθεστώτος που είχε εγκατασταθεί στην πατρίδα της.

Το 1968 η Μακέμπα σόκαρε τις ΗΠΑ, παντρεύτηκε τον Στόκελι Καρμάικλ, ηγέτη της οργάνωσης των «Μαύρων Πανθήρων». Την ίδια χρονιά οι περιοδείες και οι δισκογραφικές της συμφωνίες στις ΗΠΑ ματαιώθηκαν.

Η Μακέμπα μπόρεσε να επιστρέψει στη Νότιο Αφρική το 1991, μετά την αποφυλάκιση του Μαντέλα. Από το 1960 έως εκείνη τη στιγμή ζούσε στις ΗΠΑ και στη Γουινέα. Η Μίριαμ Μακέμπα ηχογραφούσε άλμπουμ από το 1960.

Η Μακέμπα έφυγε όπως έζησε. Όρθια, αξιοπρεπής και αγωνιζόμενη. Λίγη ώρα πριν το θάνατό της είχε πάρει μέρος σε συναυλία υπέρ του Ιταλού συγγραφέα Ρομπέρτο Σαβιάνο, ο οποίος δέχεται απειλές για τη ζωή του από την ιταλική «Καμόρα», το σκληρότερο κομμάτι της μαφίας...

Δισκογραφία

Miriam Makeba: 1960 - RCA LSP2267

The Many Voices Of Miriam Makeba: 1960 - Kapp KL1274

The World Of Miriam Makeba: 1963 - RCA LSP2750

Makeba: 1964 - RCA LSP2845

Makeba Sings: 1965 - RCA LSP3321

An Evening With Belafonte/Makeba (with Harry Belafonte): 1965 - RCA LSP3420

The Magic of Makeba: 1965 - RCA LSP3512

The Magnificient Miriam Makeba: 1966 - Mercury 134016

All About Miriam: 1966 - Mercury 134029

Miriam Makeba In Concert!: 1967 - Reprise RS6253

Pata Pata: 1967 - Reprise RS6274

Makeba!: 1968 - Reprise RS6310

Live in Tokyo: 1968 - Reprise SJET8082

Keep Me In Mind: 1970 - Reprise RS6381

A Promise: 1974 - RCA YSPL1-544

Live In Conakry - Appel A L'Afrique: 1974 - Sonodisc SLP22

Miriam Makeba & Bongi: 1975 - Sonodisc SLP48

Live in Paris: 1977 - CD6508

Country Girl: 1978 - Sonodisc ESP165518

Comme Une Symphonie d'Amour: 1979

Sangoma: 1988 - WB 925673-1

Welela: 1989 - Gallo CDGSP3084

Eyes On Tomorrow: 1991 - Gallo CDGSP3086

Sing Me A Song: 1993 - CDS12702

Homeland, 2000 - Putumayo PUTU1642

Live at Berns Salonger, Stockholm, Sweden, 1966: 2003 - Gallo Music GWVCD-49

Reflecting, 2004 - Gallo Music GWVCD-51

Makeba Forever, 2006 (τελευταία ηχογράφηση) - gallo Music CDGURB-082

Σχετικά

• Myriam Makeba, wikipedia,


• Άρθρο στο ΕΘΝΟΣ 


• Άρθρο στα ΝΕΑ

Τι θα γινόταν αν...

[google -2855786550703993653]

...επικρατούσαν όσοι είναι "βέβαιοι" για την άποψή τους;

Αοριστικοποίηση...

Μην ψάχνετε αδίκως τη λέξη στο λεξικό, δε θα τη βρείτε. Είναι από κείνες τις λέξεις μιας ιδιότυπης εργασιακής αργκό, που δημιούργησε η ανασφάλεια ή, αν θέλετε, η διάθεση για "τακτοποίηση",  για σταθερότητα και μόνιμη δουλειά. Δεκάδες οι σχετικές λέξεις που μπήκαν και συνεχίζουν να μπαίνουν στο λεξιλόγιό μας. Όπως στα καθ' ημάς, "δεκαεξαμηνίτης, ο", "τρανταμηνίτης, ο", "ασεπίτης, ο" (με εσωτερική διάκριση σε ασεπίτες διοριστέους και ασεπίτες επιτυχόντες) και τόσες άλλες.

Αοριστικοποίηση λοιπόν είναι η μετατροπή μιας εργασιακής σχέσης ορισμένου χρόνου σε εργασιακή σχέση ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, ΙΔΑΧ κατά το κοινώς λεγόμενον (όχι, ΙΔΑΧίτης δεν υπάρχει). Και δεν είναι εύκολη υπόθεση η μετατροπή. Απαιτεί πολύχρονη παραμονή σε καθεστώς εργασιακής ανασφάλειας, υποααπασχόλησης και πελατειακών σχέσεων, διαδοχικές συμβάσεις κι άλλες τόσες απολύσεις κι έπειτα προϋποθέτει αγωνία κι αγώνες και αντοχή και "άκρες" σε κάποιες περιπτώσεις κι άλλα πολλά... 

Την αοριστικοποίηση λοιπόν επιδίωξαν και τελικά πέτυχαν 550 εργαζόμενοι σε ερευνητικά προγράμματα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, σύμφωνα με άρθρο της Φιλομήλας Δημολαΐδου στην εφημερίδα Μακεδονία. Η ανακοίνωση της ?αοριστικοποίησης?, σίγουρα τους ικανοποίησε, ωστόσο, η χαρά διήρκεσε πολύ λίγο, όσο να μάθουν ποια θα είναι τα νέα τους καθήκοντα. Ενώ όλα τα προηγούμενα χρόνια εργάζονταν σε διάφορα ερευνητικά προγράμματα με συμβάσεις έργου, τώρα, που είχαν καλύτερες εργασιακές σχέσεις, καλούνταν να καλύψουν διοικητικές θέσεις. ?Ουσιαστικά αυτοί ?σήκωσαν? την έρευνα του ΑΠΘ από το 1998 έως το 2005. Εάν δεν υπήρχαν, το πανεπιστήμιο θα είχε καταρρεύσει. Είναι φρέσκοι άνθρωποι με πολλά προσόντα και τους αναγκάζουν να βάζουν σφραγίδες. Τι αξιοποίηση προσωπικού είναι αυτή;?, τονίζει ο πρόεδρος του τμήματος Φυσικής, Στέργιος Λογοθετίδης, ο οποίος είδε να ?χάνονται? αρκετοί  καλοί ερευνητές.

Αυτή τη στιγμή από τους 550 εργαζόμενους με σύμβαση ΙΔΑΧ του ΑΠΘ, περίπου 300 διαθέτουν αυξημένα επιστημονικά προσόντα (από αυτούς σχεδόν 100 κατέχουν διδακτορικό δίπλωμα, ενώ οι υπόλοιποι είτε ολοκληρώνουν τη διδακτορική τους διατριβή είτε κατέχουν μεταπτυχιακό τίτλο, ενώ οπωσδήποτε διαθέτουν σημαντική ερευνητική δραστηριότητα σε εξειδικευμένα αντικείμενα). Όμως, όπως αναφέρει το Σωματείο Εργαζομένων με Σύμβαση Εξαρτημένης Εργασίας Ιδιωτικού Δικαίου στο ΑΠΘ, το οποίο έχει επανειλημμένα ζητήσει από τις πρυτανικές αρχές να αναθεωρηθεί η απόφαση, ?αυτή η εξειδικευμένη γνώση και εμπειρία δεν αξιοποιείται προς όφελος της εκπαιδευτικής και ερευνητικής δραστηριότητας, αφού οι περισσότεροι από εμάς έχουμε αναλάβει διοικητικά καθήκοντα σε διάφορες υπηρεσίες του ΑΠΘ (γραμματείες, βιβλιοθήκες, μουσεία, εργαστήρια κτλ.). Σε πολλές περιπτώσεις δε, λόγω ελλείψεων επιστημονικού προσωπικού, καλούμαστε να υποστηρίζουμε την ερευνητική και εκπαιδευτική διαδικασία του ΑΠΘ, αλλά, υπό το παρόν εργασιακό μας καθεστώς, αυτή η προσφορά δεν αναγνωρίζεται?.

Οι κατάλληλοι άνθρωποι στις κατάλληλες θέσεις λοιπόν. Οι χτεσινοί είλωτες της έρευνας, σήμερα πρωταγωνιστές στο πρωτόκολλο. Ανταλλάσσοντας τίτλους σπουδών επίζηλους με την αοριστικοποίηση της μονιμότητας και της μιζέριας. Αλλά πρωτόκολλο χρειαζόμαστε όχι έρευνα. Αφοπλιστικά ειλικρινής ο πρύτανης του ΑΠΘ τονίζει "Αυτή τη στιγμή το ΑΠΘ δεν έχει ανάγκη από ερευνητές αλλά από διοικητικούς υπαλλήλους. Εάν βγάλουμε αυτά τα 300 άτομα από τις διοικητικές υπηρεσίες το πανεπιστήμιο θα κλείσει?, τόνισε ο πρύτανης του ΑΠΘ, Αναστάσιος Μάνθος...

?Όταν αποδέχτηκαν τη θέση, γνώριζαν ότι προοριζόταν για τη διοίκηση. Δεν υποτιμώ τη δουλειά κανενός, αλλά οι συγκεκριμένοι υπάλληλοι αμείβονται για να προσφέρουν διοικητικές υπηρεσίες. Εάν θέλουν να εργάζονται στην έρευνα μπορούν να το κάνουν τον υπόλοιπο χρόνο τους ή να προσπαθήσουν να αλλάξουν την εργασιακή τους σχέση με το πανεπιστήμιο?, σχολίασε ο κ. Μάνθος.

Πάρεργο λοιπόν η έρευνα, χόμπυ για τον υπόλοιπο χρόνο ενώ το πρωτόκολλο και η γραμματειακή υποστήριξη χρειάζονται στρατιές εργαζομένων πλήρους -και αποκλειστικής- απασχόλησης. Μπας και ξέρει κάτι παραπάνω για το ελληνικό πανεπιστήμιο ο κύριος Πρύτανης;

Η νύχτα των κρυστάλλων

[youtube /v/4JXaYqgEWt4&hl=en&fs=1]

Σήμερα συμπληρώνονται 70 χρόνια από τη «νύχτα των κρυστάλλων» (τα σπασμένα κρύσταλλα από τις βιτρίνες και τα παράθυρα καταστημάτων και κατοικιών των Εβραίων, των συναγωγών, που δέχτηκαν τις επιθέσεις του όχλου με τις αρχές απλώς να παρακολουθούν). Μέσα σε μια νύχτα σκοτώθηκαν περισσότεροι από 90 Εβραίοι και 30.000 οδηγήθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Η 9η Νοεμβρίου έχει καθιερωθεί ως "Διεθνής Ημέρα κατά του φασισμού και του αντισημιτισμού" υπό την αιγίδα του ΟΗΕ.

Δείτε: UNITED for Intercultural Action 

Επιμόρφωση (κι) άλλου επιπέδου...

Είχα απορίες για την επιμόρφωση εκπαιδευτικών σε νέα (;) λογισμικά που ετοιμάζει το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο και τις είχα εκφράσει σε προηγούμενη ανάρτηση. Κάποιες λύθηκαν. Ευγενής συνάδελφος με μήνυμά του με πληροφόρησε ότι το έργο έχει ανατεθεί σε ιδιωτική εταιρεία. Ένα τηλεφώνημα από ΚΕΚ της Αθήνας ήρθε να τον επιβεβαιώσει.

-Σας τηλεφωνούμε από το ΚΕΚ .... για να ελέγξουμε τη διαθεσιμότητά σας γιατί η επιμόρφωση αρχίζει άμεσα. Είμαστε εταιρεία - ανάδοχος της επιμόρφωσης που υλοποιεί το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο.

Η ευγενής κυρία στην άλλη άκρη της γραμμής μπορούσε να με ενημερώσει για τα διαδικαστικά. Πότε αρχίζει το πρόγραμμα, πόσο διαρκεί, σε ποιους χώρους γίνεται η επιμόρφωση. Για τα ουσιαστικά ζητήματα που συνδέονται μ' ένα επιμορφωτικό πρόγραμμα μ' άφησε στο σκοτάδι.

- Ποιο ακριβώς είναι το αντικείμενο της επιμόρφωσης;

- ...

- Ποιοι διδάσκουν, επιμορφωτές του ΚΕΚ ή επιμορφωτές από το Μητρώο του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου;

- Βασικααά, και δικοί μας και "απέξω"...

- Είχα διαβάσει στην προκήρυξη (που αποσύρθηκε από τη σελίδα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου) ότι μετά την επιμόρφωση θα γίνει εργασία - εφαρμογή στα σχολεία των επμορφούμενων. Ισχύει αυτό;

- ...

Για όλα αυτά, υποθέτω, ότι θα ενημερωθούμε μετά την έναρξη της επιμόρφωσης. Αναρωτιέμαι όμως, υπακούουν όλα αυτά σε μια ολοκληρωμένη στρατηγική επιμόρφωσης; Μπορούν 30 - 40 ώρες επιμόρφωσης να απαντήσουν στις απορίες και στις αγωνίες των συναδέλφων; Έχει σχέση (και αυτή) η επιμόρφωση με πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στις τάξεις ή θα είναι μια από τα ίδια, αναμάσημα θεωριών μάθησης σε συνδυασμό με παμπάλαια λογισμικά; Πόσες κατηγορίες "επιμορφωμένων" εκπαιδευτικών θα υπάρξουν; Και κυρίως, πότε οι πολυτραγουδισμένες ΤΠΕ θα μπουν στις τάξεις μας;

Στα μαύρα τα μεσάνυχτα...

«Η επιστήμη είναι μια πολύτιμη συνιστώσα πολιτισμού, όπως είναι η τέχνη, η λογοτεχνία, η ζωγραφική, η γλυπτική. Η επιστήμη μαζί με την τέχνη είναι πράξεις δημιουργίας».

Τα λόγια ανήκουν στον πρώην πρύτανη του Πανεπιστημίου Κρήτης, Γιώργο Γραμματικάκη, ο οποίος επιμελείται την εκπομπή της ΕΤ1 «Στα μονοπάτια της επιστήμης». Η εκπομπή επιχειρεί να παρουσιάσει το έργο, τη ζωή και την έρευνα δέκα Ελλήνων επιστημόνων από τους κλάδους της βιολογίας, της φυσικής, της πληροφορικής και της ιατρικής.

Πολλές άγνωστες λέξεις κ. καθηγητά.  Επιστήμη, πολιτισμός, τέχνη, λογοτεχνία, ζωγραφική, γλυπτική... Μην έχετε παράπονο που η εκπομπή σας θα προβάλλεται δεκαπέντε λεπτά μετά τα μεσάνυχτα. Έχουμε και παιδιά...

Theoi Project

To Theoi Project  είναι ιστοτόπος από τη Νέα Ζηλανδία που ερευνά την ελληνική μυθολογία και τη θέση των θεών, των θεοτήτων και των ηρώων στην ελληνική μυθολογία και την τέχνη. Έπεσα τυχαία πάνω του αλλά πρόκειται για εξαιρετική δουλειά. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν το λεξικό των θεοτήτων της ελληνικής μυθολογίας, η συλλογή των σχετιζόμενων μύθων, το "οικογεκειακό δέντρο" των θεών της αρχαιότητας αλλά και η παρουσίαση αντικειμένων αρχαίας ελληνικής και ρωμαϊκής τέχνης με σχετικά θέματα.

Ο ιστοτόπος περιλαμβάνει και συλλογή κλασικών κειμένων αλλά -κατά τη δική μου τουλάχιστον επίσκεψη- παρουσίαζε προβλήματα στην εμφάνισή τους.

Προσωπικά δεδομένα και διαδίκτυο

Οι σύνθετες σχέσεις μεταξύ κράτους - παρόχων δικτυακών υπηρεσιών και δικαιωμάτων πολιτών - χρηστών του διαδικτύου επανέρχονται στο προσκήνιο μετά την ψήφιση νέου νόμου από τη Γαλλική Γερουσία για την "πειρατεία" στο διαδίκτυο. Συγκεκριμένα, η γαλλική Γερουσία υπερψήφισε νομοσχέδιο που στοχεύει στην αντιμετώπιση της δικτυακής πειρατείας μουσικής, ταινιών και βιντεοπαιχνιδιών. Οι παραβάτες που θα πιάνονται να διακινούν τέτοια αρχεία θα λαμβάνουν αρχικά προειδοποιητικά e-mail, ενώ θα κόβεται η σύνδεσή τους εφόσον δεν συμμορφώνονται.Μετά τη Γερουσία, το νομοσχέδιο θα υποβληθεί για τελική έγκριση από την Εθνοσυνέλευση. Η ιδέα αντιμετώπισης της πειρατείας με την εφαρμογή τέτοιων μέτρων εκφράστηκε για πρώτη φορά τον Νοέμβριο του 2007, όταν ο Νικολά Σαρκοζί κάλεσε σε δράση για το «μέλλον του πολιτισμένου Ίντερνετ». Σύμφωνα με το σχέδιο, οι πάροχοι θα λειτουργούν ως επιτηρητές των καταναλωτών σε ότι αφορά την διακίνηση τέτοιων αρχείων. Όσοι εντοπίζονται θα λαμβάνουν δύο προειδοποιητικά μηνύματα, ενώ αν δε συμμορφώνονται θα χάνουν την πρόσβαση στο Ίντερνετ.Εφόσον το νομοσχέδιο εγκριθεί και από την Εθνοσυνέλευση, θα δημιουργηθεί ειδικό κυβερνητικό σώμα που θα επιβλέπει τις κινήσεις των παρόχων στην αντιμετώπιση της πειρατείας, ενώ θα φέρει τη Γαλλία σε ευθεία αντιπαράθεση με τις Βρυξέλλες, που έχουν εκφράσει την αντίθεση τους σε τέτοιου είδους πρακτικές.

ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 

Επιμόρφωση πλανητικού επιπέδου;

Να κάνω, με τον κίνδυνο να εκτεθώ, μερικές αφελείς ερωτήσεις;

Γιατί ενώ έκανα αίτηση συμμετοχής στην επιμόρφωση στα νέα λογισμικά στην ιστοσελίδα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου μου ήρθε mail για επιβεβαίωση της διαθεσιμότητάς μου που ναι μεν στην ετικέτα του γράφει Παιδαγωγικό Ινστιτούτο αλλά έχει σταλεί από το domain planet.gr;

Γιατί μου ζητούν να στείλω την επιβεβαίωση σε ηλεκτρονική διεύθυνση του ίδιου domain;

Μήπως το planet.gr είναι το νέο domain του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου; Γιατί απ' ότι βλέπω και στην εγκύκλιο για τη "Διαδικασία παραλαβής των αντιτύπων εκπαιδευτικού λογισμικού από τις σχολικές μονάδες"το ίδιο domain χρησιμοποιεί και το "Γραφείο Κοινωνίας της Πληροφορίας του Π.Ι.";

Σατανική σύμπτωση ότι το domain ανήκει στην εταιρεία συμβούλων PLANET η οποία μεταξύ των πολλών της δραστηριοτήτων (στο Κιργιστάν, την Ουκρανία, το Κόσοβο, τη Συρία κλπ) παρέχει υπηρεσίες και στο Υπ.Ε.Π.Θ.; 

Τελικά, ποιος οργανώνει ή υλοποιεί την επιμόρφωση;

Ποια η σχέση της με την επιμόρφωση β΄ επιπέδου;

Θα υπάρξει και νέο μητρώο επιμορφωτών, όπως αναφέρει σε ανάρτησή της η Terra Computerata; Αν ναι, τότε γιατί τόσος κόπος και φασαρία και έξοδα με τα ΠΑΚΕ και τα ΚΣΕ;

Τελικά πόσες ταχύτητες "επιμορφωμένων" εκπαιδευτικών υπάρχουν ή θα υπάρξουν μέχρι να δούμε ουσιαστική εφαρμογή των ΤΠΕ στο σχολείο; Ε;

(Σας προειδοποίησα, οι ερωτήσεις είναι αφελείς)

Ολόγραμμα σε δελτίο ειδήσεων του CNN

[youtube /v/thOxW19vsTg&hl=en&fs=1]

Στο παραπάνω βίντεο βλέπουμε την ανταποκρίτρια του CNN στο Σικάγο Τζέσικα Γέλιν να συνομιλεί με τον παρουσιαστή του καναλιού Γουλφ Μπλίτζερ, στη διάρκεια της μετάδοσης των αποτελεσμάτων των αμερικανικών εκλογών. Μόνο που ο Γουλφ βρισκόταν στο στούντιο του καναλιού στην Ατλάντα ενώ η Γέλιν εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά, στο Σικάγο. Ήταν η πρώτη φορά που χρησιμοποιήθηκαν ολογράμματα σε δημοσιογραφική εκπομπή.

Ως άλλη Λέια, βγαλμένη από τον Πόλεμο των Αστρων, η ανταποκρίτρια του CNN στο Σικάγο Τζέσικα Γέλιν «προβλήθηκε» σε ολόγραμμα στο κεντρικό στούντιο του καναλιού στην Ατλάντα και έκανε μια δημοσιογραφική συνομιλία με τον παρουσιαστή Γουλφ Μπλίτζερ. Για την αναπαραγωγή της εικόνας της Γέλιν χρησιμοποιήθηκαν 35 κάμερες, που τράβηξαν τη δημοσιογράφο από όλες τις γωνίες και στη συνέχεια αναπαρήγαγαν το τρισδιάστατο ολόγραμμά της στην Ατλάντα.

Άλλη μια πρωτιά γι αυτές τις αμερικανικές εκλογές που χαρακτηρίστηκαν από ευρύτατη χρήση της τεχνολογίας και του διαδικτύου, ή καλύτερα  ένα υβρίδιο παλιών και νέων μέσων ενημέρωσης, όπου οι νέες τεχνολογίες στέλνουν ταχύτατα τις παλιές στο ράφι...

Έχετε ισχυρό password;

Καθώς δουλεύουμε ολοένα και περισσότερο σε δικτυακό περιβάλλον και τα πολύτιμα δεδομένα μας αποθηκεύονται σε μακρινούς εξυπηρετητές, η δικτυακή ασφάλεια γίνεται όλο και πιο σημαντική. Ένας κακόβουλος χρήστης βρίσκεται μόλις ένα password μακριά από την πρόσβαση στον ιστοτόπο, στο ιστολόγιο ή στα αποθηκευμένα αρχεία μας.

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πόσο ισχυρό είναι το password που χρησιμοποιούμε; Πόσο χρόνο χρειάζεται κάποιος για να το σπάσει; Ποιοι συνδυασμοί γραμμάτων, αριθμών και συμβόλων είναι πιο ισχυροί;

Απάντηση μπορείτε να βρείτε στη σελίδα Hackosis. Απλώς δώστε τον αριθμό των γραμμάτων, των αριθμών και των συμβόλων που χρησιμοποιείτε και ανακαλύψτε τον αριθμό των συνδυασμών που προκύπτουν καθώς και τον χρόνο που απαιτείται για να "σπάσει" ο πολύτιμος κωδικός σας από ένα συνηθισμένο υπολογιστή.

Πχ, για password 5 πεζών γραμμάτων, προκύπτουν 11.881.376 συνδυασμοί και χρειάζονται ελάχιστα λεπτά της ώρας για να σπάσει. Αντίθετα από ένα password αποτελούμενο από 6 γράμματα, 3 αριθμούς και 3 ειδικούς χαρακτήρες προκύπτουν 10.122.552.147.968.000 συνδυασμοί και απαιτούνται 36.825 ώρες ή 1534 μέρες για να σπάσει.

Μήπως ήρθε η ώρα να αλλάξετε κωδικό;