Shoutbox

Ίσως να προσέξατε το shoutbox στα δεξιά. Είναι ένα widget που προσφέρεται για σύγχρονη συζήτηση (chat) για όσους συμπέσουν κατά την  επίσκεψή τους στο ιστολόγιο, αλλά παράλληλα δίνει και τη δυνατότητα σ' εκείνους που δεν έχουν λογαριασμό στο ΠΣΔ, ή θέλουν να διατηρήσουν την ανωνυμία τους, να σχολιάσουν μια δημοσίευση.

Η απόφαση για προσθήκη του shoutbox ενέχει ένα (μικρό) ρίσκο  ως προς το είδος και το ύφος των μηνυμάτων που θα αναρτηθούν (και ομολογώ ότι με προβλημάτισε λιγάκι) αλλά αποτελεί και μια εναλλακτική πρόταση στην, λανθασμένη κατά τη γνώμη μου, πολιτική του ΠΣΔ να θεωρεί τα ιστολόγια ένα είδος κλειστής κοινότητας εκπαιδευτικών που δεν μπορεί να δέχεται παρεμβάσεις από τους "έξω".

Έχω γράψει σχετικά στο παρελθόν θα το τονίσω και τώρα: Τα blogs του Σχολικού Δικτύου πρέπει να αποφασίσουν αν αποτελούν κλειστή κοινότητα ή όχι. Γιατί αν αποτελούν μια κλειστή κοινότητα με σαφή όρια από το υπόλοιπο διαδίκτυο τότε η σημερινή πολιτική της απαγόρευσης σχολίων από τους μη εγγεγραμμένους χρήστες είναι απολύτως ορθή. Αν, όμως, είναι τμήμα μιας ευρύτερης πραγματικότητας, αν ενδιαφέρει η γνώμη των εκτός Σχολικού Δικτύου ?ιστολόγων? και κυρίως αν μας ενδιαφέρει η γνώμη των εποίκων του διαδικτύου τότε αυτή η πολιτική πρέπει να αναθεωρηθεί. Η παρούσα πολιτική, που επιτρέπει μόνο στα μέλη του ΠΣΔ να σχολιάζουν μια δημοσίευση, απλώς περιχαρακώνει τα ιστολόγια μέσα σ? ένα στενό, αυτοτροφοδοτούμενο κύκλο εκπαιδευτικών που, πολύ φοβάμαι, γρήγορα θα εξαντληθούν, χωρίς την αλληλεπίδραση με τους φυσικούς αποδέκτες του λόγου τους.

Μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικοί που για τον ένα ή τον άλλο λόγο δεν έχουν λογαριασμό στο ΠΣΔ ή δεν αισθάνονται άνετα με την επώνυμη κατάθεση άποψης σήμερα αποκλείονται εξ ορισμού. Αλλά τα ιστολόγια δεν είναι ένας εύκολος, εναλλακτικός τρόπος δημιουργίας ιστοτόπων ούτε ένας απλός τρόπος οργάνωσης περιεχομένου. Η ιδιαιτερότητα και η επιτυχία τους εντοπίζονται στην εγγενή ικανότητά τους να δίνουν λόγο ισότιμο στον αναγνώστη, να φωτίζουν το θέμα πολύπλευρα μέσα από την υποβολή του στη βάσανο της δημόσιας κριτικής. Ακόμα και η ανωνυμία ή η ψευδωνυμία  υπηρετούν αυτό τον σκοπό, στο βαθμό που κάνουν ευκολότερη τη διατύπωση γνώμης. Αρκεί η άποψη που διατυπώνεται να υπηρετεί την οικονομία της συζήτησης και να είναι έντιμη απέναντι στον εαυτό πρώτα απ? όλα...