Αοριστικοποίηση...

Μην ψάχνετε αδίκως τη λέξη στο λεξικό, δε θα τη βρείτε. Είναι από κείνες τις λέξεις μιας ιδιότυπης εργασιακής αργκό, που δημιούργησε η ανασφάλεια ή, αν θέλετε, η διάθεση για "τακτοποίηση",  για σταθερότητα και μόνιμη δουλειά. Δεκάδες οι σχετικές λέξεις που μπήκαν και συνεχίζουν να μπαίνουν στο λεξιλόγιό μας. Όπως στα καθ' ημάς, "δεκαεξαμηνίτης, ο", "τρανταμηνίτης, ο", "ασεπίτης, ο" (με εσωτερική διάκριση σε ασεπίτες διοριστέους και ασεπίτες επιτυχόντες) και τόσες άλλες.

Αοριστικοποίηση λοιπόν είναι η μετατροπή μιας εργασιακής σχέσης ορισμένου χρόνου σε εργασιακή σχέση ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, ΙΔΑΧ κατά το κοινώς λεγόμενον (όχι, ΙΔΑΧίτης δεν υπάρχει). Και δεν είναι εύκολη υπόθεση η μετατροπή. Απαιτεί πολύχρονη παραμονή σε καθεστώς εργασιακής ανασφάλειας, υποααπασχόλησης και πελατειακών σχέσεων, διαδοχικές συμβάσεις κι άλλες τόσες απολύσεις κι έπειτα προϋποθέτει αγωνία κι αγώνες και αντοχή και "άκρες" σε κάποιες περιπτώσεις κι άλλα πολλά... 

Την αοριστικοποίηση λοιπόν επιδίωξαν και τελικά πέτυχαν 550 εργαζόμενοι σε ερευνητικά προγράμματα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, σύμφωνα με άρθρο της Φιλομήλας Δημολαΐδου στην εφημερίδα Μακεδονία. Η ανακοίνωση της ?αοριστικοποίησης?, σίγουρα τους ικανοποίησε, ωστόσο, η χαρά διήρκεσε πολύ λίγο, όσο να μάθουν ποια θα είναι τα νέα τους καθήκοντα. Ενώ όλα τα προηγούμενα χρόνια εργάζονταν σε διάφορα ερευνητικά προγράμματα με συμβάσεις έργου, τώρα, που είχαν καλύτερες εργασιακές σχέσεις, καλούνταν να καλύψουν διοικητικές θέσεις. ?Ουσιαστικά αυτοί ?σήκωσαν? την έρευνα του ΑΠΘ από το 1998 έως το 2005. Εάν δεν υπήρχαν, το πανεπιστήμιο θα είχε καταρρεύσει. Είναι φρέσκοι άνθρωποι με πολλά προσόντα και τους αναγκάζουν να βάζουν σφραγίδες. Τι αξιοποίηση προσωπικού είναι αυτή;?, τονίζει ο πρόεδρος του τμήματος Φυσικής, Στέργιος Λογοθετίδης, ο οποίος είδε να ?χάνονται? αρκετοί  καλοί ερευνητές.

Αυτή τη στιγμή από τους 550 εργαζόμενους με σύμβαση ΙΔΑΧ του ΑΠΘ, περίπου 300 διαθέτουν αυξημένα επιστημονικά προσόντα (από αυτούς σχεδόν 100 κατέχουν διδακτορικό δίπλωμα, ενώ οι υπόλοιποι είτε ολοκληρώνουν τη διδακτορική τους διατριβή είτε κατέχουν μεταπτυχιακό τίτλο, ενώ οπωσδήποτε διαθέτουν σημαντική ερευνητική δραστηριότητα σε εξειδικευμένα αντικείμενα). Όμως, όπως αναφέρει το Σωματείο Εργαζομένων με Σύμβαση Εξαρτημένης Εργασίας Ιδιωτικού Δικαίου στο ΑΠΘ, το οποίο έχει επανειλημμένα ζητήσει από τις πρυτανικές αρχές να αναθεωρηθεί η απόφαση, ?αυτή η εξειδικευμένη γνώση και εμπειρία δεν αξιοποιείται προς όφελος της εκπαιδευτικής και ερευνητικής δραστηριότητας, αφού οι περισσότεροι από εμάς έχουμε αναλάβει διοικητικά καθήκοντα σε διάφορες υπηρεσίες του ΑΠΘ (γραμματείες, βιβλιοθήκες, μουσεία, εργαστήρια κτλ.). Σε πολλές περιπτώσεις δε, λόγω ελλείψεων επιστημονικού προσωπικού, καλούμαστε να υποστηρίζουμε την ερευνητική και εκπαιδευτική διαδικασία του ΑΠΘ, αλλά, υπό το παρόν εργασιακό μας καθεστώς, αυτή η προσφορά δεν αναγνωρίζεται?.

Οι κατάλληλοι άνθρωποι στις κατάλληλες θέσεις λοιπόν. Οι χτεσινοί είλωτες της έρευνας, σήμερα πρωταγωνιστές στο πρωτόκολλο. Ανταλλάσσοντας τίτλους σπουδών επίζηλους με την αοριστικοποίηση της μονιμότητας και της μιζέριας. Αλλά πρωτόκολλο χρειαζόμαστε όχι έρευνα. Αφοπλιστικά ειλικρινής ο πρύτανης του ΑΠΘ τονίζει "Αυτή τη στιγμή το ΑΠΘ δεν έχει ανάγκη από ερευνητές αλλά από διοικητικούς υπαλλήλους. Εάν βγάλουμε αυτά τα 300 άτομα από τις διοικητικές υπηρεσίες το πανεπιστήμιο θα κλείσει?, τόνισε ο πρύτανης του ΑΠΘ, Αναστάσιος Μάνθος...

?Όταν αποδέχτηκαν τη θέση, γνώριζαν ότι προοριζόταν για τη διοίκηση. Δεν υποτιμώ τη δουλειά κανενός, αλλά οι συγκεκριμένοι υπάλληλοι αμείβονται για να προσφέρουν διοικητικές υπηρεσίες. Εάν θέλουν να εργάζονται στην έρευνα μπορούν να το κάνουν τον υπόλοιπο χρόνο τους ή να προσπαθήσουν να αλλάξουν την εργασιακή τους σχέση με το πανεπιστήμιο?, σχολίασε ο κ. Μάνθος.

Πάρεργο λοιπόν η έρευνα, χόμπυ για τον υπόλοιπο χρόνο ενώ το πρωτόκολλο και η γραμματειακή υποστήριξη χρειάζονται στρατιές εργαζομένων πλήρους -και αποκλειστικής- απασχόλησης. Μπας και ξέρει κάτι παραπάνω για το ελληνικό πανεπιστήμιο ο κύριος Πρύτανης;